وقتی مینگرم در جمعیتی که با نهایت اندوه در سوگ نشسته و با گریه زاری بر سر و روی خود میکوبند و عاشقانه ( ! ) فریاد سر میدهند ... حســــین ... حســـــین ، بی آنکه خلوتشان را بر هم زنم ، آرام از پیر و جوانشان میپرسم ... این حســـین کیست که عالم همه دیوانه ی اوست؟ ... در جواب میگویند ... آه ... تشنه بود! زخمی بود .... ولی آیا درد حسین تشنگی بود؟ آیا درد حسین از زخمهای تنش بود؟ آیا ما میدانیم حسین کیست؟ آیا میدانیم چرا در کربلا حضور داشت؟ آیا میدانیم هدف این واقعه چه بود؟ آیا میدانیم ... نه! نمیدانیم! اگر میدانستیم که وضع این نبود!
یارو محکم دو دستی میزنه تو صورت خودش! جالبه که اصلا نمیدونه امام حسین چرا رفته بود کربلا! خدا به حق همین امام حسین خیرتون نده!
حسین (ع) بیشتر از آب تشنه لبیک بود
سلام
خب هدفو واس دین بود و آزادگی
اما خب آدم دلش می سوزه وقتی یاد مظلومیت ایشون می افته
گفته بودم مردم نیاز به گریستن دارند به خاطر دردهاشان
زیر چه سایه ای بهتر از مراسم امام حسین
گفتیم امام حسین (ع) مظلوم شهید شد، چرا انقد حسین (ع) رو کوچیکش می‌کنیم. مظلومیت یعنی کوچک شمردن یک نفر.
شجاعتش را کوچک نکنیم چون شجعتش بود که بند بند بدن انسان را به لرزه در میاورد.
برای شجعتش باید گریست که چرا ما اینگونه نیستیم.
افسوس افسوس
عااالییی
لایک برای شریعتی
خوب یه لاااایک هم به من بده
آدم و دق مرگ میکنید