عمده ترین مشکلات آموزش الکترونیکی از زبان دانشجوی دانشگاه امیرکبیر

صد نامه فرستادم -- صد راه نشان دادم

یا نامه نمی‌خوانی -- یا راه نمی‌دانی

گر نامه نمیخوانی -- خودنامه ترا خواند
ورراه نمی‌دانی -- در پنجه ره دانی

مسئولین محترم آموزش‌های مجازی دانشگاه صنعتی امیرکبیر

با سلام واحترام

موارد ذیل جزء مشکلات و دغدغه‌های ذهنی ما دانشجویان می‌باشد قطعا دغدغه شما رفع مشکلات آموزشی ما و بالا بردن سطح آموزش‌های مجازی به عنوان جایگزین مناسب برای دوره‌های حضوری در عصر ارتباطات و فناوری‌های نوین میباشد ولی ظاهرا کم لطفی شما بزرگواران راه را برای ادامه مسیر برای ما دشوار ساخته است و پس از اینکه انتقادات جسته و گریخته‌ای داشتیم تصمیم گرفتیم لیستی از مشکلاتمان را حضورتان ارسال کنیم و از اینکه به شکل گلایه یک دانشجو به استادش مطرح میشود ما را ببخشید چون مطالب با صداقت و صراحت ذکر میشود و از بکاربردن الفاظ تعارفی صرفنظر شده است ما را به بزرگواری خودتان ببخشید

1- حذف پایان‌نامه از دوره‌های مجازی فقط توسط این دانشگاه آن هم در حالی که مسئولان وزارت علوم در آخرین مصاحبه حذف پایان نامه را تکذیب کرده‌اند حال آنکه امیرکبیر مدرک مجازی ـ آموزشی به ما خواهد داد.

2- چرا هزینه دریافتی این دانشگاه در دوره‌های مجازی از همه دانشگاه‌های دیگر بیشتر است و کیفیت آموزش مجازی پایین تر است (پهنای باند پایین ـ سیستم ال ام اس فوق العاده ضعیف ـ برنامه‌ریزی کلاس‌ها واقعا تاسف بار ـ اطلاع رسانی در حد فاجعه )

3- چرا دانشجویان مجازی نباید به‌اندازه استاندارد هفته‌ای 4 ساعت (2جلسه) از استاد استفاده کنند ـ چرا این تعداد ساعت به هفته‌ای یک جلسه کاهش پیدا کرده است {کلاس تدریس یار با مدرک فعلی لیسانس به عنوان حل تمرین حساب میشود که اکثرا هم فاقد چنین توانایی هستند}

4- آیا واقعا وسط یک ترم تحصیلی موقع تغییر سیستم ال ام اس و تیم تولید نرم افزار و داستانهایی به این شکل است

5- اگر خود شما انصافا بخواهید به این سیستم ال ام اس جدید یا حتی قبلی در مقایسه با دانشگاه‌های مشابه نمره بدهید ، چه نمره‌ای خواهید داد

6- آیا رقم نجومی 700×8000000=5600000000 یعنی 5 میلیارد و ششصد میلیون تومان رقم خوبی برای ارائه امکانات آموزشی مناسب نمیباشد آیا با این رقم که فقط از ورودیهای 87 دریافت شده نمیشود یا نمیتوانند یک سیستم مناسب راه‌اندازی کنند - آیا با این توصیف‌ها بازهم دانشگاه امیرکبیر را چزء دانشگاه‌های رده اول کشور به حساب می‌آورید!؟ آیا نمیشد به جای گرفتن 700 دانشجوی جدید تعداد کمتری متناسب با امکاناتتان دانشجو میگرفتید ، شما که علم وقوف به مشکلات را باید داشته باشد نکند خدای نکرده عمدی در کاربوده است!! تا وقت دانشجو و پول دانشجو هدر برود یا سیل دانشجویان به جهت تحصیلات تکمیلی به خارج از کشور روانه شوند.

7- شما می‌دانید که ادامه تحصیل در همین مقطع در همین رشته در دانشگاه‌های خارج از کشور با ترازی حدود 300-400 نمره بالاتر از امیرکبیر با مبلغ نصف و مدرک روزانه بین المللی امکان پذیر است و قطعا میدانید که با این ضعف مدیریتی مدیران میانی شما باعث هجوم دانشجویان به کشورهای خارجی برای ادامه تحصیل می‌شوند

8- ما که راضی شده‌ایم 2 برابر مدرک روزانه بین‌المللی پول بدهیم و مدرک مجازی – آموزشی کشور خودمان را بگیریم چرا باید از حداقل امکانات و بستر آموزشی برخوردار نباشیم (باید وسط کلاس دیسکانکت شویم ـ آرشیو کلاس‌ها فقط صوتی باشد ـ مباحث درس اساتید از قبل آماده ارائه نشده است...) واقعا چه کسی جوابگو خواهد بود آیا این خدمت به وقت و هزینه و سرمایه‌های مملکت (جوانان تحصیل کرده) است یا خی....

9- تا کنون چند جلسه برای اساتید محترم و بزرگواری که اولین تجربه برگزاری کلاسهای مجازی را دارند برگزار کرده اید تا با سیستم جدید و مشکلات و راهکارها آشنا شوند آنها که با دلسوزی تمام سعی در انتقال مطالب دارند چه کار باید بکنند ـ آیا نیاز به یک هماهنگ کننده ندارند

10- آیا می‌دانید که اگر ساعت کلاس حضوری 1.5 ساعت باشد همه اش وقت مفید است برای ارائه درس و یادگیری ولی در کلاس مجازی سرور دیسکانکت میشود ـ صدا قطع می‌شود ـ آپلود فایل زمان میبرد و پرسیدن وجواب دادن هر سئوال یک پروسه طولانی خواهد داشت که مجموعا وقت تلف شده زیادی خواهیم داشت و اگر ساعت‌های کلاس آنلاین 2 ساعت کامل باشد میشود به‌اندازه 1.5 ساعت استفاده مفید نمود

11- شما که هنگام بررسی مدارک سابقه کار را به عنوان یک امتیاز محسوب مینمودید آیا میدانید با برگزاری کلاس‌ها در وقت اداری چه مشکلاتی برای شاغلین پیش آمده است یا عملا فقط سرکلاس حضور میزنند و نمیتوانند بطور 100 درصد به درس گوش بدهند درحالیکه میتوان با برگزار کردن کلاس‌ها بعد از وقت اداری باعث بالارفتن کارایی شد

12- نکته‌ای که تا کنون برای من بی پاسخ مانده است اینست که چرا مسئولین دانشگاه – مسئولین آموزش مچازی از برگزاری جلسه حضوری یا حداقل آنلاین با حضور همه دانشجویان مجازی فراری هستند مگر واقعا جوابی ندارند!!!؟ یا می‌دانند که مشکلات هم هست و یا اینکه همه مشکلات را می‌دانند پس چرا رفع نمی‌کنند

عناوین موارد ذکر شده:
1- حذف پایان نامه
2- هزینه زیاد خدمات کم
3- تعداد ساعت نصف کلاسهای روزانه
4- سیستم ال ام اس جدید
5- هزینه 5 میلیارد تومانی
6- اتلاف وقت و هزینه دانشجو عمدا یا سهوا
7- مدارک روزانه دانشگاه‌های بین المللی نصف مجازی امیرکبیر
8- فرار مسئولین از برگزاری جلسات حضوری یا آنلاین با دانشچویان مجازی

و خلاصه کلام اینکه اگر وضعیت به همین منوال پیش رود عملا ما این ترم را از دست داده ایم و ناچاریم دیگر روشهای اعتراض را در قالب تشکلهای قانونی و بصورت گروهی ابراز نماییم

هدف و امید ما رفع مشکلات است نه ایجاد جار وجنجال و امیدواریم مسئولین محترم دانشگاه دغدغه‌های ما را که همه اش مسائل آموزشی است نه مسائل سیاسی نه حزبی و.... درک کنند و درجهت رفع آن اقدام سریع انجام دهند و تناسب هزینه و امکانات را رعایت کنند و فقط پول اسم دانشگاه!!؟ را از ما نگیرند.

به امید آن روز!
(لحن احیانا تند مرا ببخشید.)

---

منبع اصلی: وبلاگ دانشجویان هوش مصنوی

منتشر شده در تابناک