من به من..
.به تو، به تن، وطن مربوطم...
اینجا تنها جاییست که به هیچ کس مربوط نیست! با کوه سکوتی است که با سنگفرش های خونی بود سکوتی که اصواتش را من درک نمیکنم و باز به قدر تمام رفتار آدمی خاک می شویم!
خاک میشوم!
خاک میشوی..
یاد بود ، هر آنکه بود و دیگر نیست .