حموم های قدیم

در گذشته آواز خواندن در حمام و زمزمه ترانه های محلی بسیار رواج داشت و مثل معروف است که....

در گذشته آواز خواندن در حمام و زمزمه ترانه های محلی بسیار رواج داشت و مثل معروف است که به کنایه  میگویند صدای فلانی در حمام خوب است چون صدا در سقف گنبدی حمام می پیچد و خواننده از صدای خودش خوشش می آید بهمین جهت ملا نصرالدین می خواست در بالای مناره مسجد حمام بسازد تا هنگام اذان گفتن صدایش قابل تحمل باشد .

من خودم بارها ترانه ها را در حمام  زمزمه کرده ام ...

از جمله معروفترین ترانه ها در قدیم اینست :

حامامین ایچینده ایچینده وچولونده
یایی هم قیشی باهار
گلین گلین یریم وار
دولتدی کاسیب گلین گلین یریم وار

» تولامبارچینین شاهلیقی حامچی لیقدیر «
 یعنی پادشاهی تون تاب حمامی شدن است که اشاره است به محدودیت ترقی آدمهای ساده وزحمت کش

وسایل حمام

وسایل حمام بغیر از لنگ عبارت بودند از سنگ پا برای تراشیدن پینه های دست وپا ، صابون مراغه که چشم را بشدت می سوزاند . گل سرشوئی که سعدی در باره خوشبوئی آن شعر سروده است  و روشور که از سود سوز آور و مواد کانی تهیه می شد . در کنار کرسی حمامی که دخل و صندوق او بود سطل های پر از صابون و گل سرشوئی و روشور وجود داشت که اگر کسی لازم داشت هنگام ورود به حمام از آنها می خرید .

نمونه ای از طراحی مد با لنگ