شور خدا

عشقت رسد به فریاد ار خود به سان حافظ **قران زبر بخوانی بر چهارده روایت

 
خوب دوستان هرکس میخاد بگه تا روایت اولش رو من بگم اما 13 روایت بعد با خودش

صبح خیزی و سعدت طلبی چون حافظ**هر چه کردم همه از دولت قران کردم

خوب قشنگ یادمه مولانا میگفت ما ازقران مغز را برداشته ایم و پوست ها را برای شما نهاده ایم

خوب ما هم این طوری هستیم  چون میدانیم ((حم  * الم ))را میدانیم ان را زمزه میکنیم بارها

سر ان ندارد امشب که براید افتابی ***تو خود افتاب خود شو طلسم کار بکشن
پس در راه پیشرفت ها مینویی جز درون خود چیزی را طلب نکنید که امتحان ان قیمت تمام عمر را دارد

سال ها دل طلب جام جم از ما میکرد**انچه خود داشت زه بیگانه تمنا میکرد

اما این سخنان پایانی ندارد اما من ان را با سخنی از جانان به پایان میرسانم

هر گاه بند ام به نماز میاستد چنان در سخنان او معتوف میشوم که گویی بنده دیگری ندارم اما او چنان رفتار میکند که گویی صدها خدا دارد