پورتره رنگی!

تهران - کانون شطرنج پارک لاله

دیشب خواب رنگ پریده ی واژه ای را دیدم ؛

خواب یکشنبه ای که تقلا می کرد قد نکشد و دوشنبه نشود ..

خواب زمستانی که نیامده تمام شده ؛

خواب دویدن  کودکی  روی نت های سکوت ؛

خواب دیدم آسمان بنفش شده و صبح و  ستاره به دیدنم آمدند ،

درست همانجا یادم افتاد، که بازی های ما تمامی نداشت ؛

همیشه تو می بردی و گاها من می باختم !

ولی با این حال، به حرمت تمام رفتار آدمی دیگر

نه بی قراری های من ،

نه به تفاوتی های تو !