اخذ تعهدات پوششی از دانشجویان هنگام ثبت نام ترم در دانشگاه آزاد امری عادی تلقی می‌شود اما در دانشگاه‌های دولتی نزدیک به دو سال است که این عمل صورت می‌گیرد. (دانشگاه هنر تهران و شیراز)ابلاغ آیین نامه‌های پوششی و رفتاری در خصوص نوع، رنگ، مدل، لباس و آرایش دانشجویان و میزان و نحوه معاشرت دختران و پسران از حدود دو سال پیش نیز باب شد...
از زمانی که به زعم مسئولین رنگ‌های مانتوها شاد و لباس‌ها رنگ و تنوعی دیگر پیدا کرد و ارتباط دختران و پسران به موضوعی عادی تبدیل شد. در دانشگاه علامه طباطبایی، هنر، تربیت مدرس، امیرکبیر، شیراز، اخیرا همدان و شاید دانشگاه‌های دیگر که خبری از آنان در دست نیست این آیین نامه‌ها ابلاغ شده و سخت گیری‌ها نیز تحقق پیدا کرده است. در حرکتی نو در دانشگاه شیراز می‌بینیم که به مناسبت روز ملی زن به دختران چادر مشکی هدیه می‌دهند و حتی از آنان برای استفاده از آن تعهد می‌گیرند یا در دانشگاه همدان توصیه می‌شود که بهتر است چادر بر سر کنید.
موضوع حجاب زنان که در کشور ما مسئله‌ای مهم و حیاتی از سوی حاکمیت تلقی می‌شود و انواع و اقسام طرح‌ها با نام‌های کهنه و نو برای کنترل و سخت‌گیری بر زنان اجرا شده، اکنون به موضوعی مخاطره برانگیز بدل شده که حتی حاکمیت و روحانیت تندرو دیگر در پی کار فرهنگی در خصوص آن نیستند. حجاب امری تحمیلی قلمداد می‌شود که باید بر زنان ایرانی حاکم شود و حتی مقاومت زنان با آن، با شیوه‌های متفاوت، تغییری در رویکرد مسئولین ایجاد نکرده است. پس از انقلاب ۵۷ که حجاب ابتدا در ادارات دولتی و سپس در معابر و اماکن عمومی اجباری شد، هیچ گاه در قانون میزان و حدود آن مشخص نشد و حتی قانونی مصوب در خصوص میزان حجاب زنان به وجود نیامد. سخت گیری‌های اِعمال شده بر دانشجویان که متأثر از برخوردهای تند و ناپسند مسئولین در مورد حجاب زنان در جامعه است، معمولا به صورت سلیقه‌ای ست. دستورالعمل هایی که به دانشگاهها صادر می‌شود و کاملا مدل، رنگ، اندازه لباس و آرایش دختران را تعیین می‌کند، بدون حضور قانون ِ مشخص است. البته این نکته حائز اهمیت است که همان طور که در جامعه از حدود سال‌های میانی دهه هفتاد شاهد مقاومت زنان در زمینه پوشش با روی آوردن به مدل‌ها و رنگ‌های متنوع بودیم، در دانشگاه هم این مسئله را می‌بینم. به همین دلیل مسئولین به دنبال راه چاره و برخورد با این روند هستند.
می‌توان گفت در مورد ابلاغ این آیین نامه‌ها شاهد وحدت رویه نیستیم و بیشتر حرکتی نرم و تدریجی در حال وقوع است که از یک دانشگاه کوچک شروع شده و به دیگر دانشگاهها تسری می‌یابد. موضوعی که از شکل گیری اعتراضی فراگیر و همه جانبه جلوگیری می‌کند و اجرایی شدن آن را ساده‌تر می‌سازد. برای مثال دانشگاه همدان دو ماه پیش صحنه تجمعات اعتراضی به اجباری شدن چادر و اجرای دستور العمل های پوششی بود. تصور کنید همراه این دانشگاه، دانشگاه‌های دیگر نیز با همین اتفاق روبرو می‌شدند و دست به اعتراض می‌زدند. مطمئنا در عقب نشینی مسئولین دانشگاه اثر می‌گذاشت اما حالا که شرایط به گونه‌ای نیست که واکنشی فراگیر را در پی داشته باشد چه باید کرد؟ با این محدودیت های روزافزون که با حرکتی خزنده در حال شکل گیری و اجرایی شدن است چگونه می‌توان برخورد کرد؟ حتی به نظر می‌رسد اغلب دانشجویان چندان متوجه این برخوردها که بخشی از پروژه اسلامی کردن دانشگاه‌هاست، نیستند. بسیاری هنوز به صرف مسئله آزادی انتخاب نوع پوشش که حق هر انسانی است باور ندارند و میزان تحقیر نهفته در برخوردهای صورت گرفته با زنان در اجتماع و دانشگاه، را درنیافته‌اند.
به نظر می‌رسد جامعه دانشگاهی نیاز به اطلاع رسانی در مورد روند اجرایی شدن آیین نامه‌های پوششی- رفتاری که یکی از مسائل مهم دختران دانشجو است، دارد. آیین نامه‌هایی که به اینکه چه بپوشید و چگونه بپوشید محدود نمی‌ماند و شرایطی سهل را برای برخورد با دانشجویان فراهم می آورد. شکل اطلاع رسانی در خصوص اِعمال محدودیت های پوششی که موضوعی حساسیت برانگیز است، جای بحث دارد. اما لزوم و ضرورت شکل گیری واکنشی سریع در این مورد حس می‌شود. واکنشی که اگر به تعویق بیفتد اثرات نامطلوب فراوانی در پی‌خواهد داشت.
نویسنده: نسیم سرابندی
سلام
بیدار میشن.
از اینکه حد و حریم جامعه و مهمتر از اون حدود اللهی رو رعایت کنه،صد البته مسئولین باید یادش بدن.
الحمدلله،خدا رو شکر که مسئولین بالاخره دارن از خواب خرگوشیه فمینیسسم و آزادی = اباهه
وقتی کسی از افراد جامعه عاجزه
خداوند برهنه است و برهنگان دوست میدارد
والا چی بگم؟؟؟؟؟؟
این هم نشانه ای دیگر از نبود آزادی که حتی به حیطه ی زندگی اشخاص هم وارد شده؛نداشتن آزادی حتی در پوشش و رفتار.
متاسفم......................
اگر مسلمانیم باید یه سری مسایلو رعایت کنیم!
اگر مسلمان نباشند چه...؟؟؟!
حتی دیگه تو دانشگاه هم نمیتونیم چشم چرونی و ...کنیم.
آخه چرا آزادی نمیدید به جوونا. لازم نکرده به فکر ازدواجشون باشید. شما دختر پسرا رو آزادشون بذارید، خودشون بلدند چکار کنند
.... دلمون خوشه مثلا جوونیم. هیچی ازش نفهمیدیم...
اه!
این مسائل نشان از عدم ازادی سیاسی و اجتماعی در جامعه به خصوص در فضاهای علمی فرهنگی مثل دانشگاهها است که با این راه کارها میخواهند دانشجویان را بیش از پیش در تنگنا قرار دهند.
آرا رستگار
خداوند برهنه است و برهنگان دوست میدارد
---
خدا تو قران در این مورد توضیح داده نمیدونم شما چه جور منطقی دارید
رستگار، مثل اینکه خداشو با هوای نفسش اشتباهی گرفته.
آرا جان شما سکوت کنی هیچی نمی شه!!
پس ......
سلام
که حکومت می خواهد به زور دیندارشان کند و یا با اصرار به بهشت هُلشان دهد... نَخِیییر!!! 
لطفاً یکی بیدارشان کرده و بِشان بگوید که هدف و البته وظیفه ی حکومت تنها این است که اگر گمراهی خواست تخته گاز به تَهِ جهنم برود
، خدای ناکرده سرِ دیگر طنابِ دور گردنش را به گردن فرد دیگری نیاندازد! 
حکومت تنها ضامنیست برای اینکه این فرد خودش تنها برود! آری حتماً بشان بگویید که بعضی ها اگر زوری هم بخواهند وارد بهشت شوند
،اصلاً راهشان نمی دهند! 
چه رسد به اینکه بخواهند زوری وارد بهشتشان کنند.
خانم رستگار در کدوم مکاشفتون به این مهم رسیدید،پس ببندید...
دوستان، حکومت وظیفه دارد شرایط را برای کسانی که می خواهند خوب باشند فراهم کند تا اگر کسی نخواست دنبال گناه برود، لااقل گناه به دنبال او نیاید. و الا جماعت فی قلوبهم مرض را که هر کاریشان بکنی هم به راه خود می روند، پارتی هایشان را مخفیانه برگزار می کنند، اگر چیزی بخواهند بخورند، مخفیانه کوفت می کنند، از دود و دمشان هم نمی مانند، غلط های دیگرشان هم به راه است. ولی خوب میدانند حق ندارند ذره ای از این نوع زندگی کثیفشان را در جامعه بیاورند.
شاید امر برایشان مشتبه شود
تنها مشکل این وبلاگ مدیرینت حمید توکلی است
نرمی یکی صفات الهی است
نرم باشید