گندم هایی که رو به قبله می ایستند.

گندم هایی که رو به قبله می ایستند.

مرجع : خبرگزاری میراث فرهنگی
آفتاب :در سالهایی که بارندگی خوبی صورت بگیرد ، گندمزار ها پربار تر خواهند شد و در اثر وزش باد و طوفان در فصل درو ، دسته های گندم ها به هم می پیچند . گاهی به طور اتفاقی یک دسته از گندم ها به سمت قبله می ایستد . این اتفاق برای مردم خانیک یک نشانه است .
مردم خانیک ،روستایی که در دره ای از دره های کوه سیاه ( از کوه های مرکزی خراسان )قرار گرفته بر این اعتقادند ؛ اگر این اتفاق بیفتد ، به این معنی ست که زمینشان نظر کرده شده است . خضر آمده و زمینشان را بارور کرده است . در نتیجه معتقدند در این شرایط حتما باید قربانی بدهند .

بعد از این که زمین را درو کردند آن دسته یا به اصطلاح محلی ، آن قبضه را روی زمین باقی می گذارند . سپس طی مراسمی با شکوه و نمادین ، گوسفند یا گوساله ای را که برای قربانی کردن در نظر گرفته اند ، گرداگرد این قبضه مقدس می چرخانند . این مراسم نوعی جشن و پایکوبی شادمانه و جذاب است .

در واقع مردم به نوعی با اجرای حرکات موزون و رقص و پایکوبی ، شادی خود را از توجه پروردگار به زمین و محصولشان ابراز می دارند. معمولا همراه با این مراسم شعر های طنز گونه ای هم خوانده می شود که از ادبیات مردم روستا برخاسته است .

پس از قربانی کردن گوسفند ، قبضه را هم می برند و با خون قربانی در می آمیزند . و خوشه های خون آلود آن را میان کسانی که در مراسم حضور داشته اند ، قسمت می کنند . مردم این خوشه ها را برای شگون ، به سردر سیلو های گندم خود می آویزند تا به محصولشان برکت ببخشد .

این مراسم که معمولا در فصل برداشت محصول یعنی اوایل پاییز برگزار می شود ، از رسوم زنده و کهنسال مردم این روستای تاریخی ست که خود آبستن نمادهای فرهنگی فراوانی است .