جزئیات برخورد با دانشجویان امضاکننده طومار علیه رییس دانشگاه علامه
نوروز: انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی بیانیهای تحلیلی پیرامون برخورد با دانشجویان امضاکننده ی طومار علیه رییس دانشگاه صادر کرد.
متن کامل این بیانیه به شرح زیر است:
گیرم که بر سر این بام
بنشسته در کمین پرنده یی
پرواز را علامت ممنوع می زنید
با جوجه های نشسته در آشیانه چه می کنید؟
روزهایی که در دانشگاه علامه بر ما می گذرد، غریب ترین و بی سابقه ترین روزهای این دانشگاه است. برای اولین بار است که رییس یک دانشگاه، سی دانشجو را به جرم انتقاد، از حق تحصیل محروم می کند. برای اولین بار است که تنها ابزار دانشجویان برای احقاق حقوق خود یعنی تجمع مسالمت آمیز که طبق اصل 27 قانون اساسی کاملاً مجاز است، از نظر رییس دانشگاه مصداق "آشوب و بلوا" شده است و نیروهای امنیتی در تجمع هشتم آبان دانشکده علوم اجتماعی هر کس را که دلشان خواست کتک زدند و بازداشت کردند و تا قطع آنتن تلفنهای همراه دانشجویان نیز پیش رفتند. برای اولین بار است که کمیته انضباطی و حراست به جای این که نهادی در خدمت نظم دانشگاه و امنیت دانشجویان باشند، تبدیل به ابزاری همچون مترسک برای ایجاد رعب و وحشت و سرکوب دانشجویان شده اند. برای اولین بار در کمیته ی باصطلاح انضباطی به طور غیرقانونی به دانشجویان توهین می شود و تهمت بی سند زده می شود و بدون تفهیم اتهام و بدون در نظر گرفتن دفاع، برای هر کس که میلشان کشید و دلشان خواست حکم صادرمیکنند و به هیچ کجا پاسخگو نیستند، برای اولین بار است که حتی یک نهاد مستقل دانشجویی دردانشگاه حق حیات ندارد... برای همین هم هست که برای اولین بار، هزار دانشجو برای نشان دادن اعتراض خود، طوماری را امضا کردند. اما پاسخ آقای شریعتی رییس دانشگاه به این هزار صدای اعتراض چه بود؟
ایشان به جای فکر کردن به علت این اعتراض بی سابقه و بازنگری روی عملکرد خود، شروع به خفه کردن صدای مخالف کرد و سعی نمود با تکرار پروژه ی ادعای جعل امضا، عده ی قلیلی را مسبب این اعتراض نشان دهد و حراست دانشگاه برای پیش برد این پروژه ی مضحک، شروع به احضار دانشجویان امضا کننده و ترساندن آنها کرد تا امضای خود را پس بگیرند. هدف اول از این کار، افزایش فضای رعب و وحشت در دانشگاه است و هدف دوم این است که تعدادی از فعالان دانشجویی را به خاطر اقدام به جمع آوری این امضاها، متهم به جعل امضا کنند و زمینه ی برخورد قضایی و زندانی کردن این دانشجویان از این طریق فراهم شود . البته شبیه این پروژه یکبار دیگر در دانشکده ی علوم اجتماعی برای یکی از فعالان دانشجویی تکرار شده بود اما به علت این که آقای شریعتی در آن موقع نتوانست اتهام جعل امضا را ثابت کند، از آن دانشجوی بی گناه با حکم ننگین کمیته ی انضباطی (سه ترم محرومیت از تحصیل) انتقام گرفت. و این بار خدا می داند چند دانشجوی دیگر قرار است قربانی بی کفایتی یک مدیر نالایق و بی منطق شوند.
از نظر ما هیچ ملامتی بر دانشجویانی که ممکن است بعد از این برخورد، امضای خود را پس بگیرند نیست. زیرا برخی از این دانشجویان از حقوق خود و آیین نامه ی دانشگاه بی اطلاع هستند و نگرانی درباره ی وضعیت تحصیلیشان و نوع برخوردی که ممکن است با آنها بشود در چنین فضای رعب آوری راهی جز پس گرفتن امضا برایشان باقی نمی گذارد.در عین حال از دانشجویانی که شجاعانه و صادقانه روی امضای خود ایستادگی کردند ممنونیم. اما این که چرا آقای شریعتی و دیگر مسؤولین دانشگاه، دنبال ایجاد فضای متشنج و پلیسی و برقراری رعب و وحشت و نفرت در دانشگاه هستند را باید از خودشان پرسید. به نظر ما با ملتهب نگه داشتن فضا می خواهند دانشجویان را به سوی حرکتهای تند سوق دهند تا از این طریق، اولا بهانه برای برخورد و تصفیه حساب با فعالان دانشجویی را فراهم آورند و ثانیا اذهان دانشجویان را از عدم کفایت و سوءمدیریت خود منحرف کنند. قطعا به نفع آقایان نیست که دانشجویان به شیوه یی منطقی و مسالمت آمیز به دفاع از خود بپردازند و حقوق اساسی خود را مطالبه کنند.
اما علیرغم اراده ی کسانی که فضای دانشگاه را ملتهب می خواهند و اجازه نمی دهند که مشکلات به شیوه یی آرام و قانونی حل شود، ما اعضای انجمن در کنار دیگر یاران دبستانی مان که از تمام حقوق خود بعنوان دانشجو به طرزی غیرقانونی محروم شده ایم، یکبار دیگر با آرامش و ادب از آقای شریعتی سوال می کنیم که برای چه زحمت احضار هزار دانشجو را به مأمورین حراست خود هموار کرده اید؟
آیا می خواهید بگویید که تمام دانشجویان از عملکردتان رضایت کامل دارند؟ گیریم امضاها جعلی باشند، آیا دانشجویانی که در فضای رعب و وحشت، جسارت و شهامت شرکت در تجمعات اعتراض آمیز علیه شما را در دانشکده های مختلف به خود داده اند و عکسهایشان (که با دوربین های با کیفیت مأمورین اطلاعاتی-امنیتی گرفته شده) در آرشیو حراست خودتان موجود است نیز جعلی هستند؟ اگر واقعا عملکرد خود را درست و قانونی می دانید، چرا از تقاضای مکرر دانشجویان محروم شده برای مناظره فرار می کنید؟ آقای شریعتی! ترساندن و تصفیه حساب با دانشجویان در پشت درهای بسته ی کمیته انضباطی و حراست هنر نیست. اگر راست می گویید و امضاهای اعتراض آمیز را جعلی می دانید، چرا حاضر نیستید در جمع دانشجویان حاضر شوید و به سوالات ما پاسخ بدهید و از عملکرد خود دفاع کنید؟ از چه می ترسید؟ مطمئن باشید زحمتش از احضار هزاران دانشجو به حراست به مراتب کمتر است.
آقای شریعتی! اگر چندصباحی به علت برخورداری از قدرت سیاسی زورتان به دانشجویان می رسد و خود را پاسخگو نمی دانید، لااقل در پیشگاه وجدان خود هم که شده کمی فکر کنید. اگر امضاها جعلی هستند و در دانشگاه هیچ کس مخالف عملکرد شما نیست و بهترین عملکرد را داشته اید، پس این همه بحران آفرینی چیست؟ انجمن اسلامی را به طور کاملا غیر قانونی منحل اعلام می کنید و همان انجمن منحل شده را به دوستان خود تقدیم می کنید؟ آقای شریعتی ریاست بر یک دانشگاه، بازی نیست که هر طور دلتان خواست عمل کنید. هر چیزی قانونی و آدابی دارد. دانشجویان حقوقی دارند. دانشگاه برای رشد و پویایی خود نیاز به ملزوماتی دارد. نمی شود ظرف چهار ماه، چهل ترم تعلیق به دانشجویان بزنید.اگر به تاریخ دانشگاههای معتبر جهان نگاه نمی کنید، لااقل به دانشگاههای دیگر در همین دولت نهم نگاه کنید. هیچ کس مانند شما چنین رکوردهای نمی شکند. نمی شود برای یک تریبون آزاد داخل دانشگاه، این همه نیروهای نظامی را در خیابانهای اطراف دانشگاه مستقرکنید. حتی آقای عمیدزنجانی در دانشگاه تهران این گونه عمل نکرد. شما به کجا دارید می روید و دانشگاه علامه را با بازی ها و ندانم کاری های خود به کجا دارید می کشید؟ تمام وقت خود را به جای رسیدگی به نارسایی ها و ارتقای سطح علمی دانشگاه، صرف پرونده سازی برای دانشجویان میکنید؟ جایگاه یک رییس دانشگاه این است؟ آخر کمی فکر کنید.
آقای شریعتی خیلی راحت می تواند هر دانشجویی را که دلش بخواهد، به کمیته ی انضباطی احضار کند و حکم محرومیت از تحصیل برایش صادر کند و هیأت نظارت دانشگاه هم می تواند هر تشکل یا نشریه ی دانشجویی را که بخواهد تعطیل کند. سوال ما این است که هیأت نظارت و کمیته ی انضباطی ایشان اگر دلبخواهی و غیرقانونی عمل کردند و حقوق دانشجویان را لجن مال نمودند، به کجا پاسخگو هستند؟ سی دانشجوی دانشگاه علامه به اتهام ایجاد آشوب وبلوا محاکمه و بدون امکان دفاع محکوم شدند. حال اگر آقای شریعتی دانشگاه را به آشوب و بحران کشاند، چه کسی ایشان را محاکمه می کند؟ اگر دانشجویان نتوانند به منطقی ترین و آرام ترین و مسالمت آمیزترین شکل ممکن (جمع آوری امضا) به احقاق حقوق از دست رفته ی خود بپردازند، دیگر چه باید بکنند تا "آشوبگر" نامیده نشوند؟ براستی کسی در این کشور نیست که به تظلم عده یی دانشجو که چیزی جز حق تحصیل نمی خواهند رسیدگی کند؟ گوشی نیست که فریادهای دانشگاه را از زیر پای چکمه پوشان بشنود؟
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی از مسؤولین دانشگاه مصرانه می خواهد که دست از پرونده سازی برای دانشجویان و ملتهب و متشنج کردن فضای دانشگاه بردارند و آنان را دعوت می کنیم که در یک محیط آرام تن به مناظره با دانشجویان محروم از تحصیل و اعضای انجمن اسلامی بدهند تا معلوم شود که عملکردشان قانونی بوده یا غیرقانونی. در غیر این صورت اگر همین طور یکطرفه با قاضی بروید، راضی برمیگردید و هر تهمتی را به فعالان دانشجویی می زنید و طبیعی است دانشجویی که حتی به دانشگاه راهش نمی دهید، امکانی برای دفاع از خود ندارد. و به آقای شریعتی هم پیشنهاد می کنیم به جای سوءاستفاده از طومار یکهزار امضایی برای حذف فعالان دانشجویی، محبوبیت خود را در یک محیط آرام و منطقی و بدور از هیاهو و رعب و وحشت در معرض قضاوت دانشجویان و استادان دانشگاه قرار دهد، تا معلوم شود که جاعل و دروغگو چه کسی است.
هاتوا برهانکم ان کنتم صادقین
با این که رو دستای من، خط کبود گریه هاس
خوب می دونم که مدرسه، فردا پر از نور و صداس
خسته نشو ای من من! آخر جاده روشنه
ترکه ی خیس آلبالو، یه جای قصه می شکنه