KNToosi.in - همکلاســــی

وبلاگ گروهی دانشجویان ِ دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی

KNToosi.in - همکلاســــی

وبلاگ گروهی دانشجویان ِ دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی

حرفای بهداشتی بزن

اگر حرفت تفرقه ایجاد می کندساکت باش !

می نشینیم با هم پای صحبت های محمد علی مومنی یکی از روزنامه نگاران 

می گویند اول سال به هر وضعیت و کاری که باشید تا آخر سال وضع و کارتان همان خواهد بود. پس بکوشید کار بدی نکنید و در وضعیت بدی قرار نگیرید.مخصوصاً بعضی کارها سلامتی را کله پا می کنند. دانشمندان به تازگی کشف کرده اند که بحث های سیاسی سلامت انسان را تهدید می کنند. مخصوصاً در ایام تعطیل که آدم باید ملاحظه خانواده را هم بنماید.البته نه این که اینگونه بحث ها به علت غیراخلاقی بودن قابل طرح در جمع خانواده نباشد اما خوب همه چیز که سیاست نیست.موضوعات دیگری هم وجود دارد که خیلی به سلامتی انسان کمک می کند. دانشمندان می گویند بحث های سیاسی علاوه بر تورم مخ و التهابات مغزی ، به لوزوالمعده و طحال آسیب می زند و موجب فقر آهن و فسفر می شود. از طرفی ریزش مو را تسریع می کند و به غدد لنفاوی هم آسیب می رساند!

ما برای این که فک هموطنان عزیزمان بیکار نماند و بتواند مشکلات

دیگر بخش های کشور را هم مورد بررسی قرار بدهند ٬ چند پیشنهاد

داریم که مایه سلامتی و رفاه و آسایش هموطنان عزیز است :


ـ وقتی به عید دیدنی می روید ٬ سعی کنید رویتان گشاده

باشد اما رویتان را زیاد نکنید که اولی موجب انبساط خاطر است

و دومی باعث انقباض بلکه انجماد خاطر است !



روی گشاده با روی زیاد زمین تا آسمان فرق دارد.


امسال مشکل روبوسی به صورت ریشه ای حل شده

است و زیاد لازم نیست توی ذهن تان بررسی کنید که

چه کسی را باید ببوسید و چه کسی را نباید ببوسید !


فکر بد نکنید. بحث بیماری است و آنفولانزای خوکی

و بزی و ... به همه اعلام کنید که برای پیشگیری از

آنفولانزاهای منتسب به هر گونه حیوان و جانوری

روبوسی نمی کنید. ممکن است بعضی ها از اینکه بساط

روبوسی جمع شده است دلخور بشوند و بگویند :


که « ای بابا این چه وضعشه؟ » فکر بد نکنید. دلخوری آنها به

خاطر محرومیت از ماچ و بوسه نیست ٬ بلکه به این

دلیل است که می خواهند بحث سیاسی راه بیندازند.


پس جلوگیری از ماچ و بوسه شاید انتقال ویروس

جلوگیری کند اما بازار بحث سیاسی را گرم می کند.


پس از دم ببوسید و بروید جلو !


ـ از مسیری که طی کرده اید ٬ تعریف کنید و اینکه

چه بهار زیبا و دل انگیزی است. این توصیف طبیعت

در سلامت روانی خیلی مفید است. به قول معروف

« وصف العیش ٬ نصف العیش » . از آسمان آبی صحبت

کنید و اینکه چقدر تهران خالی از ماشین فاز می دهد.



بسیار خب ! تا همین جا بس است. الان طرف بابا

انتقادات شهری را باز می کند و می گوید : « چه فایده از

۱۴ فروردین تهران می شود همان شهر کوفتی که بود.


آخر این هم شد شهر ؟ خوب چرا باید این همه ماشین

توی شهر برای خودشان بالا و پایین بپرند؟ حالا ببینید

اگر مترو نبود چه سیستمی پیاده می شد؟ »


بعد هم بحث مترو را می کشاند به جاهایی که نباید

بکشاند. توصیه های دانشمندان که یادتان هست ؟ !


روانی می شید از ما گفتن بود ٬ هر چند همین حالاشم هستید.



ـ در ایام نوروز تا می توانید میوه بخورید و درباره آن

صحبت کنید که خودش هم بی ضرر است و هم بحث اش. مثلاْ پرتقال که

سرشار از ویتامین C می باشد. ممکن است بعضی بپرسند این

پرتقال کجایی است؟



کسی که چنین سوالی می پرسد احتمالاً می خواهد سر

صحبت واردات میوه را باز کند. به نظرم این سوال

استعداد سیاسی شدن دارد.


اگر به این جماعت رو بدهید سیب زمینی را هم قاطی

میوه ها می کنند. ورود سیب زمینی همانا و سیاسی شدن بحث همانا. نوروز

بدون سیب زمینی امکان پذیر است !


_ بعضی خوراکی ها هستند که اگر به مخارج هم وصل

بشوند ، مشکلی پیش نمی آید. مثلاً درباره ی آجیل که

جلوی چشمتان هست ، صحبت کنید. درست است

که پای ژاپن و تخمه ژاپنی باز می شود اما فعلاً ژاپن

محل بحث نیست. اصلاً بیایید از خودتان یک فرضیه

پزشکی الکی هم ارائه کنید که موضع بحث بازدید

نوروزی حول همان بچرخد. مثلاً این که خوردن آجیل

عمر انسان را 2 ماه اظافه می کند. البته عده ای

مریض هستند و فاقد سلامت روانی. می خواهد حال شما را

بگیرند و سریع مته به به خشخاش می گذارند که فقط 2

ماه ؟ با یان آجیل گران ؟



عرض نکردم این گروه مشکل دارند؟ الان است که

بحث گرانی را بکشانند به مباحث سیاسی اقتصادی

و شاخص های تورم و این حرف ها. آقا بی خیال.

این ها جنبه ندارند 2 ماه به عمرشان اظافه شود. حالا بیا و

خوبی کن !



_ به سرعت بحث را بیاندازید بین بچه های کم سن و

سال تر که دائم برا ی هم کری می خوانند و می خواهند

بروند توپ پلاستیکی بخرند و در همین نیم ساعتی

که آمده اند عید دینی ، یک دست گل کوچک بزنند.

بچه ها از بحث های مضر برای سلامتی سر در نمی آورند.


آن ها را تشویق کنید و بگویید که ورزش خیلی خوب

است! خیلی ها بودند که از همین بازدیدهای نوروزی و

گل کوچک ها شروع کردند ، بعد پیشرفت کردند ، رفتند در تیم ملی.

حسابی آنتریک شان کنید که باید بروید توی تیم ملی ، فوتبال ما را

نجات بدهید. مگر همین ها بودند که ما نتوانسته بودیم صعود کنیم به جام

جهانی دیگر. خیلی هایشان هم ناز کردند نیامدند و در

نتیجه تیم ضعیف شد. مگر ندیدید در برنامه نود 80 درصد گزینه سوم

را انتخاب کردند؟ البته خوب عوامل دیگری هم در ضعف تیم ملی

موثر است ما بهتر است بی خیال شوید. اصلاً به بچه ها هم تشر بزنید که این

قدر درباره فوتبال حرف نزنند و آدم وقتی نیم ساعت آمده

دید و بازدید ، نمی رود فوتبال بازی کند!



_ یک بحث سینمایی راه بیاندازید. سینما چون هنر

هفتم است ، حالت عصاره را دارد ، یعنی فیلم را که

ببینید انگار 7 هنر را یک جا استعمال کرده اید. هنر

روح را جلا می دهد. پس برای سلامت خیلی خوب

است. درباره هنر پیشه ها صحبت کنید.


مثلاً هدیه تهرانی که پارسال نمایشگاه عکس هم برگزار کرد.


اگر کسی گیر داد که عکس هایش را چند فروخت و به

چه کسی فروخت ، جواب اش را ندهید. جواب دادن

همان و بحث اکران شدن و نشده همان.


خلاصه کمی به فکر غدد لنفاویتان باشید.


_ سینما چون هفت تا هنر را یکجا با خودش دارد ،

گیر خورش زیاد است.



بنابراین یکی از این 7 هنر بس است.


مثلاً موسیقی را انتخاب کنید که واقعاً باعث آرامش

می شود. البته نه این موسیقی هایی که به قصد

کشت  برای خودشان تاپ و توپ می کنند ، بلکه یک

نوع موسیقی که آرامش بدهد.




موسیقی عرفانی باشد اصلاً. موسیقی ما ، یک پا آرامش است.

آنها که توی موسیقی شان حرف های بی تربیتی می زنند را بی خیال

شوید. اصلاً به ما چه ربطی دارد که پارمیدای ملت کو ؟



از قدما بگیرید بیایید جلو . استاد بنان تا استاد

شجریان...


ولی کی عده تا می گویی استاد شجریان ،

یک چیزی شان می شود و می خواهند یک حرفهایی

بزنند که نباید بزنند.


امسال پاپ مرد.


سال 88 سال خوبی برای موسیقی پاپ نبود.


اصلاً بحث درباره موسیقی را هم بی خیال شوید


آرامش روانی که فقط با موسیقی انجام نمی شود.


برای جلوگیری از راه افتادن بحث های مضر ، بزنید توی

خط شعر و شاعری و کمی کله تکان بدهید و

صدایتان را بکشید و شعر دکلمه کنید. اشعار ما خیلی باحال هستند

و روح و روان  را جاهایی

می فرستند که برگشتنش با خداست. کل دنیا هم با

ادبیات ما حال می کند اما به ما جایزه نمی دهند.


ممکن است کسی بگوید به درک. اگر به سلامت خانواده

و اطرافیانتان علاقمند هستید ، اگر می خواهید کالری آجیل هم

که خیلی گران است دود نشود و به هوا برود ، این بحث را

تمام کنید که الان است بحث جوائز ادبی را راه بیاندازد.


پول این جوائز از جاهایی می آید که آدم شرمش می آید بگوید.

خلاصه که ادبیات هم بود ، ادبیات قدیم ، بدون جوایز ادبی!


_ اصلاً بحث را بیاندازید بین خانم ها ببینید چقدر خوب

فقط درباره خودشان و نهایتاً درباره چهار تا همسایه

اینوری و آنوری صحبت می کنند. نمی شینند درباره

زن مردم در آمریکا و آلمان صحبت کنند. حالا آن خانم

رییس جمهور یا صدراعظم  است که باشد.


حتی آنها  هم به زیبایی و سلامت خودشان کلی اهمیت می دهند


مثلاً بعضی  از خانم ها به جوش های صورت شان خیلی

حساس هستند. جوش صورت هیچ ربطی هم به سیاست ندارد.


جوش زدن دلایل مختلفی دارد. بعضی از این جوشها

به خاطر آب و هوای بد است. مثلاً آلودگی هوای تهران

خیلی روی این موضوع تاثیر دارد. هر چه قدر هم

طرح ترافیک یا زوج و فرد اعلام می کنند ، فایده ندارد.

خب وقتی هی ماشین تولید می شود همین است دیگر !




_موضوعات داخلی خانه دیگر هیچ ربطی به بیرون ندارد.


درباره غذاهای مختلف صحبت کنید.


درباره آش رشته ، خورش فسنجان ، قورمه سبزی ...


با توجه به این که قورمه سبزی هم باب بحث های


سیاسی را باز می کند ، این بحث را هم تمام کنید.


_ پیشنهاد هم نمی شود کرد. پرچم سفید را بالا می برم!



به هر حال خسته نباشید.

همیشه شاد و پرانرژی باشید.