۳۰ سالگی و برازندگی ، بعد از 30 به کجا می رسی؟

                                          جمیز جویس

                                       

               بعد از 30 سال به کجا می رسی ؟

    30 سالگیو برازندگی

آدم در 20 سالگی طوری درباره ی 30
سالگیش حرف میزنه که انگار
فرسنگ ها ازون دوره : « من در
30 سالگی ازدواج کرده ام و دو بچه دار ... من در 30
سالگی ، زندگی ام کاملاً تثبیت شده ... »
اما 30 سالگی خیلی دزدکی به شما نزدیک میشه
و ناگهان متوجه می شید که 30 ساله اید ، من یک
هفته است که 30 ساله شده ام اما هنوز وقتی به آینه
نگاه می کنم ، نمی توانم خودم را 30 ساله ببینم. هنوز
وقتی از خواب بیدار می شوم ، نمی توانم احساس
کنم که 30 ساله دشه ام اما این یک واقعیت است
که من به 30 سالگی رسیده ام و هنوز نمی دانم که که
می خواهم با زندگی ام چه کنم. شاید شما هم در
چنین احساس ناخوشایندی با من شریک باشید.
اگرهمین طور باشه ، این پست براتون خوندنی تر میشه.
توی این پست فهرستی از آدمای موفق جمع آوری شده که تا سن
30 سالگی هنوز به روشنی راه خودشون رو نیافته بودن و به
موفقیت چشم گیری نرسیده بودن و حتی بعضی
از اونا در حرفه ای کاملاً متفاوت بودن.یا تسلیم زندگی شده بودن
، اما همشون بعد از این سن ،راه خودشون رو پیدا کردن و

 تونستن به موفقیت های بزرگی دست پیدا کنن.

سیلوستر استالونه :

از اغذیه فروشی

تا کارگردانی

سیلوستر استالونه بعد از این که در
سن 20 سالگی نتوانست به موفقیت چندانی در حرفه بازیگری دست پیدا
کند ، با نوشتن یک فیلم نامه توانست
به طور غیرقابل باوری جایگاه یک
قهرمان ملی را کسب کند. یخ فیلم
« راکی » خیلی زود گرفت و او را از
یک سرپرست پیشخوان اغذیه فروشی
به یک بازیگر و کارگردان حرفه ای
تبدیل کرد.

هریسون فورد:

از نجاری تا بازیگری

هریسون فورد در 30 سالگی در فیلم
« دیوار نویس آمریکایی » درخشید ولی
دستمزد بسیار کمی دریافت کرد؛ آنقدر کم
که تصمیم گرفت که عطای این کار را به
لقایش ببخشد و وارد دنیای سازه ها شود
که منافع مالی بی بی بیشتری برای اش داشت.
اما بعد از 4 سال ، او دوباره جورج لوکاس را
ملاقات کرد و لوکاس نقش « هان مولو »
را به او پیشنهاد کرد تا این نجار موفق ،
مسیر موفقیت اش را در دنیا بازیگری
ادامه دهد.

آندره بوچلی :

از وکالت تا موسیقی

او در تمام عمرش عاشق موسیقی و
خوانندگی بود ولی هرگز به آن به
چشم یک حرفه نگاه نمی کرد. آندره
بوچلی بعد از دوران دبیرستان و
تحصیل در دبیرستان در رشته حقوق در دانشگاه پیرا قبول
شد و ادامه تحصیل داد. او که تا سن 30 سالگی

به عنوان یک وکیل کار می کرد ، موسیقی را صرفاً به عنوان

یک تفریح ادامه داد تا این که در 34 سالگی ، در سال

1992میلادی ، در موسیقی کلاسیک به شهرت رسید.

جیمز جویس :

از خوانندگی تا نویسندگی

جویس در 30 سالگی هم می نوشت ولی
نشوته هایش را منتشر نمی کرد چون او
با صدای جذاب اش پول خوبی از
خوانندگی به دست می اورد؛ با این حال ،
انتشار نخستین کتاب او ( دوبلینی ها ) در
سن 34 سالگی مسیر زندگی او را کاملاً
عوض کرد. این کتاب باعث شد جویس
به طور حرفه ای به نویسندگی بپردازد.
« دوبلینی ها » هنوز که هنوز است ، به عنوان یکی از
پیچیده ترین و زیبا ترین داستان های دنیا شناخته می شود.



نگاه اول :

دکتر محمدرضا خدایی

روانپزشک

نگاه به زندگی بعد از 30 سالگی

20 تا 35 سالگی دوران صمیمیت است. زندگی اجتماعی و رشد جسمی ،

جنسی و روانی افراد بر حسب سن های مختلف به دوره هایی تقسیم بندی می شود.

دوران نوجوانی دوران کسب هویت در مقابل بی هویتی است. جوانی یعنی

20 تا 35 سالگی سن صمیمیت در مقابل انزواست. اگر فردی در دوران قبلی

رشد خوبی کرده باشد ، در این دوران آماده می شود تا صمیمیتی نسبت به

خانواده و اجتماع خود به دست آورد و احساس مسئولیت کند. این سن قسمتی

از زندگی مفید افراد را شامل می شود.35 سالگی به بعد ، سن حاصل خیزی

است. همه نکات مثبت در جوانی خلاصه نمی شود و نمی توان گفت اگر فردی

به تمام رویاهایش در این سنین دست نیافت دیگر نمی تواند به آنها برسد.

بسیاری از افراد وقتی از 30 سالگی می گذرند ، چراهای بسیاری در
ذهن شان به وجود می آید: « چرا شغل درستی ندارم. چرا برای گرفتن

مدرک بالاتر تلاش نکردم. و ... » بهتر است قبل از رسیدن به 35 سالگی

جلوی این چراها را بگیریم و حداکثر استفاده از جوانی را ببریم. قبول دارم

که انسان در سنین پایین تر تجربه افراد بزرگ تر را ندارد اما فرد باید همراه

با تنوع و هیجان سعی کند از تجارب دیگران هم استفاده نماید و از نظر اجتماعی

خود را تا حدی نشان دهد. حالا اگر فردی پیدا شده که به سن 30 تا 35 سالگی

رسید و دچار چراها شد اولاً باید به خودش رجوع کند.آیا واقعاً چراهایی که او به

آنها فکر می کند واقعی است؟ برخی کمال گرا هستند و هرگز از چیزی که هستند

راضی نیستند و دید منفی نسبت به خود دارند. دیگران و موفقیت های آنها برای

این افراد مهم و موفقیت های خودشان بی اهمیت است. اول باید کلاه خود را

قاضی کرد و دید واقعاً شکست خورده ایم یا نه ؟ هر چند من حسین رنجبر

معتقدم اصلاً شکست وجود ندارد درزندگی. دوم این که نباید خیال پردازی کرد

و مدام در رابطه با گذشته چون و چرا کرد. باید به جای خیال پردازی موقعیت ها

را در نظر گرفت و روی یک برگ کاغذ توانایی ها را در مقابل ضعف ها یادداشت

کرد و دید با  توانایی های کنونی چه می توان کرد. بلند پروازی را کنار بگذارید

و به حداقل راضی شوید. سوم این که از نظرات افراد دیگر استفاده کنید.

و با توجه به توانایی های خود هدفی در نظربگیرید. نباید سرخورده و تسلیم

شد. همیشه در همه جا نباید بهترین بود. باید از شکست ها درس گرفت.

خیلی از افراد بی سواد تازه از 40 سالگی اراده می کنند و موفق می شوند.

گر چه دراین سن یکسری ناتوانایی هیا جسمی پیش می آید ولی در عوض

یکسری پختگی ها بوجود می آید که رسیدن به اهداف را راحت تر می کند.

در رابطه با رفتار نزدیکان با افرادی که به سن 30 تا 35 سالگی رسیده اند ،

اما هنوز به موفقیت عاطفی یا کاری دست نیافته اند باید گفت نباید افراطی

عمل کرد. توهین و سرکوفت از یک سو و بی توجهی هیچ نگفتن ازسوی

دیگر کار درستی نیست و می تواند سبب روز خشم درونی در فرد شده

و انگیزه را کاهش دهد. از سر دلسوزی نصیحت یا غرغر زیاد کردن نه

تنها انگیزه به فرد نمی دهد ، بلکه سبب بروز خشمی می شود که

هم به صورت کلامی ممکن است بروز کند و هم اینکه سبب لجبازی

فرد شود. ( مثل رفتارهای خودم :دی‌) به حال خود گذاشتن فرد هم

موثر نیست. بهترین کار این است که به طور مداوم با مهربانی و

در شرایط مناسب به فرد تذکر دهید. اگر مردی کم کاری می کند یا

شغل مناسبی ندارد ، خانم خانه در شرایط مناسب می تواند به

همسرش بگوید اگر بیشتر کار کنی ،شاید بهتر بتوانیم لوازم مورد

نیازمان را تهیه کنیم. این موضوع به تدریج در فرد انگیزه

ایجاد می کند.

-----------------------------------------
با هر کاری که می کنید یا نمی کنید اعتبار خود را افزایش یا
کاهش می دهید.   « آنتونی رابینز » ص 199 ‍ِ
 کتاب همه گوسفندان باهوشند اما ...
موفقیت در کسب و کار ...

----------------------------------------------------------------------------
ص 99 کتاب 100 روش برای این که به خودتان انگیزه بدهید.

با عشق و مرگ قدم بزنید.

هر وقت که لازم است چیزی را تمام کنم ، با
چیزی رو به رو شوم یا یک برنامه ی اجرایی
شجاعانه را آماده کنم ، همیشه به قدم زدن های
طولانی می روم. وقتی به اندازه ی کافی زیاد و
طولانی راه می روم ، همیشه راه حلی پیدا می شود.
بالخره متوجه ی خلاقانه ترین مسیر عمل می شوم.
اندرو وایل ، در کتابش به نام شفای خود
به خود ، می گوید که وقتی راه می روید ، حرکتهای
دت ها و پاهایتان روال ضربدری دارد. پای راست
و دست چپ هم زمان بالا می آنیند و بعد هم پای
چپ و دست راست همین طور می شوند. این نوع
حرکت ، در مغز یک فعالیت الکتریکی ایجاد
می کند که بر روی دستگاه مرکزی سلسله
اعصاب ، تأثیر هماهنگ کننده دارد. این یک فایده ی
منحصر به فرد قدم زدن است که لزوماً از
ورزشهای دیگر نصیبتان نمی شود.


من اسم این کار را گذاشته ام قدم زدن با عشق.
زیرا عشق و ترس متضاد ِ هم هستند. بیشتر افراد
فکر می کنند عشق و نفرت متضاد هم هستند ، اما
این طور نیست. نهایت سازندگی ، از جوهر عشق
ایجاد می شود. عشق همیشه سازنده ، و ترس
همیشه مخرب است.

ُاسمش را قدم زدن با مرگ هم گذاشته ام. زیرا
فقط پذیرفتن و آگاهی از مرگ خودم است که
به زندگی من شفافیت لازم را برای ایجاد  شور
می دهد.

چالشهایتان را برای قدم زدن ببرید. رشد
خودانگیختگی تان را در درون خود احساس
کنید . الکتریسیته ی درون مغزتان را احساس کنید.
هماهنگ شدن دستگاه مرکزی سلسله اعصاب
توسط آن را احساس کنید.

خیلی زود با اطمینان خواهید دانست که آن چه
را که لازم است ، در اختیار دارید. می توانید با قدم
زدن ، شجاعت را به وجود آورید.
_________________________



 

جمعه 07 اسفند 1388 - ساعت 18:32

شماره خبر: 100868476892

 آمار سازمان ثبت احوال نشان می‌دهد:

50درصد طلاق‌ها در 5سال اول زندگی

جام جم آنلاین: بررسی آمار سازمان ثبت احوال نشان می دهد که بیش از 50 درصد از طلاق های ثبت شده در 9 ماهه سال 88 و مدت مشابه سال قبل مربوط به پنجسال نخست زندگی مشترک است.

به گزارش مهر ، 85.1 درصد طلاق های در مناطق شهری و 14.9 در روستاهای کشور به ثبت رسیده است. بر این اساس ‌93 هزار و 769 مورد طلاق در 9 ماهه اول سال 1388 ثبت شده که 79 هزار و 834 مورد آن در نقاط شهری و 13 هزار و 935 واقعه در نقاط روستایی به ثبت رسیده است.

پیش از این مدیرکل دفتر آسیب های اجتماعی بهزیستی گفته بود: آمار مراجعه کنندگان به مراکز مداخله در بحران بهزیستی نشان می دهد که 29 درصد طلاق ها به صورت توافقی صورت گرفته و 40 درصد از مراجعه کنندگان به سازش قطعی رسیدند که از این تعداد 41 درصد زن و شوهر، 37 درصد زن و 16 درصد مردان بودند. همچنین اکثر زنان و مردان که به مراکز مداخله در بحران برای طلاق مراجعه کرده اند دارای تحصیلات ابتدایی بودند.

همچنین بیشترین تعداد طلاق ثبت شده در 9 ماه گذشته مربوط به زنان در گروه سنی 24 – 20 ساله بالغ بر 23 هزار و 220 نفر است که این تعداد در مدت مشابه سال قبل 21 هزار و 993  مورد بوده که نشان از افزایش 9 دهم درصدی دارد.

طبق این اطلاعات آماری ، میانگین سنی طلاق مردان طی 9 ماهه ابتدایی سال جاری از 33.1 به 34.10 سال و زنان از 28.1 سال به 2.29 افزایش یافته است .

بنا بر این گزارش ، بیش از 50 درصد از طلاق های ثبت شده در 9 ماهه سال 88 و مدت مشابه سال قبل مربو ط به پنجسال نخست زندگی مشترک است و این موضوع نشان می دهد که نیمی از طلاق ها تا قبل از پنج سال زندگی مشترک روی می دهد و این رقم با اضافه شدن سال های زندگی کاهش می یابد.

سازمان ثبت احوال همچنین اعلام کرد: میزان طلاق نسبت به مدت مشابه سال قبل 15.7 درصد افزایش داشته است .

• la class
• گفت و گو با خدا
• نگاه مذهب به آرزو و از طرف دیگر نیاز انسان به هدف و آرزو
• ازدواج پژوهی
• خاطرات یک عاقد

جمعه 07 اسفند 1388 - ساعت 16:51

شماره خبر: 100868470818

«گمان نمی‌کنم به آخر لغتنامه برسم»

صدای دهخدا در رادیو‌فرهنگ پخش‌شد.

جام جم آنلاین: صدای علامه علی‌اکبر دهخدا دقایقی پیش و برای اولین بار از طریق رادیو و در برنامه «در قلمرو تاریخ» شبکه فرهنگ پخش شد.

به گزارش مهر ، در ابتدای این برنامه رادیویی که به مدت 45 دقیقه و امروز جمعه 7 اسفند و در سالروز درگذشت این چهره فرهنگی مشهور پخش شد هر کدام از مهمانان برنامه (ططری و ذوالفقاری) نکاتی را پیرامون جنبه‌های فرهنگی و سیاسی علامه دهخدا بیان کردند و پس از آن صدای دهخدا به صورت منقطع (هر 10 دقیقه یکبار) و در طول برنامه پخش شد.

دهخدا در بخش اول این مصاحبه کوتاه 8 دقیقه‌ای - که البته به خاطر قدمت و نوع این نوار مغناطیسی کیفیت مناسبی هم نداشت - به همکارانش در تدوین لغتنامه اشاره کرد و گفت: من در این کار محتاج اشخاصی هستم که فاضل و دانشمند باشند. در این راه فردی را می‌شناسم به نام محمد معین که شخص مناسبی برای همکاری است. همچنین جوانانی به نامهای دبیرسیاقی و سیدجعفر شهیدی داریم که می‌توانند در تنظیم این لغتنامه کوشا باشند.

گمان نمی‌کنم به آخر لغتنامه برسیم

وی افزود: آنچه تا به حال (اواسط دهه 30 شمسی) انجام شده چند مجلد کوچک و بزرگ است و برای تمام کردنش نیاز به زمان داریم و با (وجود) کسانی که هستند گمان نمی‌کنم به آخرش برسم ولی امیدوارم آنها کار من را به کمال برسانند. چرا که زبان فارسی با 2000 سال عمر باید لغتنامه‌اش را نوشت و آنچه در 200، 300 سال اخیر هم به زبان فارسی آمده، باید در کتاب بیاید.

زنده‌یاد دهخدا همچنین نظرش را درباره نظام آموزشی ایران اینگونه بیان کرد: شیوه مدارس ما ابتدایی، متوسطه و عالیه است و متوسطه ما خراب است که شاید علتش زیادی مباحث باشد. به هر حال قسمت متوسطه ما ناقص است و باید دولتها بر آن نظارت کنند. دانش‌آموز هم در مدرسه باید بیش از همه چیز زبان مادری خود را یاد بگیرد.

علی‌اکبر دهخدا در پایان به کتابهای مهمی که خوانده اشاره کرد و از «شفا»ی ابن سینا نام برد و در همین جا صدای استاد قطع شد.

برنامه رادیویی در قلمرو تاریخ همچنین یک مهمان تلفنی داشت دکتر حسن رهاورد نخستین دستیار رسمی علامه دهخدا در تدوین لغتنامه که اکنون 95 سال عمر دارد.

وی اخیراً این نوار صوتی (با صدای دهخدا) را که در آرشیو خود نگه می‌داشته به مرکز اسناد کتابخانه مجلس هدیه کرده است.

به پیشنهاد وزیر فرهنگ دستیار دهخدا شدم

رهاورد درباره نحوه پیوستن‌اش به علامه دهخدا و همکاری با او در تدوین لغتنامه گفت: در سال 1320 اسماعیل مرآت وزیر فرهنگ وقت مرا خواند و از من خواست که دستیار دهخدا در کار لغتنامه شوم. آن زمان چهار جلد از لغتنامه کار شده بود و من هم با نهایت افتخار این پیشنهاد همکاری را پذیرفتم. بعد به دفتر کارش رفتم و او را دیدم که در میان فیش هایی که روی زمین افتاده بود و کتابهایی که دور و برش پخش شده بود مشغول کار است.

وی افزود: دهخدا به واسطه خدمت صادقانه‌ای که به او کردم یکسال قبل از فوتش مجلدی از لغتنامه را به من هدیه کرد که در خانه دارمش.

نخستین دستیار رسمی علامه دهخدا همچنین به ذکر خاطره‌ای از حدود 50 سال قبل پرداخت و گفت: مطلبی که الان یادم می‌آید رفتن دهخدا به ایلات بختیاری و به صورت فراری در دوران مشروطیت است ؛ در آن زمان شرایطی در کشور به وجود آمده بود که او احساس خطر می‌کرد و با چند نفر از دوستانش به ایل بختیاری رفت و از آنجا هم به سوئیس رفت و در آنجا نیز سه شماره از مجله «صور اسرافیل» را منتشر کرد.

در این برنامه حسن ذوالفقاری استاد زبان و ادبیات فارسی و عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت‌مدرس و نیز علی ططری رئیس این مرکز حضور داشتند.

علی ططری رئیس مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی دو روز پیش مراحل کشف این نوار صوتی 8 دقیقه‌ای را به تشریح بازگو کرده بود.

به گفته ططری زمان ضبط این صدا بین سال‌های 1326 و 1332 شمسی است ، زمانی که دهخدا به شدت بیمار بوده است.