تخت جمشید ( شیرازـ استان فارس)

تخت جمشید

                                                  شیرازـ استان فارس                                                      

        منبع:   www.cometoiran.com

 

 تخت جمشید نام محلى پایتخت هخامنشیان است که یونانیان پرسه پلیس( به معناى شهر پارسى) میخواندند و آثار آن از باشکوهترین مجموعه هاى تاریخى ایران و جهان است ودر هشتاد کیلومترى شیراز قرار دارد.
مجموعه تخت جمشید به وسعتى حدود 135000 متر مربع و تماما از سنگ ساخته شده است. در حد فاصل سنگها از هیچگونه ملاتى استفاده نشده، اما در بعضى نقاط سنگها را با بستهاى آهنى به نام دم چلچله به هم اتصال داده اند. مجموعه تخت جمشید شامل هفت کاخ، تالار، نقوش برجسته، پلکانها، ستونها و در آرامگاه سنگى است. مهمترین کاخ از لحاظ وسعت، ارتفاع و مهارت معماران سازنده آن، کاخ آپادانا یا کاخ داریوش است. کاخ آپادانا داراى 72 ستون به ارتفاع 20 متر و دو رشته پلکان بزرگ میباشد که در سمت شمال و شرق آن قرار دارند و حجارى ایوانهاى آن از شاهکارهاى هنرى بى نظیر و گرانبهاى دوره هخامنشیان محسوب میگردد. این کاخ به قصر سه دروازه نیز معروف است. ساختمان کاخ اختصاصى داریوش یا تچر در جنوب آپادانا واقع شده که به علت صیقلى و شفاف بودن سنگهاى آن به تالار آینه معروف است.تالار صد ستون بزرگترین کاخ پذیرایى خشایارشا میباشد که وسعت آن 4900 متر مربع بوده و از صد ستون سنگى تشکیل شده است. این تالار داراى 8 درگاه ورودى و خروجى بوده و به تالار تخت نیز معروف است.
جمعا بیش از سه هزار نقش برجسته در ساختمانها و مقبره هاى تخت جمشید وجود دارد که به طرز خارق العاده اى هماهنگ میباشند. ستونهاى تخت جمشید از عناصر مهم دوران هخامنشى اند. در قسمت بالاى تخت جمشید، در دامنه کوه رحمت دو آرامگاه وجود دارد که آرامگاه اردشیر دوم و اردشیر سوم میباشند.
این بنا در زمان داریوش اول از پادشاهان هخامنشى در سال 518 ق.م. به قصد ایجاد پایتخت در جلگه مرودشت بر دامنه کوه مقدس رحمت (کوه مهر) بنیان نهاده شد و ساخت آن 120 سال به طول انجامید.
تخت جمشید حدود دویست سال محل سکونت شاهان بوده و در 330 ق.م. اسکندر مقدونى، عمدا آنرا سوزاند تا امید پارسیان براى زنده ماندن دولتشان را نابود کند. پس از آن تخت جمشید متروک شده است.