خلیج همیشه پارس از نگاهی دیگر...

خواستند تا به خلیج همیشه پارس تعرض نمایند و به تاراجش برند٬ اما این ما بودیم که مثل همیشه نشان دادیم همیشه در صحنه‌ایم٬ و امور بسیاری را به انجام رساندیم٬ اما آیا تا به حال شده تا بررسی نسبتا کامل و جامعی را در این باب داشته و علل آن را جویا شده و نقش ریشه‌ای‌تر و اساسی‌تر خود را بررسی نماییم؟!!!

ماه پبش بود که اقدام سایت گوگل باعث شد همه‌ی ما در یک اقدام ملی اقدام به جمع آوری امضا نماییم٬ نماد وحدانیتمان٬ همکلاسی را به خلیج همیشه پارس تغییر دهیم و ... دیگر اقداماتی که جهت جلوگیری و اجتناب از این امر روی داد٬ و حتی موجب اعتراض برخی از دوستان گشت که مسائل مهم‌تری نیز پیش روی داریم...

اما فارغ از این قضیه برایم مهم بود که خلیج تا ابد فارس ما آیا واقعا تا ابد فارس خواهد ماند. اول یک کتاب تاریخی از دفاعیات مصدق خواندم که جالب بود. ایشان در دادگاهشان گفته بودند روزی را خواهم دید که دیگر کسی خلیج فارس را با این نام نخواهد شناخت. و خیلی سریع این پیش بینی درست از آب در آمد که شاید فرهنگ ما و سیاست ما که آن هم بر گرفته از فرهنگ ماست در این زمینه مقصران اصلی بودند.

این که چه رویدادی به اعراب جسارت را در این انکار و ادعا بخشید نکته‌ای است که کمتر مورد توجه قرار گرفت و قطعا در صورت عدم توجه به آن دیر یا زود خلیج عرب را باید به رسمیت شناخت و بعد از ان جزایر سه گانه را تقدیم اعراب کرد.

شاید از بعد سیاسی عوامل تشدبد کننده‌ای در ایجاد این جسارت نقش داشته باشند که شاید تنها شدن هر چه بیشتر ایران در زمینه‌ی بین المللی حضور دکتر احمدی نژاد! در زیر نقشه خلیج عرب در اجلاس سران عرب٬ چشم پوشی ایران از حقوق خود در دریای مازنداران از عمده دلایل این اقدام بوده‌اند.

اما از بعد تاریخی هم رقابت دیرینه ی اعراب و ایران باشد که از قبل از اسلام وجود داشته اما بعد از اسلام به دلیل قدرت گرفتن اعراب بیشتر شد و در جنگ ۶ روزه اعراب با اسراییل و به رسمیت شناختن اسراییل و عدم قطع نفت در تاربخ معاصر شدت گرفت و  بعد از جنگ ایران و عراق به اوجش رسید.

اما زمینه دیگر که اعراب را بیش از بیش جسور کرد اقصاد خلیج همیشه پارس بود در واقع ضعف ایران در استفاده از نعمت‌های موجود در خلیح پارس در اعراب این احساس را به وجود آورد که این خلیج همیشه پارس متعلق به آنان است که البته از این حیث شاید باید این حق را به آن‌ها داد! شناخته شدن امارات به عنوان صادر کننده‌ی اول جهان (صادرات مجدد) و قدرتمند‌ترین بندر جهان٬ جذب بیشترین سرمایه و تبدیل شدن به مرکزی برای تفربح و تجارت برای مردم دنیا ایت حس قدرت را برای آن‌ها بوجود آورد از سوی دیگر فرار سرمایه و مغرها و نیروی کار از ایران به سوی اعراب آن‌ها را در موضع قدرت نسبت به ایران قرار داد این در حالی بود که این منحصر به امارات نبود اقدام به ساخت بندر تجاری در عربستان با سرمایه‌ای بالغ بر ۲۰ ملیار دلار و تجهیز ارتش با بودجه ای بالغ بر ۱۰۰ ملیارد دلار عربستان را به عنوان قدرت برتر منطقه در کنار اقتصاد رو به رشد خود به عنوان مهم‌ترین هم پیمان آمریکا در منطقه خاور مبانه قرار داد(اگر اسراییل در خاور میانه نباشد) از سوی دیگر پیشرفت قطر در استخراج منابع و ایجاد یک قطب پتروشیمی در جنوب خلیج پارس و روند رو به رشد عراق و آینده‌ی امید بخش آن موجب احساس یک برتری قومی نسبت به دشمن دیرینه خود ایران شد.

در تمام علت‌ها ما مقصر هستیم!
ما مقصریم که عقب مانده‌ایم٬ ما مقصریم که اشتباه انتخاب کرده‌ایم٬ مقصر ماییک که در بیشتر عرصه‌ها احساسی عمل می‌کنیم٬ به یک باره عرصه را خالی کرده و به وا پس گرایان اجازه حضور می‌دهیم تا چنین دیپلماسی را پدید آورده و ما را در چنین موضع ضعفی قرار می‌دهند٬  مقصر ماییم که سرانه‌ی مطالعه در کشورما ۴ دقیقه است و ما مقصریم برای آنکه فکر کردن را فراموش کرده‌ایم و تنها در رویای گدشته زندگی می‌کنیم و حال را نساخته‌ایم و از آینده نیز مغفولیم...

حال باید علاوه بر اقدامات نکویی که برای تغییر نام خلیج عربی به خلیج همیشه پارس به عمل آوردیم٬  به دنبال تغییر رفتار خود نیز باشیم که ابن بار نه موقتی بلکه برای همیشه نام خلیج فارس را فریاد بزنیم...