تشکر از دکتر کاویانپور

عصر دیروز همه آنهایی که در دانشکده عمران بودند تا اعتراض خود را به شعبده بازی اخیر نشان دهند و همچنین در عزای ملت ایران شریک باشند به چشم خود خیلی چیزها را دیدند: 

دیدند که چگونه پلیس وحشی ایران به سوی زن و مرد حمله ور می شود؛

دیدند که چگونه پلیس وحشی برای ورود به صحن دانشگاه دندان تیز نشان دانشجویان می دهد؛ 

دیدند که چگونه پلیس وحشی به سوی دانشگاه این خانه امن دانشجویان سنگ پرانی می کند: 

دیدند که چگونه پلیس مزدور و وحشی و ... 

اما نکته ای که مرا برآن داشت تا چند سطری بنویسم حضور همراه با نگرانی؛توام با هوشیاری و از سر دلسوزی معاونت دانشجویی در میان دانشجویان بود.حض.ری که تا آخرین لحظات ادامه داشت:حضوری که سبب شد که ببینیم حراست دانشگاه چگونه در دفاع از امنیت جانی دانشجویان وارد عمل شد و چگونه کتک خورد... 

ما این حضور این نگرانی و این دلسوزی دکتر کاویانپور را -که می شود گفت برای اولین بار اتفاق افتاد(حداقل در دانشگاه ما)-ارج می نهیم و به آنهایی که همواره دانشجویان را فرزندان خود می دانند(فقط در نطق های خود)می گوییم که از ایشان بیاموزند بدون آنکه دانشجو را فرزند و مطیع خود!بداند؛چگونه برای تک تک آنها نگران است...