نگاهی به تحولات در خبرگزاری ایسنا
نوروز- حسین نورانینژاد: این روزها بحث داغ مدیریت ایسنا نقل هر محفل رسانهای و سیاسی است. البته این بحث را هر از چندی در این چند سال حاکمیت دولت نهم شنیدهایم و حاصل آن هم تاکنون تغییر چندباره مدیریت این رسانه مهم و تاثیرگذار بوده است. دلایل این ماجرا پرواضح است که دستیابی کامل به این رسانه و هدایت بیش از پیش خروجیهای آن به نفع دولتی است که البته کمبود رسانه و حتا مجیزگو ندارد. ولی وقتی قرار باشد که منتقد رسانهای دولت کسی مثل حسین شریعتمداری باشد، بدیهی است که جایی مثل ایسنا که پیشترها بیطرفی رسانهای را رعایت میکرد و دو سال اخیر متاثر از فشارهای دولت، به طور نسبی و نه تام و تمام هوای دولت را داشته است هم، معاند و لابد در چارچوب توطئههای رنگی و مخملی قرار بگیرد.
دکتر علی منتظری را همه میشناسند. رییس سابق جهاد دانشگاهی که ذوب در نظام و ولایت بودن او شهره عام و خاص است. او دوره مدیریت طولانی و به نسبت موفقی هم پشت سر گذاشت که در نهایت با وجود قرار گرفتن در اوج دوران موفقیتهای علمی جهاد دانشگاهی، به دلیل مقاومت در برابر خواستههای دولت و شخص احمدینژاد برای تغیرات غیر اصولی در مدیریت ایسنا، با ترفند دولت کنار گذاشته شد. البته در همان دوران منتظری هم تغییر مدیریت در ایسنا را شاهد بودیم ولی در جلسه هیات امنای جهاد که دولت هم در آن نماینده داشت، حضور نیافتن وزیر علوم باعث شد تا نادعلی از نیروهای قدیمی ایسنا بر جای دکتر فاتح جلوس کند و ایسنا همچنان ایسنایی بماند. این تغییر بدیهی بود که دولت تمامیتخواه را راضی نکند و حتا نرمش بیشتر سیاستهای ایسنا به نفع دولت هم باعث کاهش فشارها بر ایسنا و مدیریت آن نشود.
با جایگزینی طیبی به جای منتظری که از دوستان قدیمی احمدینژاد در دانشگاه علم و صنعت محسوب میشود و البته در سالهای پیش از ریاستش بر ایسنا در جهاد دانشگاه علم و صنعت از مدیران موفق جهاد شمرده میشد، بسیاری منتظر تغییرات دفعی در ایسنا بودند اما جهادی بودن طیبی مانع از چنین تحولاتی شد. طیبی فضای جهاد و ایسنا را میشناخت و تلاش کرد تا بین این فضا و خواستههای دولت همگرایی و نزدیکی ایجاد کند. اما ناشناسی نسبت به دیدگاههای غیرمنعطف دولت نهمیها باعث شد تا چنین پیوندی که از ابتدا هم افسانه بود حاصل نشود.
دولت همچنان بر طبل تغییرات از بیرون در ایسنا کوبید و طیبی هم به نمایندگی از عموم نیروهای جهاد و ایسنا مقاومت میکرد. او میگفت که مدیر ایسنا باید یکی از اعضای همین مجموعه بنا بر سنت آن باشد و دولت در بین اصحاب خودش در خبرگزاری فارس و گاه در روزنامهی رسالت به دنبال جایگزینی برای نادعلی میگشت. اما باز مقاومت طیبی که متاثر از فضای عمومی جهاد دانشگاهی و ایسنا بود و راه دیگری هم نداشت، باعث شد تا تغییرات فرمایشی دولت حاصل نشود.
به این ترتیب، حسنزاده از سابقون ایسنا که کارش را با عنوان خبرنگار افتخاری در این رسانه آغاز کرده بود، مدیر ایسنا شود و البته باز خروجیهای ایسنا به نفع دولت نرمتر و گاه غیرحرفهای تر شد. تغییری که در سایر رسانهها از جمله ایلنا هم حادث شد اما باز دولت نهم و رییس آن راضی نمیشدند تا آنجا که تعطیلی بیسابقه ایلنا (بعنوان اولین توقیف یک خبرگزاری) را به همراه داشت.
با این حال، مدیرعامل جدید هم برای دولت راضیکننده نبود. فشارها بر مجموعه جهاد ادامه یافت و از جمله عوارض خود را روی بودجه اندک این مجموعه برای سال 87 نشان داد.(جهاد دانشگاهی همواره 80 درصد بودجه خود را از محل فعالیتهای خود تامین میکند و تنها 20 درصد آن را از دولت میگیرد) پیغام هم رسید که این نتیجه عمل خودتان در نپذیرفتن مدیران سفارشی ماست.
طیبی دیگر تحت این فشارها و شاید برای حفظ موقعیت خود و رفاقتش با احمدینژاد پذیرفته یود که یک خط عقبتر بنشیند و مدیری از بیرون ایسنا برای این مجموعه بیاورد اما حداقل متعلق به مجموعه جهاد باشد اما دولت نظرش بر کسانی مثل جوانفکر و خادمالمله و پاریاب بود. نظری که مشخص بود هدفی جز نابودی این رسانه استوار و همگن را دنبال نمیکند.
حاصل این زورآزمایی در نهایت به صدور حکم سرپرستی ایسنا برای جمال رحیمیان منتهی شد. او که دارای مدرک فوق لیسانس حقوق از دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران است، سالهای زیادی را مسوول فرهنگی جهاد دانشگاه تهران بوده است. سابقه سیاسی چندانی ندارد و حداقل آن است که سفارش دولت نیست. مسالهای که شاید در زمان باقیمانده از دولت نهم باعث تغییر در سطح مدیریتی جهاد شود.
این روزها از فرهاد رهبر و رضاییان (از مدیران سازمان مدیریت و برنامهریزی سابق) و یکی دونفر دیگر به عنوان جانشین طیبی یاد میشود. اتفاقی که بیشتر در سطح یک آرزو برای دولتیها خواهد بود. چه، کسانی که با فضای جهاد دانشگاهی اندک آشنایی دارند، میدانند که این مجموعه در مقابل نیروی تحمیلی بیرون از مجموعه خود چه واکنش سختی دارد. احمدینژاد بهتر از رفیق قدیمیاش طیبی در این مجموعه نخواهد یافت و باید به آن رضایت بدهد.
به هرحال، امیدواریم که ایسنا هرچند سخت و زخمی از ضربات پیاپی منادیان آزادی بیان در جهان، بماند و اندک شعلههای باقیمانده از آن مشعل فروزان به امید فروزشی دوباره نمیرد.
|
پایان خبر |