خطر نفوذ اندیشه های ماکیوالیستی بر پیکره حکومت اسلام

در هفته گذشته جمعی از حقوقدانان در نامه‌ای به دادستان تهران تاکید کردند: با استفاده از نظر امام (ره) که فرمودند حفظ نظام از اوجب واجبات است، ذکر اسامی و مشخصات و سمت طراحان فتنه اخیر نه تنها هیچگونه ایراد قانونی ندارد، بلکه فرض و لازم است. با این جمله و همچنین عملکرد دوستان و همفکران  "جمعی از حقوق دانان"  در حوادث اخیر یاد یکی از فرمایشات گرانبهای امیر المومنین (ع) افتادم...   

در جریان جنگ جمل امام علی(ع) با آن انکه که از انگیزه طلحه و زبیر برای خروج از مدینه و رفتن به مکه آگاه بود و می دانست که آنها جز جنگ افروزی مقصود دیگری ندارند با انان مدارا کرد و در پاسخ به پیشنهاد ابن عباس که از وی می خواست تا ان دو را زندانی کند و از رفتن به مکه باز دارد، فرمود: آیا از من می خواهی که اغازگر ستم باشم  و بر اساس ظن و گمان به مجازات افراد بپردازم .هرگز به خدا قسم از رفتار عادلانه که خدا مرا بدان امر فرموده، روی نمی گردانم.

تعبیری که این حقوق دانان از جمله امام خمینی دارند به هیچ وجه شباهتی به نگاه دینی و مدل اجرایی امام علی ندارد و متاسفانه انسان را  به یاد جمله معروف ماکیاولی می اندازد که می گفت هدف وسیله را توجیه می کند. این جمله بدین معنی است که به هر وسیله و شیوه ای خواه درست و خواه نادرست می توان برای رسیدن به اهداف خود  ویا حفظ و نگهداری جایگاه و مقامی استفاده کرد. امام علی به راحتی می توانست مانع از خروج طلحه و زبیر از مدینه شود وبا این کار از جنگ تفرقه افکن جمل جلوگیری کند. ولی عدالت و پایبندی به قانون خداوند از هر مسئله دیگری برای ایشان مهم تر بود امام علی به عنوان رهبر یک کشور اسلامی به هیچ وجه حاضر نبود  حق کسی را برای حفظ حکومت اسلامی پایمال نماید.

ولی متاسفانه در جریان اتفاقات اخیر می بینیم تفکرات ماکیاولیستی  جایگزین شیوه های حکومت داری امام علی شده است و سراسر این حکومت دینی را فرا گرفته است و نظام برای حفظ خود از هیچ نقض قانونی دریغ نمی کند. ایا مسئولین قوه قضائیه و یا صدا و سیما کشورمان نمی دانستند که ایراد افترا به متهمین قبل از صدور رای نهایی ممنوع است و یا به قول رهبری اگر حرفی راجع به یک کس دیگری در دادگاه ها گفته می‌شود، شرعاً حجیت ندارد. هیچ توجیهی برای نقض قانون در مورد پخش اعترافات متهمین به اغتشاشات اخیر وجود ندارد. تمام عملکرد حکومت در چند ماهه اخیر و همچنین دیدگاه سیاسی دولت در طول چهار سال کاملا شباهت زیادی به نظرات جناب ماکیوالی دارد. او اعتقاد داشت رئیس یک حکومت هرگاه مجبور شد باید مانند یک حیوان عمل کند و حیله گری روباه ر ا با دلیری شیر در آمیزد. بر حاکم است که بداند چگونه روش حیوانات و انسان ها را به خوبی کار گیرد زیرا با یکی از این دو نمی تواند پایدار ماند. همچنین توصیه می کرد حاکم نباید در اشکارا قول و عهد خود را بشکند. او باید ریاکار بزرگی باشد. لازم هم نیست نسبت به مردم علاقه مندی زیادی نشان دهد،زیرا به راحتی می توان مردم را فریفت، به خصوص اگر فریب دهنده ظاهر موجهی داشته باشد.

از دیگر جملات قصار جناب ماکیوالی این است که ناراضیان را باید با بی رحمی کامل از بین برد. اقدامات نیم بند برای این هدف فقط ناراضایی را بیشتر می کند و قدرت مخالفان را کاملاً از بین نمی برد.

 حال این جملات را با فرمایشات حضرت علی مقایسه کنید تا بفهمید حکومت ما به کدام سمت حرکت می کند و خط و مشی سیاسی و اجتماعی ان در این دوره اخیر چه بوده است. امام علی می فرمایند" تمام اعمال نیک و حتی جهاد در راه خدا در برابر امر به معروف و نهی از منکر همچون قطره‌ای است در مقابل یک دریای پهناور... اما از همه اینها مهم‌تر سخنی است که برای دفاع عدالت در برابر پیشوای ستمگری گفته می‌شود".

و بر همین اساس علی(ع) عدالت را بر همه چیز و حتی امنیت رجحان می‌دهد و به رغم توصیه‌های مکرری که از سوی دوستان و غیر دوستان  درزمان اغاز حکومت شان به ان حضرت می‌شود تا ابتدا حکومت خود را مستقر سازد و سپس به عزل والیانی بپردازد که راه و روشی ستمگرانه در پیش گرفته‌اند کمترین توجهی نمی‌کند، هرچند که خود میدانست اهتمام جدی  بر عدالت، منجر به ناامنی گسترده در حوزه حکومتی او می‌شود.همچنین ایشان به کسانی که به نحوه تقسیم بیت المال اش معترض‌اند می‌گوید: «شما مرا فرمان می‌دهید که پیروزی (سلطه همراه با امنیت)را با  ظلم و ستم و تبعیض بدست آوردم: مردم! به خدا که انرا نپذیرم تا جهان به پایان برسد.»  

منبع