ایشان که بعداً پیش من آمد، گفتم به پاداش آن گل ، پیشانى شما را میبوسم و بوسیدم.
در چند روز اخیر تو خبرگزاری های مختلفی چشمم به این مطلب جالب افتاد . اگر چه مطلب قدیمیه و این سوال مربوط به سال 1377 هستش اما خاطره بازی ایران و آمریکا و گل معروف حمید استیلی به قدری شیرین و جذابه که یادآوریش برای همه ما یه جور غرور ملی رو زنده می کنه .
اما نکته جالب این مطلب نظر مقام معظم رهبری راجع به این موضوعه . با خودم گفتم بد نیست شما کاربرای خوب انجمنی هم از این مطلب بهره لازم رو ببرین .
با سلام خدمت حضرتعالى، و تشکر از این که وقتتان را در اختیار ما نمایندگان نسل جوان قرار دادید. جناب آقاى خامنه اى! با توجه به این که جامعهى ما یک جامعهى جوان است و اینطور که به نظر مىرسد، خوشبختانه تفریح اول جوانان ما در حال حاضر ورزش کردن یا تعقیب کردن امر ورزش به طور جدى است، و چون جوانان ما به هر حال دوست دارند با ابعاد شخصیتى رهبرشان بیشتر آشنا بشوند، سؤال من این است که آیا شما در برنامههاى روزانهى خودتان فرصت می کنید که به تماشاى برنامه هاى ورزشى تلویزیون بپردازید؟ سؤال دیگر این که - حالا چون آقاى استیلى هم در این جا حضور دارند - به هر حال همه دوست دارند بدانند که وقتى آقاى استیلى آن گل قشنگ را وارد دروازهى تیم امریکا کرد، شما چه احساسى داشتید، وچه شد که بعد از آن بازى، آن پیام را انشاء کردید؟
پاسخ رهبرمعظم انقلاب: ایشان که بعداً پیش من آمد، گفتم به پاداش آن گل ، پیشانى شما را میبوسم و بوسیدم.
متأسفانه من خیلى فرصت نمی کنم برنامههاى ورزشى تلویزیون را تماشا کنم؛ خیلى بندرت اتفاق مىافتد. از طرفى هم چون بیشتر ورزشهایى که پخش مىشود، فوتبال است، من هم در فوتبال هیچ سررشتهیى ندارم و در جوانى هم فوتبال بازى نمىکردم؛ والیبال بازى مىکردم.
در عین حال، آن شبى که بازى ایران و امریکا بود، من آن بازى را نگاه کردم. البته حقیقتش این است که آن شب هم نمىخواستم نگاه کنم ؛ چون دیروقت بود و وقت خواب من بود؛ لیکن همینطور که نشسته بودم، روشن کردم و ناگهان با گل ایشان مواجه شدیم و دیگر خواب از سرم رفت و نشستم تا آخر بازى را تماشا کردم!
اما علت این که من آن پیام را دادم. این آقایان وقتى که پیش من آمدند، مفصل با آنها صحبت کردم؛ که البته گزارش آن دیدار پخش نشد و مردم از محتواى آن ملاقاتى که با این جوانان داشتم، مطلع نشدند؛ اما حالا من چند جملهاش را به شما مىگویم. قبل از آن دیدار - شاید چند هفته، و یا یک ماه و یا بیشتر - رسانههاى وابسته به امپراتورى رسانهیى خبرى روى این بازى تبلیغ مىکردند که این بازى، بازى سیاسى است! با این که همه مىگویند فوتبال و ورزش، سیاسى نیست، اما در آن موقع همه تبلیغ مىکردند که این یک بازى سیاسى است! از این کار، دو هدف مورد نظرشان بود:
یکى مسألهى تعامل ایرانى، امریکایى در این بازى بود - من نمىدانم شماها چهقدر مطلع بودید؛ ولى ما که در جریان خبرهاى خارجى و گفتارهاى رادیوهاى گوناگون دنیا قرار مىگیریم، مىدیدیم از این مسأله پُر است - و دوم این که پیشبینىهاى عمده، بخصوص از طرف خود امریکاییها، ولو صریحاً هم اظهار نمىکردند، ولى از بیاناتشان معلوم بود، این بود که ایران گل خواهد خورد؛ نه این که گل خواهد زد. و در یک موقعیت ویژه، رئیسجمهور امریکا هم مىآمد و از موضع اقتدار و بزرگمنشى و بزرگوارى، یک پیام هم مىداد که بله، حالا گل را به شما زدیم، اما بالاخره بیایید دست دوستى هم به هم بدهیم! بنابود آن شب پیام رئیس جمهور امریکا از تلویزیون سراسرى پخش شود.
این گل و بعد دنبالهى بازىیى که بچههاى عزیزمان ادامه دادند، قضایا را صد و هشتاد درجه تغییر جهت داد و حقیقتاً مظهرى شد از وضعیت ملت ایران در مقابل امریکا. این که من در آن پیام گفتم «مظهر» است، نمىخواستم بگویم که این آقا به خاطر جنبهى سیاسى گلزده؛ نه، ایشان بازى فوتبال مىکند، ماهر است، با تکنیک آشناست، از حریفش قویتر است و گل را زده است. هرکسى هم جاى ایشان بود، این گل را مىزد؛ هرکسى هم جاى او بود، آن گل را مىخورد . بنابراین، بحث این نبود که این گل بهخاطر مسألهى سیاسى زده شده؛ اما این گل هویت سیاسىیى را که در دنیا به این بازى داده بودند، بکلى به عکس خواست آنها عوض کرد و من از این موقعیت حداکثر استفاده را کردم. البته آنها هم خیلى عصبانى شدند و بعد هم همان عناصر امپراتورى خبرى دنیا گفتند که فلانى فوتبال را سیاسى کرد! نگفتند که ما چند هفته است که داریم خودمان این بازى را سیاسى مىکنیم!
دیدار با جوانان منتخب/1377
منبع:جهان نیوز
اه اه اه
نفرت انگیز
خسته نباشید
توصیه میکنم ترک بکنید .....
خطاب به نسرین خانم.اه چی؟اه که چی؟اصلا اه در مورد چی؟
تشکر
اه به یکی که همه می شناسنش
چنانچه کسی به جناب آیت الله خامنه ای انتقادی دارد، در مورد ایشان متن منتشر کرده و انتقاد خویش را مطرح سازد، قطعا نقد ها اثبات دوستی هاست اما توهین کردن شایسته ی محیط همکلاسی نیست!
پایدار و پیروز باشید!
ممنون
من هم کاملا با نظر آقای توکلی موافقم.
آره من یه انتقاد دارم
و اینکه اگه کمتر آدم بکشه بهتره
این ندا بالاییه همون بازیگر تئاتر ندا آقا سلطانه؟
خیلی قشنگ بازی کرد دمش گرم. ولی حیف مثل آخر فیلم های سینمایی هالیوودی نقش اول فیلم سقط شد با این تفاوت که واقعا مرد.
دمت گرم عباس جون
به کوری این ندا های رسوا شده بنویس. قلم را هنوز از دستمان نگرفته اند بنویس.