تو را دوست می‌دارم (دلنوشت ۱)

تو را دوست می‌دارم

تو را دوست می‌دارم نه به جای زنانی که نشناخته ام

تو را دوست می‌دارم نه به جای همه روزگارانی که نمی زیسته ام

نه برای خاطر عطر گسترده بیکران و نه برای خاطر عطر نان گرم
نه برای خاطر برفی که آب می شود، نه برای خاطر نخستین گل

نه برای خاطر جانوران پاکی که آدمی نمی‌رماندشان

تو را برای خاطر دوست داشتن دوست می‌دارم
تو را به جای همه زنانی که دوست نمی دارم دوست نمی‌دارم

تو را دوست می‌دارم نه تو را برای خاطر سلامت

تو را دوست می‌دارم نه به رغم همه آن چیزها که به جز وهمی نیست

برای خاطر این قلب جاودانی که بازش نمی‌دارم تو می پنداری که شکی ،حال آنکه به جز دلیلی نیستی
تو همان آفتاب بزرگی که در سر من بالا می‌رود

بدان هنگام که از خویشتن در اطمینانم.
نه نه نه نه نه نه ...
تو را به خاطر خودت دوست می دارم