ترافیک خیس*

تهران ؛ بزرگراه مدرس - جنوب به شمال

عزیز ترین و صمیمی ترین دوستم  همیشه با من است ..

و تا عبد*(ابد)(abd-bandegi)   دوستش دارم !

تا ایستگاه آخر!

تا آخرین فنجان چای!

یادمان باشد

وقت رفتن یادمان را جا نگذاریم ..

یادمان باشد

گاه غمگین

گاه بی غمـ

در هر حال غم با ماست چه عاشق باشیم چه نباشیم ..

چه تفاوت می کند ، یادت مگر کم است ؟!

جهان از آن ماست ؛ چه باران ببارد ؛ چه تهران خیس باشد
چه عاشق باشم ؛ چه دور باشی ؛ چه نباشم
چه نباشی ..
جهان از آن ماستو خنده آشنای لب های ما ..

تقدیم به ساده ترین من؛