حالا فکر میکنی اگه این پنیر ۱۰۰ تومن بود، جهان اداره میشد؟! زندگی از نظر شما یعنی چی؟ شکم؟ شکم و ... همش بهانه است برای یه چیز دیگه. یه کم فکرتو بازتر کن عزیزم. با این تفکرات، دنیاتو که نداری، یه وقت آخرتتم بر باد میدی.
واقعا این یه ذره شده ۷۰۰ تومن... نمی دونم کی به فکره خونواده هایی هست که توان مالی ندارن.... نگران نباشید دو روز دیگه ۱/۱۰۰۰ اش می شه ۸۰۰ تومن...
((امام علی (ع):اگر فقر از یک در وارد خانه بشه ایمان از دره دیگه خارج می شه.))
من این عکس رو از جایی بلند کردم اما اگه یه سری به سوپر مارکت سر کوچه بزنم مطمئنم زیاد دور از گفته ام نخواهد بود.. ممنون از جمله ای که از حضرت علی گفتید
آیا با استناد به اون حدیث، میشه به خاطر رهایی از فقر، انسان از آرمانها و دین و عزتش دست بکشه؟ مسلما خیر. منم نگفتم باید فقیر بود، ولی مادیات فقط یه ابزاره برای رسیدن انسان به سعادت! خیلی از بزرگان دین جزء فقیرترین انسانها بودند. پس اون حدیث به اون معنی که شما تصور میکنید نیست. اگه زمانی برسه که بین شکم و دین (و عزت و راه درست) قرار باشه یکی رو انتخاب کنم مسلما شکم نخواهد بود. ایکاش از احادیث و ائمه در جهت تفکرات خودمون استفاده نکنیم. که اگر قرار بود من اینکار رو بکنم مطمئن باشید از شما بیشتر حدیث و آیه قران بلدم که بیارم. خود اون حدیث هم تلویحا دین رو مهمتر از مادیات بیان کرده. کمی تاریخ رو مطالعه کنید تا بفهمید اون فقری که در زمان صدر اسلام وجود داشت یعنی چی. اونوقت روزی هزار مرتبه خدا رو شکر میکنید که وضعیتتون اینجوریه. مگر در حکومت علی (ع) همه تو خوشی بودند. میدونید چند سال از حکومت ایشان در جنگ و در سختترین شرایط سپری شد. آیا ایشان نمیتونستند از بعضی از آرمانهایشان کوتاه بیایند و از این همه جنگ و خونریزی جلوگیری کنند؟! ولی خیلی چیزهای مهمتری برایشان وجود داشت. حالا حضرت علی (ع) با اون عظمتشون کجا و حاکمان فعلی کجا؟ انتظار نابجا هیچوقت خوب نیست وبدانید همانطور که مردم بر حاکمان حق دارند، حاکمان نیز بر مردم حق دارند. خوبه که زحمات شبانه روزی اونها رو هم قدر بدانیم که ناسپاسی جزای سختی دارد. دلتون به چیا خوشه؟! تورم برا همه سخته، ولی وقتی به چیزای بالاتری فکر کنی مثل حالا عذاب نمیکشی و برات اینقدر اهمیت پیدا نمیکنه.
آقایون موفق باشند...
خیالتون تخت ۱-۲ سال دیگه اگه گوشت همدیگرو از گشنگی نخوردین من اسممو عوض می کنم
حالا فکر میکنی اگه این پنیر ۱۰۰ تومن بود، جهان اداره میشد؟! زندگی از نظر شما یعنی چی؟ شکم؟ شکم و ... همش بهانه است برای یه چیز دیگه. یه کم فکرتو بازتر کن عزیزم. با این تفکرات، دنیاتو که نداری، یه وقت آخرتتم بر باد میدی.
فکر کنم جواب شما رو خانم غلامی دادن
پس پنیر که می گن این شکلی یه!
!! Wo0o0o0ow
برای فردا صبح می شه عکس نون بذارید؟!!
واقعا این یه ذره شده ۷۰۰ تومن...
نمی دونم کی به فکره خونواده هایی هست که توان مالی ندارن....
نگران نباشید دو روز دیگه ۱/۱۰۰۰ اش می شه ۸۰۰ تومن...
((امام علی (ع):اگر فقر از یک در وارد خانه بشه ایمان از دره دیگه خارج می شه.))
من این عکس رو از جایی بلند کردم
اما اگه یه سری به سوپر مارکت سر کوچه بزنم مطمئنم
زیاد دور از گفته ام نخواهد بود..
ممنون از جمله ای که از حضرت علی گفتید
رویا را چو در یابی در یابی...
آیا با استناد به اون حدیث، میشه به خاطر رهایی از فقر، انسان از آرمانها و دین و عزتش دست بکشه؟ مسلما خیر. منم نگفتم باید فقیر بود، ولی مادیات فقط یه ابزاره برای رسیدن انسان به سعادت! خیلی از بزرگان دین جزء فقیرترین انسانها بودند. پس اون حدیث به اون معنی که شما تصور میکنید نیست. اگه زمانی برسه که بین شکم و دین (و عزت و راه درست) قرار باشه یکی رو انتخاب کنم مسلما شکم نخواهد بود.
ایکاش از احادیث و ائمه در جهت تفکرات خودمون استفاده نکنیم. که اگر قرار بود من اینکار رو بکنم مطمئن باشید از شما بیشتر حدیث و آیه قران بلدم که بیارم. خود اون حدیث هم تلویحا دین رو مهمتر از مادیات بیان کرده. کمی تاریخ رو مطالعه کنید تا بفهمید اون فقری که در زمان صدر اسلام وجود داشت یعنی چی. اونوقت روزی هزار مرتبه خدا رو شکر میکنید که وضعیتتون اینجوریه. مگر در حکومت علی (ع) همه تو خوشی بودند. میدونید چند سال از حکومت ایشان در جنگ و در سختترین شرایط سپری شد. آیا ایشان نمیتونستند از بعضی از آرمانهایشان کوتاه بیایند و از این همه جنگ و خونریزی جلوگیری کنند؟! ولی خیلی چیزهای مهمتری برایشان وجود داشت. حالا حضرت علی (ع) با اون عظمتشون کجا و حاکمان فعلی کجا؟ انتظار نابجا هیچوقت خوب نیست وبدانید همانطور که مردم بر حاکمان حق دارند، حاکمان نیز بر مردم حق دارند. خوبه که زحمات شبانه روزی اونها رو هم قدر بدانیم که ناسپاسی جزای سختی دارد.
دلتون به چیا خوشه؟! تورم برا همه سخته، ولی وقتی به چیزای بالاتری فکر کنی مثل حالا عذاب نمیکشی و برات اینقدر اهمیت پیدا نمیکنه.
یه بار پارسال بود که برای اولین بار به پارک دانشجو رفتم.
اون موقع ها تازه اومده بودم تهران !
مشغول درس خوندن رو یکی از نیمکت ها بودم که ناگهان
شخصی با تیپ خشن و فشن اومد و در گوشم گفت : !
می خوای بهت پنیر بدم که بروی فضا درس بخونی ؟!!!!!!!!