امر به تعادل در بهره بری از نعمات | بررسی آیات قرآن...

 ای آدم خود و همسرت در این باغ ساکن شوید و از هر کجای آن خواهید، فراوان بخورید...

---

 

77 مائده - بگو ای صاحبان کتاب های آسمانی، در دینتان از آنچه بایسته(واجب) است فراتر نروید که آن نارواست... 

{ به واجبات الهی کفایت نموده و به آن نیفزایید...}  

87 مائده - ای کسانی که ایمان آورده اید طیباتی را که خداوند برایتان حلال کرده بر خود حرام نکنید و تجاوز نکنید که خداوند متجاوزان را دوست نمی دارد. 

{ ابتدا به بهره برداری از حلال تاکید شده و سپس از تجاوز به حرام نهی شده است}  

88 مائده – و از آنچه خدا روزی شما کرده است که همه حلال و پاکیزه اند بخورید و از خدا که به او ایمان دارید پروا کنید و حلال او را حرام مکنید... 

{ رسول خدا (ص) فرمود : آنکه حلال را حرام می کند مانند کسی است که حرام را حلال می کند.} 

1 تحریم - ای پیامبر گرامی ! برای چه آنچه را که خدا بر تو حلال فرمود بر خود حرام کردی ؟ 

{ حتی برترین خلق خدا نیز حق ندارد آنچه را که خداوند حلال نموده بر خود حرام کند، آنانکه حلال خدا را بر خود و دیگران حرام می پندارند، جز ضعف ایمان چیزی به رخ نمی کشند...} 

35 بقره - و گفتیم ای آدم خود و همسرت در این باغ ساکن شوید و از هر کجای آن خواهید فراوان بخورید ولی به این درخت نزدیک نشوید ، که از ستمکاران خواهید بود. 

{ ابتدا به بهره بردای از نعمات فراوان الهی سفارش شده و سپس بهره بردن از یکی از آنها نهی شده است، این سبک امر به معروف و نهی از منکر قرآنی است که ابتدا امر به حلال می شود و سپس از حرام نهی می شود، همواره امر به معروف بر نهی از منکر تقدم دارد}  

پیامبر اعظم (ص) فرمود : هرکه از حلال شرم کند خدا وی را به حرام مبتلا نماید . 

{ شخصی که به بهانه ی شرم خود را از حلال بی بهره نموده است، لاجرم به حرام  آلوده خواهد شد...}