به نام خدا
شهدا مردان و زنان بزرگی بودند که با انجام جهاد اصغر به مقامی خاص نزد خدا دست یافتند اما این مقام، مقام ِ عصمت و بی خطایی نیست!
انسان ها مجموعه ای از حق و باطل، سپید و سیاه و دانایی و جهل هستند، آنکه حق در درونش مسلط بر باطل است شخصی خوب و آنکه باطل در درونش مسلط است، بد خطاب می گردد، به این معنی که خوب ها خالی از بدی نیستند و بد ها تهی از خوبی نخواهند شد...
برخی رفتارها از برخی شهدا را می بایست الگو قرار داد چرا که الگو گرفتن از شخصیت های معاصر به مراتب راحت تر از الگوگیری از شخصیت های دور و تاریخی است هرچند نباید همه ی اعمال شهدا قبل از شهادت را پیش چشمان خود بزرگ جلوه داده و الگو نماییم چراکه آنان نیز خالی از خطا نبوده اند و چونان ما یک انسان اند، معقول تر آن است که اگر راه شهدا می طلبیم روی الگوهای شهدا، یعنی اشخاصی چون امام حسین(ع) تمرکز نماییم!
"شهید حسین .....
فردی که برای این که شهید بشه خیلی کارها کرد
آدم برای این که شهید بشه باید از همه چیز دل بکنه فقط به خدا فکر کنه تا بتونه به مقام شهادت برسه
این آدم توی آخرین دفعه که خانوادشو دید میدونید چیکار کرد
برای اینکه حب همه چیز رو از دلش دور کنه وقتی بچه هاش اومدن طرفش بهشون توجهی نکرد
بچه هاش ناراحت شدند زنش به خاطر این کارش سرش داد کشید
ولی شهید .... فقط رو به دیوار بود و هیچی نمیگفت
وقتی زنش رفت نزدیک تر دید شهید .... همینطور مثل ابر بهاری داره گریه میکنه
ازش پرسید دلیل این کارش چی بود
درجواب گفت که من اگه شهید نمیشم به خاطر اینه که یه ذره حب غیر از خدا تو دلم هست
همین آدم فرداش که رفت عملیات شهید شد
این یه نمونه کوچیک از این شهدا بود
حالا کدوم یکی از اونایی که دم از بسیجی بودن میزنند یا ضد بسیجی هستند حاضرند این طوری باشند؟" به نقل از یکی از متن های همین وبلاگ!
امام حسین(ع) در روز عاشورا به فرزاندان و خانواده اش بی توجهی نکرد، گاهی وقتی پیکر یارانش به زمین می افتاد به نزد آنان می شتافت و محبتش را به رخ می کشید، یا با دعا کردن نشان می داد که نسبت به آنان محبت زیادی دارد ...
امام حسین(ع) محبت به غیر خدا داشت، شهید هم شد....
منظور از مثال زدن، خرده گیری از شبان ِ قصه ی موسی نیست، مثال فقط برای انتقال بهتر مطلب بود!
به همین جهت نام آن شهید برده نشد...
اقای توکلی متن زیبایی بود واقعا ولی چند وقته همکلاسی داره دلگیر میشه ایندگان رو بچسبیم ما به جز دعای خیر برای شهیدان کاری نمی تونیم بکنیم.ممنون مرسی
ممنون از نظرت!
سلام
درسته که شهدا در تمام طول زندگی در همه اعمالشون کاملا بی خطا نبودن... اما در همین داستانم از اون دل بریدنه که باید درس گرفت
امام حسین علیه السلام موقع وداع با علی اکبر علیه السلام چشماشونو نیمه باز می کنن و مانند مایوس به قامت علی اکبرشون نگاه می کردن
شهدا و اعمالشون تبلور اعمال اهل بیته منتها در قد و قامت خود ما
خیلی اوقات حکمت در اعمال و گفتار برای ما که به اون حکمت نرسیدیم قابل درک نیست
مثل رفتار چندگانه اهل بیت علیهم السلام در موقعیت های مختلف که هر کدوم بنا به شرایط و مخاطب متفاوت بوده...
سلام دوست گرامی!
این روایت را نشنیده ام، ممنون میشم اگه منبع روایت مذکور رو هم ذکر نمایید!
موفق باشید!
------------------------------------------------------------------
شهدا خوب بودند و ما مدیون آنهاییم، منتها نباید تصور کنیم که اگر آنان را بیش از حد واقعی بزرگ جلوه دهیم، ادای دین کرده ایم!
ادای دین به شهدا، بت ساختن از آنان نیست...
من هم با مطلب حمید موافقم و اینکه بهتره آدم خوبی ها رو الگو قرار بده نه خوبی کننده .
عمل کردن مهمه.
این بحث ها هم تا وقتی که بچه ها بیشتر فکر نکنن به نتیجه ای نخواهد رسید.
همیشه کمی بی طرف بودن خیلی از پرده ها رو از جلو چشمامون بر میداره.
پیروز باشید.
همیشه کمی بی طرف بودن خیلی از پرده ها رو از جلو چشمامون بر میداره.
ممنون از نظرت!
چرا میگه
؛متاسفانه امکان درج این نظر وجود ندارد؛
تو چند تا از پست های قبلی
در اولین فرصت در این مورد متنی منتشر خواهم کرد، این مساله ارتباطی به کلمات کلیدی ندارد...
پیشنهاد میکنم دوباره امتحان کنید!
موفق باشید!
فکر کنم همین مطلب اونقدر قشنگ و کافیه تا نوشتن تو این زمینه رو بس کنید و چیزی که تبدیل به کل کل شده رو تموم کنید
ممنون از نظرت!
چرا بحث رو عوض میکنید
اگر امام حسین علی اکبر رو دوست داشتند حب فرزندی بود
ولی وقتی راه خدا که شد اول پسرشو فرستاد توی جنگ
چرا اینو نمیگی
دوست خوبم!
امام حسین(ع) کسی رو به میدان جنگ فرستاد که بسیار دوست میداشت، چه قبل از عاشورا، چه در هنگام رزم او و چه بعد از شهادتش، محتبی چونان محبت ِ ابراهیم خلیل(ع) به اسماعیل(ع)!
امام حسین(ع) فدا کرد در راه خدا چیزی را که دوست میداشت، همانطور که فدا کرد هابیل در راه خدا قربانی های ِ مورد پسندش را...
برای رسیدن به خدا نباید از محبت به دیگران فاصله گرفت، بلکه باید برای خدا دوست داشت و دوست داشتنی ها را در راه خدا داد، آنکه چیزی را دوست ندارد چیزی برای قربانی کردن ندارد...
شهید مذکور اگر حب فرزند را از دل بیرون کرد، لااقل حب به جسم خویش داشته و جسم دوست داشتنی را قربانی نموده است!
موفق باشی!
الانشو نمیدونم ولی قبلا او یک فرشته بود....
D: ممنون از نظرت!
قابیل اولین کسی بود که آن چیزی را برای قربانی کردن در راه خدا انتخاب کرد که به آن محبتی نداشت، همین عمل زمینه ای شد برای قربانی کردن برادرش هابیل در راه شیطان!
متاسفانه برای ما انسانهای خوب گذشته ( مثل پیامبران ، امامان، شهیدان و ...) را خیلی دست نیافتنی توصیف کرده اند( می کنند)! این باعث میشود که مشتاقانی که میخواهند برای طی مسیر درست از زندگی آنها کمک بگیرند پا پس بکشند و حتی راه اشتباه را انتخاب کنند چون اشتباه به آنها نزدیک تر و قابل باورتر است!!
وقتی به من میگویند برای رسیدن به خدایت باید محبت این و آن را از دل بیرون کنی ( منی که حتی گنجشک کنار پنجره اتاقم را هم دوست می دارم) ،وقتی شخصیت شهیدان و رهبران جامعه ام را به من طوری نشان می دهند که گاهی با خودم میگویم شاید گفتن 14 معصوم عبارت اشتباهی است و باید عبارت هزاران معصوم را جایگزین کرد ، وقتی در فیلم ها برای امامانم که مثل من انسان بودند چنان هاله نوری تعبیه میکنند و طوری نشان میدهند که مردم از 1000 متری آن امام را میشناسند، چیزی که من نتیجه میگیرم این است که اگر تا آخر عمرم هم تلاش کنم هرگز مانند آنها نخواهم بود. و یا حتی بدتر: پیش خودم فکر میکنم که با این تفاصیر جای من قعر جهنم است پس یکی دوتا گناه بیشتر تاثیری در سرنوشت من نخواهد داشت . من که معصوم نیستم!!!
...آیا رسولانی "از خودتان" نیامدند که آیات پروردگار را برایتان بخوانند و بترسانند شما را از دیدار امروزتان؟ .... ( زمر 72)
...آیا رسولانی "از خودتان" نیامدند که آیات پروردگار را برایتان بخوانند و بترسانند شما را از دیدار امروزتان؟ .... ( زمر 72)
ممنون از نظرتون!
من 4 سال تو مدرسه شاهد درس خودنم! در حالی که در هیچ یک از خویشاوندانم نه شهید هست نه جانباز نه......... من از امکانات اونها استفاده کردم ! نمیدونم چرا همکلاسی هایم هم مدرسه های من با عقاید مختلف احترام
می گذاشتند یه شهید!وشهادت! اشاید چون هنوز وارد دانشگاه نشده بودند تا بچه شوند!
کسی شهید رو بت نمیکنه!!! من تو این چهار سال دیدم چه سختی هایی ها وجود داره برای خانواه شهداو جانباز..........
شهیدا انسان هایی بودند که خطا هم کردند اما جنگیدن برای دینشان مردمشان عقایدشان وشهادت انها جایگاهی والا برای انها رقم زده است
ولی ای کاش اگراعتراضی داشتیم این طور مطرح نمی کردیم من مطمئنم در این ماجرا بیش از همه شهید ازرده شد! ای کاش گمنام نبود !
بچه بازی! انگار تو دانشگاه خیلی بیش تر از دبیرستان شاهد این کلمه هستیم
بعضی با تفکراتشان طوری از ارمان های خود دفاع می کنند درحالی که نمیدانند دارند ان را زیر پاهایشان له می کنند!
این دودستگی ها ادم را عصبانی می کند!
ما هستیم که باعث شدیم عقایدمان رو به فراموشی برود !با دفاع های بدی که کردیم!
شهید بت نیست اما اگرکسی ازاده مرد باشد از توهین به انها ناراحت می شود !
ایا خود هم مارو به خاطر بددفاع کردن از دینش می بخشد!
بعضی با تفکراتشان طوری از ارمان های خود دفاع می کنند درحالی که نمیدانند دارند ان را زیر پاهایشان له می کنند!
ممنون از نظرتون!
انسان معشوق خدای خویش است !
که اگر نبود چنین آفریده نمی شد و نمی زیست ...
من خدای را دوست می دارم
وخدای من عاشقانه بندگانش را .
پس من اگر دوست ندارم و بیازارم معشوق خدایم را ... چگونه بگویم دوستش دارم ؟
ممنونم از نظرتون!
از مثالی که زدی فقط این برداشت میشد که قصد داری مقام شهدا را پایین بیاوری .
لطفاً نگو که این قصد را نداشتی که خیلی خنده داره.
--------------------------
موفق باشید.
سلام بر تو دوست عزیز!
قصد پایین آوردن مقام کسی را نداشتم چون توانایی بالا و پایین آوردن مقام دیگران را ندارم...
بلکه قصد آن بود که بگویم مقام شهدا از دیدگاه بنده نه به بلندای آن مقامی است که تو به آن می اندیشی و نه به پستی آن مقامی که مخالفان امیرکبیری می اندیشند!
از دید بنده شهید قابل احترام و بزرگ است چون جهاد اصغر انجام داده، شهیدی که فقط جهاد اصغر انجام داده با همه ی بزرگیش کمتر از آنیست که جهاد اکبر یعنی مبارزه ی با نفس را انجام داده و هر دو کمتر از آنی هستند که پیش از جهاد اصغر فاتح ِ جهاد اکبر نیز بوده است، اما آنی هم که هر دو جهاد اصغر و اکبر را پشت سر گذاشته است، باز هم یک انسان است و برای من یک بت برای پرستیدن نیست...
سلامت باشی!
گاهی وقتا نادیده گرفتن < جاهل > بهترین کاره