کودکان جهان موجوداتی معصوم،آسیب پذیر و متکی هستند.
ولی آنها کنجکاو پرجوش و سرشار از امید نیز می باشند.
دوره خردسالی آنها باید زمانی برای شادی، صلح ، بازی ، فراگیری و رویش باشد.
آینده کودکان باید بر مبنای هماهنگی و همکاری شکل بگیرد.
کودکان باید همراه با گسترش بینش و کسب تجربه های نو به بلوغ برسند.
برگرفته از متن اعلامیه جهانی بقاء و رشد و حمایت از کودکان
مصوب ۳۰ سپتامبر ۱۹۹۰ سازمان ملل متحد
من مطمئن هستم امسال هم مانند سال های پیش جشنی به یاد ماندنی و خدا پسندانه خواهیم داشت و این جشن مقدمه ای خواهد بود برای حرکت های خیر دیگر.
ممنون از پست خوبتون
ممنون از شما
"دوره خردسالی آنها باید زمانی برای شادی، صلح ، بازی ، فراگیری و رویش باشد."
چند نفر از کودکان ِ ما به این "باید" ِ زندگیشان می رسند؟!
ممنون!
کودکان خودشان برای رسیدن به حقوقشان ناتوان هستند
این ما هستیم که باید آنها را کمک کنیم تا به حقوقشان برسند.
ایول ایول
"امسال هم مانند سال های پیش جشنی به یاد ماندنی و خدا پسندانه خواهیم داشت"
حضورمون هم پر رنگتر خواهد بود
دست خدا با جمع است.
با همیاری هم همه چیز ممکن است
امیدوارم که این کارها ادامه دار و پیوسته باشد
ممنون از متن زیباتون
باید به دوستان بگیم که در همین جشن حتما؛ مقدمات و هماهنگی های پیوسته وادامه دار بودن این حرکت ها رو انجام بدیم
ممون از شما
شاید با این امر خداپسندانه واندک بتوانیم لبخندی عمیق وبه یاد ماندنی در دل این کودکان حک کنیم
ومن هم امیدوارم که این کار ادامه دار باشد
ممنون از تفکر زیباتون
با امید به اینکه
هر سال پربار تر از سال پیش این جشن رو برپا کنیم
ممنون از متن خوبتون،امیدوارم این جشن تلنگر خوبی برای قلوب ما و جرقه ای برای کارهای خیر بعدی باشه.
متن زیبا و فوق العاده ای بود محمد جان؛همچون همیشه.
شرکت می کنیم و امیدوواریم امنروز روز شاد و به یاد موندنی ای برای کودکان شیرخوارگاه بشه
آفرین باید گفت و به حقیقت بوسه باید زد براین دستان یتیم نواز . بنده حتما شرکت میکنمو مطمئنم همانند سالهای پیش بلکه با شکوه تر این جشن برپا خواهد شد.
امیدوارم هر سال این جشن زیبا تر و به یاد ماندنی تر از همیشه برگذار شه! و ما هر سال هستیم!!
بسیار زیبا بود...
حرکات اینچنین رو بسیار دوست می دارم
کارهایی نظیر سر زدن به آسایشگاه سالمندان و آسایشگاه بیماران خاص
اما شادی دیدن خنده های زیبای کوچولوهایی که می دونم وقتی شب سرشون رو میذارن رو بالش، یاد گریه های بعد از مرگ پدر و مادر تو تصادف یا دیدن دست یه پسر کوچولوی دیگه تو دست مادرش می افته ، واقعا توصیف ناپذیره!
این روز برای اونها فرصت نیست
بلکه یک فرصت برای من و شماست
ممنون از شما دوست عزیزم