من خوشم ؛ فردا خوش است .. حال فردا ها خوش است همسایه..

باور می کنی یک سال از رفتنت گذشته، اما چهار سال است که آمده ای!
هیچ می دانی سالهایی که با منی از سالهای بی من زیادتر است

و من چقدر با همین خوشم که بیشتر از نبودنت با من خواهی بود

دیر یا زود
بارانی ام را می پوشم

و به دیدن باران های تمام روزهای هفته از سال نیامده می روم..

بی بروز ، بی واژه ، بی اتفاق .. تمام دنیا اینجاست در دستان من ..درست همانجای که در گوشت  گفتم: تنها خواهم ماند با آن که می دانم قد همان صبح جمعه ی آخر دی ماه دوستم دارد./