کادوی روز تولدم ؛ سنـگقـبری بفرست شاید آرام گیرم
تسلیتی بفرست ؛ شاید یاد گیرم
میخواهم یــــاد بگیرم بدون رؤیا زندگی کنم ./
سال بعد ، رز سفیدی بفرست ؛ که شاید با عطرش جان گیرم
تبریکی بفرست ؛ شاید با لحنت پا گیرم .
پاگیرم تا سپیدار ها و شب های بلند ، شاید که نامت را باز بر زبان آوردم....
پ.ن : میخانه اگر ساقی صاحب نظری داشت میخواری و مستی راه و رسم دگری داشت/.
پ.ن 2 : آقای "هانی" به خاطر نظرای شما نبستم ؛ ذوق مرگ نشو . بعدا هر چی خواستـی kiss بفرست ./