فکر نکنید که خداوند شما را فراموش کرده.
شاید درهای زندان به روی شما بسته باشد اما درهای رحمت خداوند همیشه به روی شما بازه. انقدر به فکر راههای دررو نباشید.
خوب خدا که فقط متعلق به آدمهای خوب نیست.
خدا، خدای آدمهای خلافکار هم هست
و فقط خود خداست که بین بندگانش فرقی نمی گذارد.
فی الواقع خداوند اند لطافت، اِند بخشش، اِند بی خیال شدن، اِند چشم پوشی و اِند رفاقت است!
رفیق خوب و با مرام همه چیزش را پای رفاقت می دهد.
اگر آدمها مرام داشته باشند هیچ وقت دزدی نمی کنند
ولی متاسفانه بعضا آدمها تک خوری می کنند و این بد روزگار است!
بایستی ما یک فکری به حال اهلی شدن آدمها بکنیم.
اهلی کردن یعنی ایجاد علاقه کردن و این تنها راه رسیدن به خداست، بسیار هم مهم است.
من قصد نصیحت ندارم چرا که فایده ای هم ندارد و اصلا به زور هم نمی شود کسی را وارد...
_________
پ ن :
- پرویز پرستوئی - «مامولک» اثر کمال تبریزی
(گوشه ای از سکانس سخنرانی در زندان)
- از زیبا ترین سکانس های این فیلم، صحنه ایست که رضا برای سخنرانی پله های منبر رو بالا می ره، لحظه ای درنگ، پله ها را پایین می یاد و رو در رو و در کنار مردم شروع به صحبت می کنه
- مدتی‌ست فکرهای یواشکی‌م بلند بلند شدند!
علی ایُّ حال
به تعداد آدمها راه هست برای رسیدن به خدا...
بله...
سکانس مورد علاقه ی من سخنرانی تو زندانه
واقعا صحنه ی تاثیر گذاری بود
فیلم واسه 5-6 سال پیشه! نه؟!
اون آخوند تو بیمارستان که شغلش گچ کاری بود دوست داشتنی بود
آخوند خوب کمیابه
ممنون از متن خوبتون
بله جالب بود که فقط در دو یا سه سکانس فیلم موسیقی پخش شد ، که یکیش همین سکانس بود
دکتر شریعتی در مناجات‌ش دارد:
"خدایا ! رحمتی کن تا ایمان ، نان و نام برایم نیاورد ، قوتم بخش تا نانم را و حتی نامم را در خطر ایمانم افکنم تا از آنها باشم که پول دنیا را میگیرند و برای دین کار میکنند ، نه از آنان که پول دین را میگیرند و برای دنیا کار می کنند."
افراد خاکستری اند
مردمی خاکستری در هر قشری هستند ، با تغییر در تیرگی و روشنی
نمی دانید چقدر از این حرفتان خوشحال شدم:
- مدتی‌ست فکرهای یواشکی‌م بلند بلند شدند!
چند سال پیش استادی گفت "این حرف مضخرف است که به تعداد آدم ها راه برای رسیدن به خدا هست
مثلا از همجنس گرایی هم می شود به خدا رسید؟"
و من گفتم بله ولی استاد شما چقدر سطحی فکر می کنید
گفت بس است دیگر ادامه نده
گمان می کنم منظور این نیست که از هر مسیری می توان به خدا رسید، هر چند با در نظر گرفتن شرایط، و نمونه ها ، این هم دور از ذهن نیست.
مدتی قبل ایمیلی از طرف یک موسسه ی مسیحی برایم رسید که در اون داستان ستاره های پورنویی که از این صنعت به دلیل تحولات فکری کناره گیری کردند و به دین مسیحیت گرویده بودند رو منتشر کرده بود
این نشانه ایست از ضعف بینش زمینی
باید کمی فاصله گرفت
فقط خود خداست که بین بندگانش فرقی نمی گذارد. این الان جوک بود؟
بی‌دلی در همه احوال خدا با او بود
او نمی‌دیدش و از دور خدایا می‌کرد
واقعاً فیلم بی نظیری بود ...
همینطوره
از معدود فیلمهایی ست که در طبقه بندی اعتقادی موثر دسته بندی می کنم. با علم به جنبه ی طنزش
با اجازه مطلبتو با اسمت تو وبلاگم میذارم
خواهش می کنم!
به تعداد آدمها راه هست ...
باور کن !