بازگشت به همکلاسی

مدت زیادی است که در همکلاسی قلم نزده ام. 

قلمم خشک شده است؛نفس جوهرش را گرفته اند و جوهرش را خشک کرده اند. 

توانش کم شده و چند خطی که می نویسد ناخودآگاه بر سر یک نقطه می ایستد؛گویی می خواهد خستگی اش را در کند.بر سر آن نقطه نفس نفس می زند و زمانی که خستگی اش در رفت و جانی برای نوشتن پیدا کرد دوباره شروع می کند. 

امیدوارم روزی نرسد که این قلم آنقدر خسته شود که از دست بیفتد و بمیرد. 

زین پس بیشتر خواهم نوشت.