نوروز: مجمع زنان اصلاح طلب با صدور بیانیه تمامی زنان واجد شرایط را ثبت نام در انتخابات هشتمین دوره مجلس شورای اسلامی در فرصت باقی مانده فراخواند.
متن کامل این بیانیه به شرح زیر است:
ان الله لایُغیر ما بقوم حتی یُغیروا ما بانفسهم
بازخوانی و مرور تاریخ پر فراز و نشیب حرکتهای عدالتطلبانه در ایران در یکصد سال اخیر به خوبی مؤید این حقیقت است که زنان ایرانی همواره در کنار پدران، پسران و همسران خود و بعضاً پیشاپیش آنان در حرکت بوده و در تمامی میادین، جبههها و عرصهها نقشی تأثیرگذار داشته است. از همان زمان آغاز انقلاب مشروطیت تا هنگام ارائه لایحه انتخابات که زمزمههای مربوط به نفی صلاحیت زنان برای شرکت در مجلس بالا گرفت و زنان را در شمار مجانین و محجوران و ضعفا قرار دادند که لیاقت حق انتخاب ندارند، تا زمان پیروزی انقلاب اسلامی، شکلگیری و استقرار و تداوم نظام جمهوری اسلامی و بعد از آن در برهههای مختلف، زن ایرانی آمد و ماند و ایستادگی کرد و بر حق خود پای فشرد.
اینک که در آستانه دهه چهارم انقلاب اسلامی و نیز در آستانه انتخابات دیگری قرار داریم نگاهی گذرا به وضعیت موجود مشارکت سیاسی زنان در ایران (اعم از انتخابات و انتصابات) ما را به حقیقت دیگری رهنمون میسازد و آن اینکه به رغم پیشرفتهای قابل توجهی که در عرصههای دانشآموختگی، بهداشت و امید به زندگی زنان ایرانی نصیب خود کردهاند، هنوز پیشرفت و تغییر چندانی در وضعیت مشارکت سیاسی آنان قابل مشاهده نیست.
سهم کمرنگ و شکننده زنان در کرسیهای مجلس (4درصد)، شوراهای محلی (5/1 درصد) و نسبت مدیران (3 درصد)، در مقایسه با نقش و تأثیر آنان در توسعه و پیشرفت کشور، به عنوان نیمی از جمعیت و سرمایه انسانی، به خوبی به این موضوع مهر تأیید میزند که عدم توازن در افزایش مشارکت زنان در زمینههای اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی یکی از چالشهای جدی نظام در سالهای آتی خواهد بود و ادامه وضعیت موجود به تشدید دوگانگیها خواهد انجامید.در قبال مسئولیتها و تکالیفی که در عرصه مشارکت سیاسی از زنان انتظار میرود و آن هم بیشتر در حد گرم کردن تنور انتخابات و بازی در نقش سیاهی لشکر و پیاده نظام بوده و بیش از آن اجازه پیشروی به آنها داده نشده است، حق زنان در زمینه مشارکت متوازن و متناسب آنان در تصمیمگیریهای سیاسی به درستی ادا نشده است و وضعیت موجود طبق آمارها و استانداردهای مربوطه حکایت از آن دارد که گامی مؤثر در راه ظرفیتسازی برای پذیرش زنان در این عرصه برداشته نشده است.
همچنانکه زنان و دختران ما در سایر عرصههای اجتماعی (آموزش و دانشآموختگی و مشارکت اجتماعی و...) در سایه یک حرکت اجتماعی نانوشته برای تغییر وضعیت خود قیام کردند و منتظر نماندند تا ببینند که دیگران بر ایشان چه خوابی دیدهاند، در این عرصه نیز که اهمیت آن چه بسا بیشتر از سایر عرصههاست نباید منتظر بمانند تا حقشان دو دستی تقدیمشان شود و به جای آنکه چشم به دنیایی بدوزند که به دست دیگران ساخته شود و معجزهای رخ دهد باید خود پا پیش گذاشته و سنگ بنای آینده بهتر را با دستان خود روی هم بگذارند و بدانند که معجزه هر لحظه در حال وقوع است و معجزه واقعی خود ما هستیم. زنان و دختران ما به خواست خود تصمیم گرفتهاند به امید دستیابی به فردایی بهتر و موقعیتهای برتر در آینده بر تواناییهای خود بیافزایند و توان عاملیت خود را با آموزش تقویت کرده اند.
مسیری که شروع شده در میانه راه است و تنها با همت و عزم جدی خود زنان و دختران ایرانی در کسب همه حقوق انسانیشان به پایان خود نزدیک خواهد شد به گونهای که مشارکت خود را در تمامی عرصهها بر حاکمیت تحمیل نموده و قدرت ابتکار عمل را از متولیان امور سلب نمایند. با مرور و تأمل بر تجربه پیشروی مان در چند سال گذشته و بویژه نقش و تأثیر انتخابات در تغییر جهتگیریهای کلان کشور و خصوصاً اتخاذ رویکردهای نامتناسب و نامتقارن با وضعیت موجود زنان و چالشهای پیشروی نظام در این حوزه، عزمها را باید جزمتر کرده و با درک شرایط ویژه حاکم بر کشور، علیرغم تمامی مشکلات و سختیهای راه مصممتر از قبل پا به عرصه مبارزه نهاد و با حضور گسترده خود، قدرت انتخاب مردم را بالا برده و موجبات دلگرمی سلایق و صداهای مختلف اقشار گوناگون مردم را فراهم کرد.
زنان ما باید بدانند و خوب میدانند که در این عرصه چه هزینههایی در انتظارشان است اما برای تغییر وضعیت باید رنج و مرارت راه را بر خود هموار کرده و حتی از عرض و آبروی خود نیز مایه بگذارند و بدانند که بی تفاوتی، کنارهگیری و قهر نه تنها چاره کار نیست بلکه خواست قلبی و تمایل باطنی کسانی است که مشارکت زنان را نه یک فرصت بلکه یک تهدید میدانند و همچنان زن را موجودی وابسته، طفیلی و واجبالنفقه، دائمالحمایه و آسیبپذیر میخواهند و به رغم تحولات و واقعیتهای جامعه، مسایل زنان را صرفاً به مسایل زنان سرپرست خانوار و زنان خانهدار تقلیل میدهند.
عدم حضور گسترده در عرصه انتخابات، کاستن از دغدغهها و واگذاری سخاوتمندانه عرصه به کسانی است که خود را در جایگاه قیم ملت (که خود از رسوبات نظام مردم سالاری و پدرسالاری است) قرار داده و با اعمال سلیقههای شخصی و گروهی حق انتخاب مردم را محدود و مسدود میکنند. باید با حضور گسترده خود طرفداران مردسالاری را در تحقق اهدافشان ناکام گذاشته و مقدمه تشکیل مجلسی که باید عصاره فضایل ملت و در رأس امور باشد – نه در حاشیه- را فراهم کرد، مجلسی که زنان و مردان آن در تحقق عدالت، برابری و حقیقت از هیچ تلاشی دریغ نورزند، مجلسی حقجو، عدالت طلب و برابری خواه.
این مجمع با درک عمیق موانع، کمبودها و چالشهایی که بر سر راه فعالیت سیاسی زنان در کشور وجود دارد و شرایط ناعادلانه و نابرابر حاکم بر مبارزات سیاسی میان زنان و مردان و با اعتقاد راسخ به ضرورت برون رفت از این وضعیت، از تمامی زنان فرهیخته و نخبه، دردآشنا و زمان شناس و واجد شرایط دعوت میکند تا در فرصت باقی مانده برای ثبتنام، وارد عرصه شده و با حضور گسترده خود زمینههای افزایش کمی تعداد نمایندگان زن مجلس را فراهم سازند و بدانند که اختصاص کرسیهای بیشتر در مجلس به آنان نه یک سهم بلکه حق آنان است و حق را باید گرفت.
در پایان روی سخن مان با دستاندرکاران برگزاری انتخابات است که مباد با تکرار اعمال سلیقهها و رویههای خود بر خلاف قانون اساسی، این حق الهی مردم را سلب و یا در خدمت منافع فرد یا گروهی خاص قرار دهند و دین خود را با دنیای دیگران معامله نمایند. در غیر اینصورت دیگر نباید انتظار داشته باشند که برخی فقط به درد گرم کردن تنور انتخابات بخورند. خداوند انسان را بر سرنوشت اجتماعی خویش حاکم ساخته است و هر گونه محدودیت و اعمال سلیقه در این راه بر خلاف سنت الهی است.
به امید برگزاری انتخاباتی آزاد، عادلانه، سالم و رقابتی.
مجمع زنان اصلاحطلب