حرف دل دارم کیست که آن را گوش کند ـ ماجراهای امیر خان _ قسمت اول

حرف دل یه ورودی ۸۷ 

---

---

هرکی حال گوش کردن به داستان مستند داره بیاد تو 

---

---

---

بدو بیا تموم شد

یکی بود یکی نبود زیر گنبد کبود یه دانشگاه مجازی بود 

هرکی اینجا قبول میشد اول خیلی خوشحال و شاد میگفت من توی این دانشگاه درس میخونم 

همه خیال میکردند این فرد دیگه الان نابغه جهان هست که توی این دانشگاه درس میخونه 

زدو از قضا پسرک قصه ما که اسمش امیر بود هم توی این دانشگاه قبول شد 

به همه میگفت که آره من کلی خر زدم تا اینجا قبول شدم 

همه که خیال میکردند این بچه نابغه هست ، کلی تشویقش کردند 

حالا این بدبخت بی خبر از همه جا بود که قراره چه داستان های سرش بیاد 

یه مدت گذشت یواش یواش همه فهمیدند که این پسر مجازی درس میخونه از اون به بعد بود که مسخره کردنش شروع شد 

حالا جالبیش کجا بود این بود که اونایی که مسخرش میکردند نمیدونستند مجازی چی هست 

این امیر کوچولوی ما هم برای اینکه کم نیاره رفت از توی نت ،وبه صدقه سری جستجو گر گوگل(که خدا رحمت کند مادر صاحبش رو که اگه نبود ما چیکار میکردیم ....... خوب اگه نبود میرفتیم دنبال یه جستجو گر دیگه)دید که مجازی یعنی چی؟ 

رفت چندتا سایت قلمبه سلمبه رو زیر رو کرد تا بالاخره فهمید مجازی یعنی چی 

بدبخت خودش هم تا مدت ها نمیدونست چیه  

فقط اون چیزایی رو که توی سایت ها نوشته بودند رو حفظ کرده بود و هرکی میومد مسخرش کنه از مزیتهای مجازی بودن میگفت(خودش که نمیفهمید چی هست مجازی ،طرف مقابلش رو هم گیج میکرد و آخر سر طرف که چیزی سردر نمیاورد بی خیال بحث میشد) 

 .............................................................................................. 

روز اول اومد دانشگاه که تو همایش ببینه چه خبره 

اول که رفت دانشگاه دید که بله عجب دانشگاهی هست 

توی یه محله خفن تر از خفن 

خدا رو شکر امیر خان ما که خودش بچه پایین شهر بود از این چیزا نترسید و خودشو خیس نکرد 

ولی دوسه تا از رفیقاش رو وقتی دیدشون، دید بله اونا از ترس زیر پاشون دریا راه انداختن 

رفت توی دانشگاه اول که وارد شد یه لیوان خوشگل بهش دادند با یه فلش 2 گیگ 

این امیر ندید پدید ما که تا حالا فلش ندیده بود کلی ذوق کرد خبر نداشت که با پولی که موقع ثبت نام ازش گرفته بودن باید براش گاو میکشدند 

......................................................... 

رفت توی سالن همایش دید دختر پسرا قاطی هستند بازم ندید پدیدش گل کرد و کلی ذوق کرد (شانس آوردیم زود خودشو کنترل کرد و رفت پیش پسرا نشست) 

.......................................................... 

مراسم شروع شد  

مراسم نبود که هفت خان رستم بود 

خان اول یه آقای خوش تیپ اومد یه خورده حرف زد 

اوول همه خیال کردند که این مجری برنامه هست بعدا فهمیدند که هرچی آتیشه از گور این بابا بلند میشه 

ولی امیر ما که همش داشت پشت سر به دخترا نگاه میکرد اصلا حواسش به حرفای این آقای خوش تیپ نبود 

.............. 

خان دوم شروع شد 

یه خانوم بد اخلاق عبوس اومد 

با سلام اولی که گفت امیر ما یاد دیو سپید شاهنامه افتاد 

البته بگزریم که این سفید نبود ولی با حرف زدن اون دیو دیگه امیر ما سر و گوشش نجنبید دیگه با خودش گفت غلط بکنم که با این زنا حرف بزنم 

تا وقتی که این دیو حرف میزد هیچ کس نفسم نمیکشید 

................................. 

خان سوم شروع شد 

یه آقایی با چهره عبوس فقط کارش این بود که میگفت پول وده 

اول امیر قصه ما از این آقا میترسید  و اینو که میدید یاد بدهکاری هاش میوفتاد 

ولی بعدش که باهاش صحبت کرد دیدی نه بابا این آقا اسمش بد در رفته خیلی آدم باحالی هستش 

..................................... 

خان چهارم که آمد دیگه امیر ما از خستگی بیهوش بود 

یه پسر خوشگل که هم سن و سال پسرم بودش اومد یه چیز عجیب غریب هم دستش بود 

میگفتند اسمش لپ تاپ هستش(( ولی امیر قصه ماخیال میکرد هرکی لبشو تاب بده از اینا بهش میدن ........ بدبخت گناهی نداشت تا حالا از اینا ندیده بود تو عمرش)) 

آقاهه اومد یه چیز زد به اون دستگاه خوشگلش یه دفعه دیدیم که پشت سرش یه منظره ظاهر شد 

امیر ما ترسیده بود خیال میکرد که اینا جادوگرند میترسید الان اونو هم غیبش کنند 

خلاصه آقاهه هی اومد اونجا تصویرهای گوناگون رو نشون میداد امیر ما هم چیزی ازش سر در نمیاورد اومد از بقیه بپرسه دید همه شدند علامت سوال فهمید که اشکال از گیرنده نیست و اشکال از فرستنده هست 

در همین هین بود که یه دفعه  

خان پنجم هم رسید  

وقتی دیدند که آقاهه نمیتونه کاری از پیش ببره یه خانومه هم بهش اضافه شد 

ولی این بار همه علاوه بر  علامت سوال یه علامت تعجب هم رو سرشون سبز شد 

امیر ما که چیزی سر در نیاورد تنها کاری که کرد این بود که موبایلش رو در آوردو باهاش بازی کرد تا بتونه این خان رو راحت تر پشت سر بزاره 

......................... 

خان ششم شروع شد 

یه آقای خوشگل ریش پروفسوری 

امیر ما اینقدر از این آقاهه خوشش اومده بود که کم مونده بود بره باهاش عکس یادگاری بگیره 

ولی بعدا بهش گفتند این موجود از دیو هم بدتره 

این موجود داره با یه دیو به نام جاسبی کل میندازه 

غذاش شهریه هایی هست که دانشجوها میدن  

دیگه امیرمون از این هم وحشت کرد 

.......................................... 

خان هفتم دیگه خوراک بود یه گردش گروهی توی محیط دانشگاه 

............................ 

موقعی که امیر ما اومد از دانشگاه اونقدر زیر بار این خان ها کمرش خورد شده بود که تا دوروز بیهوش بود 

این داستان ادامه دارد....................... 

اگه مایلید ادامه وقایع رو هم به صورت داستان بنویسم برام تو قسمت نظرات بنویسید 

واگر مایل نیستید هم بگید ادامه ندم