KNToosi.in - همکلاســــی

وبلاگ گروهی دانشجویان ِ دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی

KNToosi.in - همکلاســــی

وبلاگ گروهی دانشجویان ِ دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی

شهر منـــــ

شهر من سرش شلوغه

وعده هاش همه دروغه 


عصر من عصر فریبه

عصر اسم های غریبه 

عصر پژمردن گلدون

چتر هایی سیاه تو بارون 


خونه هامون پره نرده ؛پشت هر پنجره پرده ..

قفس هامون پره پرنده ؛لب های بذون خنده ؛

چشمها خونه سواله !

مهربون شدن مه(ح)اله!!!

________________

نه برای عشق میلی ؛ نه کسی به فکر لیلی .



کیارش مظفری دوشنبه 28 بهمن 1387 ساعت 12:36
نظرات 8 + ارسال نظر
عاطفه شفیعی دوشنبه 28 بهمن 1387 ساعت 13:09

شکوه در مذهب درویش حرام است ولی با چه یاران دغا و دغلی ساخته ام.میکنم چشم طمع میشکنم دست سوال من که با جامعه ی کور و شلی ساخته ام.

شقایق دوشنبه 28 بهمن 1387 ساعت 13:42



عاملی که این چنین زندگی را بر ما غم انگیز ساخته پیری و پایان لدت ها نیست بلکه قطع امید است!

باز هم می توان در میان این شهر پر هیاهو و عصر فریب پر امید پادر نهاد زندگی را نباخت اشتباهات را محکوم کرد.عقل و هوش را با نشاط دمساز کرد.آسوده نگریست عشق ورزید خوشبختی ها رااینگونه افزود و به بدبختی ها تخفیف داد!

ممنون!

رویا IT دوشنبه 28 بهمن 1387 ساعت 13:50

تا شقایق هست ...

وقتی شقایقی نیست خودمون شقایق باشیم ،
آنوقت: زندگی باید کرد!!

حمید توکلی، فناوری اطلاعات دوشنبه 28 بهمن 1387 ساعت 14:05 http://wWw.knToosi.cOm

من به فکر لیلی هستم...

حوریه جعفری-کامپیوتر دوشنبه 28 بهمن 1387 ساعت 14:12

خونه هامون پره نرده ؛پشت هر پنجره پرده ..

تا زندگی هست ...... زندگی باید کرد!!

حسین محمدی نصرآبادی دوشنبه 28 بهمن 1387 ساعت 15:57 http://www.kntu.blogsky.com/?postid=6969

ما مدت هاست با لیلی هستیم
یه سری ها هم هنوز توی همین شهر و همین عصر به فکر لیلی هستند
شقایق هم که فراوونه ، بستگی داره چه مدلیش رو بخوای
هنوز هم یه وعده هست که راسته راسته

تسبیحی دوشنبه 28 بهمن 1387 ساعت 23:55

تا شقایق هست زندگی باید کرد.شعرش واسم اشناست

حسین رنجبر ٬ نرم افزار سه‌شنبه 6 اسفند 1387 ساعت 20:23

( هر چه در عالم نشان است آن در آدم است٬آنکه زنده به جان است نه زنده است و آنکه زنده به دوست است٬ جاویدان )

« خواجه عبدالله انصاری-ستاره دنباله دار‌‌ »

من به همین ثانیه ها دلشادم٬به همین تنهایی ٬به همین بودن بی دغدغه ٬ به همین لحظه که گم می شوم و تو مرا می یابی٬ به همین لاف زدن های قشنگ که « پر از نور امید است دلم ٬ آی غم ها کجایید که من می خندم ! » تا تو دلشاد شوی ورنه یک ثانیه بی دغدغه ماندن سهل است و محال است که یک لحظه زیادم بروی.کاش یادت نرود که کسی هست در آن سوی زمین٬جنسش از سنگ ولی ٬ تا فراموش شود می میرد.

بدون عشق همه چیز تعطیل است‌!
عشق هم مشقت های خاص خودش را دارد.اما اگر آن را درک کنی عشق >عشق< می آفریند.عشق زندگی می بخشد و زندگی رنج به همراه دارد.رنج دلشوره می آفریند٬دلشوره جرعت می بخشد.جرعت اعتماد به نفس و اعتماد به نفس امید می آفریند.و امید زندگی می بخشد و زندگی عشق را خلق می کند.

بچه ها رو دیدی برسان سلام ما را ...
خیلی دلتنگم


برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد