ای برادر تو همان اندیشه ای

راجب پست چند روز پیشم میخوام یک توضیحی بدم ..

ای برادر تو همان اندیشه ای - ما بقی خود استخوان و ریشه ای ..

منظور این شعر یا بهتر بگم منظور اصلی مولانا از این بیت اینه که شما به هرچیزی که فکر کنید همون میشید ..

مثلا اگه یه درخت تو حیاط خونتون باشه و بشنید بهش یه فکر کنید .. رفته رفته میاد کاملا تو ذهنتون .. فردا روز که از خونه میرید بیرون باز به اون فکر میکنید .. دل تنگ اون درخت میشید .. دوست دارید زود تر برگردید جایی که اون درخته هست ( خوتتون ) باز که بگزره و شدت بگیره این اندیشه ها .. یواش یواش تمایل پیدا  میکنید که همه کاراتون ببرید زیر اون درخت ، انجام بدید .. بعدها شبها همش خواب اون درخت رو میبینید و الی آخر که همه میدونند .. .. ..

اخرش شما همون اندیشه میشید و.. یعنی اگه 24 ساعته به درخت ائه فکر کتید در آخر همون درخت میشید  ( یعنی جزئیی از وجدتون درخت میشه .. ) این مثال کاملا روشنه ؛ یعنی اگه شما بیاید با خودتون هرروز و 24 ساعته فکر کنید که دارید درس میخونید آخرش واقعا درس میخونید .. یعنی فقط کافیه که اندیشتون همون بشه ( اندیشه ها هدف مند بشن .. ) ..

من هیچ خوب بودن یا بد بودن اون درخت رو تایید نکردم .. چون همه میدونیم که اندیشه هامون میتونه هر جوری باشه .. مولانا تو بهترین حالت اش یه شعر داره که میگه »

نی من منم , نی تو توئی , نی تو منی

هم من منم , هم تو توئی , هم تو منی

من با تو چنانم ای نگار ختنی 

کاندر غلطم که من توام یا تو منی

_______________________

*( بخونید : خوتنی = خُتَنی )*

  آنچه منسوب به ختن است و اغلب برای صفت نافه و خوبرویان بکار رود [دهخدا]