در کنار هم ایستاده ایم
و فاصله ها را نمی بینیم
من ، تو ، او
.....
در کنار هم ایستاده ایم
و فاصله ها را نمی بینیم
من ، تو ، او
انسان معاصر !
در کتابخانه
بر روی سه صندلی
بی هیچ فاصله ای
کنار هم می نشینیم
و سه پرس فرهنگ سفارش می دهیم:
پدر بزرگ : فردوسی
پدر : نیما
و من : پست مدرن !
غروب
به خانه برمی گردیم
و باز
صدای خسته مادر
که سر در گم می پرسد :
آبگوشت
جوجه کباب
و یا پیتزا...؟
راستی
از فردوسی تا پیتزا
چقدر راه است ؟
....................................................... رضا اسماعیلی روزنامه ایران ۶ مرداد
سلام.
راستش تا حالا به خیلی از فاصله ها فکر کرده بودم ، اما...
از فردوسی تا پیتزا !!!!!
یه چیز جدید بود برام.
قشنگ بود.
ممنون از پست جالبت.
خواهش
تو فردوسی یه پیتزا فروشی هست. نه؟ یادم نیست
به هر حال فقط پیتزا داوود! با اون دیوار نوشته های شاهنامه اش
دو نقطه دش سوت
تو حرف نزنی من نمی گم لالی دو نقطه دش بوست کنم ؟!؟؟!؟!؟!؟!؟!؟!
به نظر من هیچ فاصله ای نیست
:دی
چون وقتی فردوسی پیتزا رو بخوره، فاصله ها منفی میشه
اینه
مگه ابوالقاسم دل نداره پیتزا بخوره دو نقطه دش خنده
درحال زندگی کردن
به یادگذشته ها
فاصله زمانیشون زیاده ولی اگه فردوسی زنده بودحتما عاشق پیتزامیشد
بابا اونم دل داره اگه الان بود الان با هیچ کس فیت هم داده بود :دال