پیام سروش به دانشجویان در نشست دفتر تحکیم وحدت

کسی را برگزینید که نه سفاهت می‌پرورد و نه خرافه می‌گسترد. نه جلوه می‌فروشد و نه عشوه می‌خرد. کم‌ می‌گوید اما راست می‌گوید، گام کوچک اما استوار برمی‌دارد. از عمل سیراب می‌شود نه از خطابه. پاسبان آزادی است نه فقط عاشق آن و اهل عدالت‌ورزی است نه عدالت‌سرایی. از او بخواهید نه فرهنگ بسازد و نه تئوری بپردازد، بل پاسبانی کند تا دیگران باغبانی کنند. با دشمنان مدارا کند و با دوستان مروت. با مخالفان کرم ورزد و با موافقان عدالت. نقد را که تقوای سیاست است برتابد و نقادان را برتر از منقادان بنشاند. جوانی و زیبایی را گناه نداند و نشاط و عیش و تنعم را عین عبادت بشمارد. از او یک وعده و صد وفا بخواهید، نه صد وعده و نیم‌وفا. از طلب آزادی کوتاه نیایید که همه فضیلت‌ها در اوست و از فساد قضا غافل نشوید که همه مصیبت‌ها از اوست....

انتخاب رئیس قوه مجریه نزدیک است و دانشجویان همچون آحاد دیگر مردم حق، بلکه تکلیف دارند که در این مسابقه عظیم شرکت ورزند و وام خود را به عدالت بگذارند و امانت‌ رای را به اهلش بسپارند.
گریختن از این مسابقه شرط خرد نیست، چرا که کار را به بی‌خردان وا نهادن است. همه نیک می‌دانیم که دایره و قاعده بازی را چنان تنگ گرفته‌اند که جز معدودی توان و مجال بازیگری ندارند و :
نیزه بازی اندر این گوهای تنگ
نیزه بازان را همی آرد به ننگ 
با این همه در این گذرگاه تنگ عافیت، جریده نمی‌باید رفت، و در این بازی بزرگ به تماشا نمی‌توان نشست. لذا گزینش باید کرد و کسی را باید برگزید که کاری می‌کند اما نه بهترین یا بزرگ‌ترین کار را، وعده می‌دهد اما نه وعده‌های بزرگ و چراغ می‌افروزد اما نه چراغ آفتاب. وعده‌های سیل‌آسا و آبیاری قطره چکانی؟ سخاوت در سخن و خست در عمل؟ هیچکدام. بل‌جویی و آب روانی، شمعی و شعله‌لرزانی تا شمع‌های دیگر یک یک فروزان شوند و جوی‌های دیگر یک یک‌ روان. 

کسی را برگزینید که نه سفاهت می‌پرورد و نه خرافه می‌گسترد. نه جلوه می‌فروشد و نه عشوه می‌خرد. کم‌ می‌گوید اما راست می‌گوید، گام کوچک اما استوار برمی‌دارد. از عمل سیراب می‌شود نه از خطابه. پاسبان آزادی است نه فقط عاشق آن و اهل عدالت‌ورزی است نه عدالت‌سرایی. از او بخواهید نه فرهنگ بسازد و نه تئوری بپردازد، بل پاسبانی کند تا دیگران باغبانی کنند. با دشمنان مدارا کند و با دوستان مروت. با مخالفان کرم ورزد و با موافقان عدالت. نقد را که تقوای سیاست است برتابد و نقادان را برتر از منقادان بنشاند. جوانی و زیبایی را گناه نداند و نشاط و عیش و تنعم را عین عبادت بشمارد. از او یک وعده و صد وفا بخواهید، نه صد وعده و نیم‌وفا. از طلب آزادی کوتاه نیایید که همه فضیلت‌ها در اوست و از فساد قضا غافل نشوید که همه مصیبت‌ها از اوست....