چی بگم ... بگم خدابیامرزتت منتظری جان تو رو خدا چرا نیامرزه ... نه مال مردم خوردی ... نه آدم کشتی ... یک عمر آیت الله بودی نه فقط یه روحانی نشانه ای بودی برای دلخوشی ما ....
دوست عزیز سبز فسفری شما بهتره در اول فکری به حال کلام خودت بکنی که متاسفانه بدجور مشکل داره بعد هم شما کلمه لجنی رو بهتر بوده در مورد افکار خودت به کار می بردی حیف نام سبز وسبزی سبزها که شما بخوای در موردشون صحبت کنی درضمن وقتی انسانی بزرگ وازاد اندیش باشه وحامی ودلگرمی مردمش فرقی نمیکنه روحانی باشه و اندیشمند و یا هنرمند اون ادم قابل احترام وعزیزه چه برسه به پدر بزرگ ازادی ما که محتاج دفاع ما نیست . به امید شفای شما
جرم بزرگ آن فقیه نزیه جز این نبود که رهبری حاضر را شایستهٔ منصب افتا نمی شمرد و ردای مرجعیت را بر قامت او برازنده نمیدید وآنچه را همه درپس می گفتند او در پیش می گفت.
منتظری رفت. ناباورانه هم رفت. جایش هم در میانه سیر تاریخی به سوی رهایی خالی است. اما راه منتظری نه در میان پیران محافظه کار که در میان فرزندان جوانی همچنان جاری و ساری است.
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
خدا رحمتش کنه
چی بگم ... بگم خدابیامرزتت منتظری جان تو رو خدا چرا نیامرزه ... نه مال مردم خوردی ... نه آدم کشتی ... یک عمر آیت الله بودی نه فقط یه روحانی نشانه ای بودی برای دلخوشی ما ....
فردا روز وداع با پیکر ایشونه
تشییع پیکر آیت الله منتظری فردا ساعت 9 از بیت ایشون تا حرم حضرت معصومه و بعد به مسجد اعظم
امیدوارم بتونم شرکت کنم
در این چند ماه پدربزرگ مهربانی داشتیم که غصه هایمان را برایش بگوییم و سر به دامانش بگذاریم.ولی افسوس که او هم رفت....
بگذار تا بگریم چون ابر در بهاران کز سنگ ناله خیزد روز وداع یاران
همین کم مونده شما سبز لجنی ها از آخوندای ما دفاع کنید !!!
دوست عزیز سبز فسفری
شما بهتره در اول فکری به حال کلام خودت بکنی که متاسفانه بدجور مشکل داره
بعد هم شما کلمه لجنی رو بهتر بوده در مورد افکار خودت به کار می بردی حیف نام سبز وسبزی سبزها که شما بخوای در موردشون صحبت کنی
درضمن وقتی انسانی بزرگ وازاد اندیش باشه وحامی ودلگرمی مردمش فرقی نمیکنه روحانی باشه و اندیشمند و یا هنرمند اون ادم قابل احترام وعزیزه چه برسه به پدر بزرگ ازادی ما که محتاج دفاع ما نیست .
به امید شفای شما
جرم بزرگ آن فقیه نزیه جز این نبود که رهبری حاضر را شایستهٔ منصب افتا نمی شمرد و ردای مرجعیت را بر قامت او برازنده نمیدید وآنچه را همه درپس می گفتند او در پیش می گفت.
منتظری رفت. ناباورانه هم رفت. جایش هم در میانه سیر تاریخی به سوی رهایی خالی است. اما راه منتظری نه در میان پیران محافظه کار که در میان فرزندان جوانی همچنان جاری و ساری است.