امید

اگر به طلوع و غروب خورشید بنگری و بخندی، هنوز امیدواری.
اگر زیبایی رنگ های گل کوچکی را درک کنی، هنوز امیدواری.
اگر لذت پرواز پروانه را درک کنی، هنوز امیدواری.

اگر لبخند کودک قلبت را شاد کند، هنوز امیدواری.
اگر خوبی های دیگران را ببینی، هنوز امیدواری.
اگر بارانی که بر سقف اتاقت می بارد، تو را به خواب می برد، هنوز امیدواری.
اگر با دیدن رنگین کمان می ایستی و به زیبایی آن خیره می شوی، هنوز امیدواری.
اگر با شادی و خوشی با افراد جدید روبه رو می شوی، هنوز امیدواری.
اگر هنوز دست دوستی به سوی دیگران دراز می کنی، هنوز امیدواری.
اگر با دریافت نامه یا کارت غیرمنتظره ای، خوشحال و شگفت زده می شوی، هنوز امیدواری.
اگر از درد و رنج دیگران ناراحت و افسرده می شوی، هنوز امیدواری.
اگر هنوز به انتظار سال نو، چیدن سفره هفت سین و تحویل سال هستی، هنوز امیدواری.
اگر به فکر آرامش هستی، هنوز امیدواری.
اگر با نگاهی به گذشته، لبخند بزنی، هنوز امیدواری.
اگر با سختی ها روبه رو شوی و بجنگی، هنوز امیدواری.
امید زیباست و به ما انگیزه حرکت می دهد.
وقتی ناامید می شویم، امید، خنده بر لب جان می آورد.
وقتی قلب مان به پیش نمی رود، امید پیشقدم می شود.
وقتی چشم مان نمی بیند، امید ما را به حرکت وا می دارد.
امید نور را به اعماق تاریکی ها می برد.
هرگز ناامید نشوید