احکام روزه ۱ (تعریف روزه)

                            

تعریف روزه

روزه آن است که انسان براى انجام فرمان خداوند عالم, از اذان صبح تا مغرب, از چیزهایى که روزه را باطل مى کند, خوددارى نماید.نیّت روزه در نیت روزه همین قدر کافى است که انسان براى انجام فرمان خداوند عالم از اذان صبح تا مغرب کارى که روزه را باطل مى کند, انجام ندهد, وجارى کردن بر زبان و یا گذراندن از قلب لازم نیست.

(امام1550/, گلپایگانى/ 1559, اراکى/ 1586)
(تحریرالوسیلة, ج 1, ص 278)

1- انسان مى تواند د رهر شب از ماه رمضان براى روزه ى فرداى آن نیت کند و بهتر است که شب اوّل ماه هم نیت روزه ى همه ى ماه را بنماید.

(امام 1551/, اراکى 1587/, گلپایگانى 1560/)

2- نیّت روزه ى ماه رمضان وقت معیّن ندارد. از اول شب ماه رمضان تا اذان صبح, هر وقت نیت روزه ى فردا بکند اشکال ندارد.

(امام 1552/, اراکى 1588/, گلپایگانى 1561)

مسائل متفرقه ى نیّت1- اگر در روزه ى واجب معیّن مثل روزه ى رمضان (1) از نیت روزه گرفتن برگردد (2) روزه اش باطل است, ولى چنانچه نیت کند چیزى را که روزه را باطل مى کند به جا آورد در صورتى که آن را انجام ندهد روزه اش باطل نمى شود. (امام 1570/)
2- اگر پیش از اذان صبح نیت کند و بخوابد و بعد از مغرب بیدار شود, روزه اش صحیح است.(امام 1560/, اراکى 1596/, گلپایگانى 1569)

---

1- مردّد شود که روزه ى خود را باطل کند یا نه و یا قصد کند که روزه را باطل کند روزه اش باطل مى شود.(گلپایگانى 1579/)

2- یا نیت کند که چیزى راکه روزه را باطل مى کند به جا آورد. روزه اش باطل است.(اراکى 1606/) 

                                       کانون مهدی یاوران جوان