KNToosi.in - همکلاســــی

وبلاگ گروهی دانشجویان ِ دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی

KNToosi.in - همکلاســــی

وبلاگ گروهی دانشجویان ِ دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی

هشت سوالی که باید قبل از انتشار هر پست از خودتان بپرسید


 8 سوالی که باید قبل از انتشار هر پست از خودتان بپرسید ؟؟؟



۱- مخاطبان من بعد از چند ثانیه هدف اصلی پست من را می فهمند؟

اکثر کاربران اینترنت در همان ثانیه های اول تصمیم می گیرند که مطلب را بخوانند یا صفحه را ببندند. اگر می خواهید آن چه می نویسید خوانده شود و به شما توجه شود باید جوری بنویسید که منظورتان در کمترین زمان ممکن و به بهترین نحو ممکن برای مخاطب تفهیم شود.


۲- آیا من چیز جدید یا مبتکرانه ای ارایه می کنم؟
پست های خودتان را مرور کنید و با صداقت به این سوال پاسخ دهید. آیا مطالب شما چیز جدیدی برای مخاطبانتان دارد؟ چیزی که با دیدن آن با خودشان بگویند «دمش گرم!»؟ آیا ابتکاری از خودتان در پست ها خصوصآ آنها که ترجمه می کنید به خرج می دهید؟ چیزی مثل بومی سازی پست؟ اگر پاسختان منفی است باید قبول کنید که کم طرفدار بودن وبلاگتان بی انصافی در حق شما نیست چون وقت هر نفر میلیون ها برابر کمتر از آنی است که بخواهد خط به خط هر وبلاگی را بخواند. پس اگر می خواهید خوانده شوید باید چیزی بنویسید که در میان این همه نوشته اولویت خوانده شدن را داشته باشد.


۳- مطلب من واقعآ چقدر به کار مخاطبم خواهد آمد؟
این موضوع تقریبآ شبیه سوال بالایی است اما از این نظر تفاوت دارد که تنها جلب کردن توجه مخاطب کافی نیست بلکه شما در هر پست باید نیاز های خاصی از مخاطب را برطرف کنید. اگر فقط جلب توجه کنید می شوید مثل وبلاگ های زرد ، سعی می کنند با تیتر و نوشته های جذاب مخاطب را به سایت خودشان جلب کنند اما وقتی طرف وارد صفحه می شود چیز به درد بخوری پیدا نمی کند و اگر فقط نیاز های مخاطب را برطرف کنید می شوید مثل وبلاگ هایی که انتگرال را از ابتدا تا انتها در یک پست و یک پاراگراف پنجاه خطی توضیح میدهند.


۴- چرا بقیه باید به من اهمیت بدهند؟
خواننده های وبلاگ شما از روی کیفیت وبلاگ شما و آن چه خودتان راجع به خودتان می گویید قضاوت خود را انجام می دهند. این یعنی شما برای محبوب شدن باید اعتماد مخاطب را جلب کنید. چطور؟ پست های جم و جور ولی در عین حال به درد بخور بنویسید. در موقعیت های مختلف به آنها ثابت کنید که راجع به چیزی که حرف می زنید خودتان اطلاعات و تجربه دارید.


۵- آیا حواسم هست که «انسان ها» وبلاگ من را می خوانند؟
نوشته های خودتان را بررسی کنید و ببینید آیا موفق شده اید با مخاطبتان رابطه برقرار کنید؟ چطوری می توانید رابطه بهتری با آنها برقرار کنید؟ فراموش نکنید که اینترنت سکوی سخنرانی شما نیست بلکه یک سالن کنفرانس است! خیلی از خواننده ها دوست دارند بیشتر راجع به زندگی و تفکر شخصی نویسنده بدانند. وقتی کمی راجع به خودتان توضیح دهید خواننده ها را هم ترغیب می کنید که همین کار را بکنند و جو زنده ای در وبلاگتان به وجود خواهد آمد.


۶- آیا مطلب من به اندازه کافی قابل اسکن هست؟
قبلآ راجع به این موضوع در زنگوله بحث کرده ایم ، همه کاربران اینترنت اکثر مطالب را فقط با یک نگاه سطحی می خوانند ، پس باید مطلب را جوری آرایش کنید که زیاد شلوغ جلوه نکند و نکات مهم آن کاملآ واضح باشد. می توانید از لیست استفاده کنید و در آخر پست خلاصه بنویسید و به مطالب مرتبط لینک بدهید. مطلب کامل مربوط به این موضوع را در اینجا بخوانید.


۷- آیا من به اندازه کافی اطلاعات در مورد آن چه نوشته ام به مخاطب ارایه می کنم؟
اینکه بحث های متعددی را باز کنید و هر کدام را نیمه کاره رها کنید حس بسیار بدی به مخاطب شما می دهد ، مخاطب فکر می کند شما اطلاعات کافی ندارید یا اینکه دارید خساست می ورزید. پس وقتی بحث پیرامون موضوعی را شروع می کنید در چهارچوبی که از اصل موضوع دور نشوید اطلاعات کافی در اختیار کاربران بگذارید.


۸-آیا من انتظار خوانندگان اصلی ام را برآورده می کنم؟

در طی گذشت زمان خوانندگان وبلاگ شما نسبت به نوع شخصیت و کیفیت مطالب و وبلاگ شما انتظارات خاصی نسبت به شما و وبلاگ تان پیدا می کنند. مثلآ انتظار دارند حداقل هر هفته یک مطلب منتشر کنید. اگر از روتین همیشه گی تان خیلی دور شوید کاربران آرام آرام شما را از یاد می برند بدون اینکه حتی یک نفر سراغتان را بگیرد زحمت چند ساله تان یک ماهه به باد می رود. پس همیشه انتظارات مخاطبان تان را برآورده کنید ، به نظرات جواب دهید و از خواننده ها سوال بپرسید و آنها را در بحث شرکت دهید.


به نقل از Zangoole 

نظرات 6 + ارسال نظر

خوب بود!

قربانت...
به امید سربلندی همکلاسی

محمدحسین باقری دوشنبه 21 بهمن 1387 ساعت 17:18

نویسنده این سوالات رو پرسیده؟

نمیدونم ولی به پرسه چیزی ازش کم نمی شه (از کله های چاکرتیم)

حوریه جعفری-کامپیوتر دوشنبه 21 بهمن 1387 ساعت 19:44

مفید بود!

ممنون!!

موفق باشید

ناصر دوشنبه 21 بهمن 1387 ساعت 22:20

۵- آیا حواسم هست که «انسان ها» وبلاگ من را می خوانند؟
پس فکر میکنی کی این مطالبو میخونه

ولش کن فشار نیار....

رویا IT سه‌شنبه 22 بهمن 1387 ساعت 09:34

عالی بود!!

پست های شما همیشه این ویژگی هارو داشته!

جز یکیش! اونم اینکه ما فضایی ها هم پست هاتون رو می خونیم!! !

ممنونم که نقد میکنید واقعا متشکرم
شما مطلبو اگر دوست داشتید بفرمایید من بررسیش کنم به اشتباهاتم پی ببرم تا مطلبای بهتری بذارم...
با آرزوی موفقیت برای شما و همکلاسی
راستی اغراق می فرمایید کافیه مطلبای منو با دوستان مقایسه کنید ببنید من هیچی نیستم...

حسین رنجبر چهارشنبه 23 بهمن 1387 ساعت 00:31

آقا من شما رو میشناسم.یه زمانی همکلاسی بودیم!

براوو محشر بود.بسی ممنونم.

روانشناسی الحمدالله مثل سایر علوم هر روز و شب و حتی نصه شب به کشف تازه ای دس پیدا می کنه .اخیرا جامعه روان شناسی در ارتباط تنگاتنگ با علم هواشناسی از یک مطلب کشف نشده مهم و حیاتی آگاهی یافته که محض افزایش آگاهی دوستان عرض وکنم.


چطوری ؟ دلم واسه ی شما یه ذره شده

من یه طرح پیشنهادی دارم !

اگر انسان می خواست صبر کنه تا کاری رو انجام بده که هیچکس نتونه هیچ اشتباهی درش پیدا کنه هرگز کاری انجام نمی داد.

من اگر بودم به هر همکلاسی 50 تومان می دادم. تا با فراغ بال بیشتری به خلق پست و ابتکار بپردازد.از کجا بدونم شاید چیزی هم اظافه آورد بدهد به همکلاساش دور هم خوش باشن.جای دوری نمی رود.

هر جا هستی موفق باشی

تو هم همینطور دادشی
نوهکرتم......داداشی بیا تهرون بینیمت صفا کونیم
دسژاچه اون اضافه رو با ک نوشتی
بیا این کیف کفتیتو بگیر
بعد موفق باش......
طرحتم بد نی ولی احتمالا برارتو میدازن بیرون از یونی...

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد