من این پایین نشستم سرد و بی روح
تو داری می رسی به قله کوه
داری هرلحظه ازمن دور می شی
ازمن دل میکنی مجبور می شی
تا مه راه رو نپوشونده نگام کن
اگه رو قله سردت شد صدام کن
یه رنگ مرده از رنگین کمونم
من این پایین نمی تونم بمونم
منم اونکه تو رو داده به مهتاب
کسی که روت رو می پوشونه تو خواب
کسی که واسه آغوش تو کم نیست
می خوام یادم نره دست خودم نیست
تا مه راه رو نپوشونده نگام کن
اگه رو قله سردت شد صدام کن
یه رنگ مرده از رنگین کمونم
من این پایین نمی تونم بمون
تقدیم به اون کسی که از دست من ناراحت شده
من به بخشش تو امید دارم
تا مه راه رو نپوشونده نگام کن
اگه رو قله سردت شد صدام کن
یه رنگ مرده از رنگین کمونم
من این پایین نمی تونم بمون
عجب شعر توپی !! کجا بوده این؟
ممنون - همین جا - از آهنگ ها آقای لهراسبی هستش
این دفه رو من بزرگواری می کنم می بخشم ولی دف بعد؟؟؟؟؟؟؟؟؟
![](http://www.blogsky.com/images/smileys/017.gif)
![](http://www.blogsky.com/images/smileys/029.gif)
(الکی)
:-؟ ...
ایووول شعر![](http://www.blogsky.com/images/smileys/017.gif)
![](http://www.blogsky.com/images/smileys/001.gif)
قشنگ بود
ممنون از شما که خوندین
امروز چه پستهای رمانتیکی دارم میخونم![](http://www.blogsky.com/images/smileys/001.gif)
ایشالا میبخشدت
چشماتون رمانتیک میبینه - امید دارم به بخشش - بخشندگی او را دیده ام
ولی خیلی نامرده اگه نبخشتت!
خیلی براش مرام گذاشتی
حق داره نبخشه - ولی این رو بدون که خیلی به گردن من حق داره و خیلی واسه من مرام گذاشته که گفتنی نیست - به بخشش امید دارم
من عاشق این شعرم