انتقادات صریح توکلی از احمدینژاد و عصبانیت حامیان دولت
نوروز: انتقاد صریح توکلی از احمدینژاد که او را «ملوان بی قطبنمای اقتصاد ایران» خوانده بود، بازتاب زیادی در محافل سیاسی داشته است و نشانهای از تشدید انتقادات در جناح حاکم از عملکرد احمدینژاد و دولت وی ارزیابی شده است.
انتقادات توکلی عصبانیت و واکنش تند حامیان دولت را درپی داشت. به گونهای که کلهر از مشاوران احمدینژاد ( که البته هیچ سابقه و تخصصی در حوزه اقتصاد ندارد) در بخش خبری گفتوگوی ویژه شبکه دوم سیما به سخنان وی واکنش نشان داد.
احمد توکلی یکی از نمایندگان اقتصاددان مجلس ایران و از مدافعان سیاسی دولت محمود احمدینژاد در گفتگویی با خبرگزاری مهر، دولت را به بیبرنامگی متهم کرده و گفته است: «وقتی دولتی تئوری و برنامه روشنی در عرصه اقتصاد نداشته باشد، سیاستگذاری اقتصادی توسط آن مانند حرکت دادن یک کشتی بدون قطب نما است».
توکلی افزود: «دولت چند تصمیم اشتباه گرفته است از جمله هزینه کردن سریع درآمدهای نفتی و ابتلای اقتصاد ایران به بیماری هلندی و آثار ناهنجار آن در رشد شدید واردات و بیدار کردن غول تورم».
توکلی که ریاست مرکز پژوهشهای مجلس را بر عهده دارد، همچنین گفت: از اینکه دولت تئوری و برنامه مشخص ندارد، نمیتواند به عملکرد آن نمره خوبی بدهد.
BBC: محافظهکاران حساب خود را از احمدینژاد جدا میکنند
مصاحبه توکلی که البته با سکوت رسانههای جناح حاکم مواجه شده، علاوه بر روزنامههای داخلی مورد توجه محافل خارجی نیز قرار گرفت.
BBC در گزارشی با عنوان«انتقاد حامیان سیاسی احمدینژاد از برنامههای اقتصادی» ضمن انعکاس بخشی از اظهارات توکلی نوشت: این شدیدترین انتقادی است که از طرف یک اقتصاددان مدافع برنامه های سیاسی دولت آقای احمدی نژاد مطرح می شود. آقای توکلی از چهرههای صاحب نفوذ در بین اصولگرایان است که اکثریت مجلس را در اختیار دارند و همواره از برنامههای سیاسی دولت آقای احمدینژاد حمایت کردهاند.
BBC سپس با اشاره به درآمد 180 میلیارددلاری دولت احمدینژاد در دو سال گذشته نوشت:«به نظر میرسد آقای احمدینژاد که با شعار عدالت بر سر کار آمده در شرایط دشواری قرار گرفته است. فشارهای بینالمللی برای تعلیق غنیسازی و تحریمهای در حال گسترش اقتصادی و فشار فزاینده تورم و نقدینگی و گرانی، اقتصاد ایران را مضیقه شدیدی قرار داده است به طوری که حتی حامیان سیاسی آقای احمدینژاد نیز سعی دارند در زمینه اقتصادی فاصله خود را با دولت بیشتر کرده و خود را از آسیبهای احتمالی ناکامی اقتصادی دولت محفوظ نگهدارند».