(ساعت 10 صبح ) ( به نقل از یک مکالمه زنده )
- سلام. خوبی مهندس؟
+ ممنونم ، من مهندس نیستم.
- شما رو نخبگان معرفی کرده. شرکت .. هم از شما تعریف کرده. همه‌جا ذکر خیرتون هست. ما نیاز به همکاری جوونائی مثل شما داریم. شما سرمایه ی این مملکتین.
+ نظر لطف شماست. چه کمکی از دستم برمیاد؟
- راستش ما نیاز به سیستم خیلی هوشمند داریم که ... ( بیش از دو ساعت توضیح و شرح خدمات ) .... هرچی نیروی انسانی خواستی در اختیارت میذاریم ... این پروژه حیاتیه!
+ خیلی عالیه. با توجه به تجربیاتی که دارم ، این سیستم رو میتونم براتون پیاده سازی کنم. حدودا یک سال پیاده‌سازیش زمان میبره .... خُب شما یه سری هزینه‌ها دارید. مثلا ... یا .... . راستی چقدر میخواید هزینه کنید؟
- هزینه؟! ببین دوست عزیز ، به نظر من شما بیا اینجا یکسال به کشورت خدمت کن ، ما یه نامه بهت میدیم با مهر و امضاء که بتونی با اون نامه یه جای خوب استخدام بشی ....
+ میدونید این چیه؟
- ( یه کاغذ رو که انگلیسی نوشته از من میگیره ) نه چیه؟
+ این لوح تقدیر سازمان UNIDO هست. این چی؟ این رو میدونید چیه؟
- نه
+ این لوح افتخار من از سازمان GAID سازمان ملل متحده
- اینارو هم که میبینید و به فارسی نوشته ...( چندتا سند )... لوح تقدیرای من از سازمان های خصوصی و دولتی ایرانه! من برای اینکه بتونم احیانا اگر خواستم جائی استخدام بشم که دلم بخواد و بدونم اونجا میشه پیشرفت کرد و جایگاه درستیه برا من ، نیاز به نامه‌ی شما و یک سال کار مجانی ندارم!
روز خوش!
+ ..............حتما باز هم به ما سر بزن..................
( ساعت 13 )
- ......( ناراحت از اینکه چند ساعت از وقتم رو از دست دادم )......
فقط می تونم بگم :
دهنه من صاف شد ، تو بخند
کار شما خیلی درسته رفیق
ممنونم . ما که به پای بزرگان نمیرسیم.