KNToosi.in - همکلاســــی

وبلاگ گروهی دانشجویان ِ دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی

KNToosi.in - همکلاســــی

وبلاگ گروهی دانشجویان ِ دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی

مناجات

 

                                                 خدایا!

 

            گویی که من، بر گردنت حق نعمت دارم!

 

 

 

خدایا!  

 

       گذشت تو از گناهان و خطاهایم ...

 

       و چشم پوشی ات از ستمگری ام ...

 

       و پرده پوشی ات بر کارهای زشتم ...

 

       و بردباریت در برابر جنایت و جرم بسیارم که به خطا یا از روى تعمد کردم ...

 

       اینها .. آری همه ی اینها مرا به طمع انداخت که از درگاهت

 

       چیز هایی بخواهم که هرگز شایستگی و استحقاق آن را ندارم. 

 

       چیزهایی که تو از روی مهربانی روزی ام کردی و قدرتت را در آن،

 

       به من نشان دادی و مرا با اجابت و پاسخ به آنها آشنا کردی.

 

 

الهی!

 

        من ... شروع کردم و با قلبی مطمئن و آرام، تو را خواندم

 

        و تنها از روی انس و علاقه، و نه از روی ترس، حاجاتم را از تو خواستم

 

        و تازه... برایت ناز کردم که روی به سوی تو آورده ام. جوری که حتی وقتی 

 

        خواسته ام دیرتر اجابت می شد، از روی جهل، تو را ملامت می کردم...

 

        غافل از آنکه شاید دیر برآورده شدن خواسته هایم برایم بهتر باشد...

 

        در صورتى که شاید دیر کردن آن براى من بهتر باشد زیرا تو داناى به

 

        سرانجام کارها هستى.

 

 

خدایا!  

      

         هرگز مولایی کریم ندیدم

 

         که صبورتر و بردبارتر از تو بر بنده ی پستی چون من باشد.

 

 

الهی!

     

        تو مرا صدا می زنی و من از تو روی می گردانم ...

 

        تو بر من، مهر می ورزی و من با تو نامهربانی می کنم ...

 

        تو با من، طرح دوستی می ریزی و من رد می کنم ... گویی که من،

 

        بر گردنت حق نعمت دارم (نه تو)! 

      

        اما این رفتار ناشایست، تو را از رحمت و لطف به من باز نمی دارد

      

        و مانع تقضل و عطایت نمی شود.

 

 

الهی! 

 

            بنده ی نادانت را ببخش و با همان فضل و احسان همیشگی

 

                             او را دریاب ... که تو بخشنده ای و کریم.

 

 

                                           فرازهایی از دعای افتتاح

نظرات 6 + ارسال نظر
فتاحیان, , شنبه 7 اردیبهشت 1387 ساعت 18:00

تو مرا صدا می زنی و من از تو روی می گردانم ...
هرگز مولایی کریم ندیدم که صبورتر و بردبارتر از تو بر بنده ی پستی چون من باشد.......
بسیار زیبا بود.
تشکر







الیار عاصمی زاده, نرم افزار, خواجه ن شنبه 7 اردیبهشت 1387 ساعت 18:36

بسیار عالی بود ممنون

نجمه خوش اخلاق, , شنبه 7 اردیبهشت 1387 ساعت 18:36

تو با من، طرح دوستی می ریزی و من رد می کنم ... گویی که من،



بر گردنت حق نعمت دارم (نه تو)!

چرا انقدر ما اداما پستیم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
البته بیشتر منظورم به خودم بود
خیلی زیبا بود خیلی ممنون

فائزه غلامی, IT, خواجه نصیر شنبه 7 اردیبهشت 1387 ساعت 21:02

نمی دونم علتش چی هست که ما ادما اینقدر خودمون رو دسته کم می گیریم نمی دونم چقدر نظرم درست است ولی من هیچوقت خودم رو پست نمی دونم شاید بگید که چقدر مغرور و از خود راضی است ولی شایدم من اشتباه می کنم ولی چرا باید خودمون رو پست بدونیم؟
انسان اشرف مخلوقات هست انسان زیباترین موجود بر روی زمین است انسان برترین موجود است.
چرا باید این موجود به این برتری خودش رو پست بدونه.
دوستان اگر نظرم اشتباه هست من رو راهنمایی بفرمایید.
ممنونم.

ممنون از نظرتون.
مناجاتی که خوندید، قسمتی از دعای افتتاح بود. در بسیاری از دعاهای معتبر دیگر هم انسان خودش رو در برابر عظمت پروردگار، ذلیل مدونه(مولای یا مولای انت العزیز و انا الذلیل و هل یرحم الذلیل الا العزیز). در واقع این پستی، در مقابل عظمت خداست، چرا که اگر هم انسان، عزتی داشته باشه همش متعلق به خداست و ما از خودمون چیزی نداریم.
این چیزی بود که به ذهن این حقیر رسید.
موفق باشید.

علی منتجبی, نرم, خواجه نصیر بنفش شنبه 7 اردیبهشت 1387 ساعت 21:44

خداوندا به حق هشت و چارت
زما بگذر شتر دیدی ندیدی.

مهرداد سلیمی, کام, شنبه 7 اردیبهشت 1387 ساعت 23:05

آرام باش و توکل کن
صبر کن
سپس آستین هایت را بالا بزن
آنگاه دستان خدا را می بینی که زود تر از تو دست به کار شده اند.....

خیلی قشنگ بود ممنون

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد