او در پروژه خود از 50 نفر خواسته بود تا دادخواستی مبنی بر کنترل سخت یا حذف ماده شیمیایی «دی هیدورژن مونوکسید» توسط دولت را امضا کنند و برای این درخواست خود، دلایل زیر را عنوان کرده بود:
1-مقدار زیاد آن باعث عرق کردن زیاد و استفراغ میشود.
2-یک عنصر اصلی باران اسیدی است.
3-وقتی به حالت گاز در میآید بسیار سوزاننده است.
4- استنشاق تصادفی آن باعث مرگ فرد میشود.
5-باعث فرسایش اجسام میشود.
6-حتی روی ترمز اتومبیلها اثر منفی میگذارد.
7-حتی در تومورهای سرطانی یافت شده است.
از پنجاه نفر فوق، 43 نفر دادخواست را امضا کردند. 6 نفر به طور کلی علاقهای نشان ندادند و اما فقط یک نفر میدانست که ماده شیمیایی «دی هیدروژن مونوکسید» در واقع همان آب است!
ما چقدر زود باور هستیم !
ممنون امیر جان .. پایان نامه ی خیلی جالبی باید باشه ..
خواهش می کنم حامد جا خیلی لطف کردی نظر دادی.
ٌ
سرچشمه ی زندگی،مایه ی حیات !
والــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــا به خدا !
متشکرم از این همه اظهار لطف .
:))
مرسیییی دستت درد نکنه واقعاً زحمت کشیدید. من شرمنده این همه لطفم !
ممنوووووووووووووووووووووووووون
متشکـــــــــــــــــــــــــــرم.
هـــــوم مرسی