کراوات و گزارشی از افراد مختلف

پوشش ونوع لباس، نشانه ای از نوع فرهنگ و بار محتوایی و اندیشه ای هر جامعه ای است.  

کلیه افرادی که در جهان کراوات میزنند سعی دارند از نظر ظاهر خود را فردی پاک و سالم و متشخص و با فرهنگ جلوه گر نمایند و اجرای این امر خود موجب میگردد که وی به باطن خود نیز شخصیت دهد و اگر دارای ناراحتی یا تیک عصبی و...است؛آن عمل خود را کنترل کند و مسلما پس از مدتی دگرگونی هایی در حالت وی به وجود می آید و سلامت کامل روحی یا نسبی خویش را به دست می آورد. 

برای گزارش برو ادامه ی مطلب

گزارشی از افراد مختلف در رابطه با کراوات: 

تازه داماد: 

فقط شب عروسی ام کراوات زدم ولی آن زمان خیلی به خودم مسلط بودم و خود را یک فرد جدی و سالم و پر قدرت میدانستم و دوست دارم همیشه استفاده کنم. 

کارگر خیاطی: 

از اکثر پارچه هایی که اضافه می آورم کراوات درست میکنم. 

معلم بازنشسته: 

یادش بخیرتا ۲۵ سال پیش مرتب استفاده میکردم و الان هم انها را یادگاری نگه داشته ام. 

دختر دانشجو: 

دوست دارم وقتی دانشگاه میروم با لباسی مناسب و حتی کراوات زده باشم. 

استاد دانشگاه: 

چه خوب میشد اگر زمانی که بر سر کلاس میرفتم تمام دانشجویان را با ظاهری تمیز و مرتب و با کراوات میدیدم نه این که با یقه باز و کفش های پاره و پاشنه خوابیده. 

مدیر دبستان پسرانه: 

اگر آموزش و پرورش اجازه میداد حتما تمام دانش آموزان را به زدن کراوات تشویق میکردم. 

مادر بزرگ پیر: 

یادش بخیر وقتی پدر بزرگت را برای اولین بار با کراوات دیدم عاشقش شدم. 

یک کاسب بازاری: 

من دوست ندارم ولی پسرم استفاده میکند 

مهندس کشاورزی: 

تا حالا کراوات نزدم نمیدانم که چه لذتی دارد.