اختلاف بر سر یک واژه! نماینده ی موقت

با درود بر همه ی دوستان گرامی٬ دانشجویان ارجمند

دوستان عزیز٬ امروز و دیروز نوشتار هایی را خواندم که مرا به این تفکر وا داشت که این نوشتار ها که در بعضی از آنها کم انصافی ها٬ کج فهمی ها و اختلاف ها دیده می شود٬ ریشه شان بر سر چیست؟

به واقع چه چیزی موجب این  اختلاف ها شده؟
به گمان من ما بر سر  واژه یا واژگانی در اشتباهیم و همه ی کج فهمی ها و بی انصافی ها از این واژگان بروز پیدا می کند!
به گمان من آن واژه٬ واژه ی گران مایه ی نماینده و شاید انتخابات است!

دوستان عزیز٬ به گمان من ما باید نام و یا لقب دوستان فعال و پیگیرمان: خانم  صفاجو٬ آقای لهراسبی٬ آقای اسماعیلی فر و دیگر دوستان پیگیرمان که سهم به سزایی در پیشبرد امور داشته اند٬ از جمله آقای توکلی را نماینده ی موقت بنامیم تا این همه بی انصافی و کج فهمی پدید نیاید!
اما شاید با خود گویید که مشکل ما چه ارتباطی به این واژه دارد؟!
با تعریفی از نماینده ی موقت به آن پی خواهیم برد:

باروخ اسپینوزا(Baruch Spinoza) ٬ فیلسوف مشهور هلندی در رساله ی کلامی سیاست (Tractatus theologico-politicus) خود دولت و یا نماینده ی موقت را اینگونه تعریف میکند:

 
در دوران برزخ سیاسی٬ پس از انتقال از یک نظام سیاسی به نظام سیاسی دیگر و یا بوجود آمدن یک نطام سیاسی جدید٬ دولتی موقت تشکیل می شود و تا زمان تصویب فانون اساسی جدید و بنیان گزاری نهادهای تازه ی سیاسی٬ عهده دار امور است. این دولت و نمایندگان آن توسط هیئتی معین که وضعیت جدید را بنیان نهاده اند و موظفند هد چه سریع تر نهادهای جدید و قانون اساسی جدید را به همراه نمایندگان موقت تدوبن و به آرای اکثریت برسانند منصوب می شوند.

من نیز فکر می کنم که ما در یک برزخ فکری عملی به سر می بردیم٬ که هیچ راهکار و یا چاره ی اساسی نداشتیم٬ و بنابر این طی جلسه ای که با جناب دکتر کاویانپور٬ و آقای نوربخش داشتیم٬ از ما خواسته شد تا نمایندگانی را معرفی نماییم٬ تا این افراد بطور مشخص امور را پیگیری و خواست ها را مطرح سازند٬ در آن جمع که افراد دارای صلاحیت برای این امر٬ سرکار خانم صفاجو و آقای لهراسبی می نمودند از گروه IT انتخاب شدند٬ تا در این برزخ فکری ما امور را پیگیری نمایند٬ و چه وظیفه ی دشواری بر عهده ی این افراد نهاده شد٬ جرأت و جسارتی می طلبید پذیرش این امر٬ ولی این افراد بی هیچ چشم داشتی این وظیفه را متقبل گشتند٬ و رسالت خود را تا به امروز اینگونه انجام دادند که زین پس یک هفته در میان کلاس های حضوری برای ما برگزار می شود٬ در صورتیکه طبق فوانین می باید این کلاس ها ماهی یکبار تشکیل شوند٬ کلاس های اینترنتی بصورت مطلوب تری برگزار می شوند٬ استفاده از امکانات دانشکده ی مکانیک به سمت اجرایی میرود٬ و بسیاری از امور دیگر  و در نهایت در صددند تا رسالت بزرگ و نهایی خود٬ یعنی تشکیل انجمن اسلامی را نیز به اجرا رسانند.
دوستان من٬ ما چگونه توان از این امر را داشتیم تا در بدایت امر٬ انتخاباتی را برگزار نموده و از طریق آن نمایندگان دائمی خود را انتخاب نماییم؟ ما چه شناختی از هم داشتیم تا به یکدیگر رأی دهیم؟ این نمایندگان طبق کدام تشکل و اساس نامه قصد فعالیت داشتند؟ و بسیاری پرسش های دیگر که مطرح است و وجود چنین انتخابات و نمایندگان دائمی را نقض می کند.
پس آنچه تا به حال انجام شده را پایمال نکنیم٬ و منطقی به آنچه انجام شده بنگریم. نظاره کنیم که چه شده٬ و چه میخواهیم انجام دهیم.
به گمان من نمایندگان موقت ما در حد نهایت توان خود٬ آنچه می توانسته اند را انجام داده اند٬ و ما همگی باید قدر دان آنها باشیم.

ولی آنچه در پیش رو داریم چیست؟
من فکر میکنم که ما با تشکیل انجمن اسلامی میتوانیم همگی در امور صنفی مورد نظرمان مؤثر٬ پیگیر و فعال باشیم.
آنگونه که در نوشتاری تحت عنوان در باب  انجمن اسلامی ذکر رفت٬ در این انجمن همگی اعضا عضو شورای عمومی بوده و طبق انتخاباتی دموکراتیک شورای مرکزی را بر می گزینند٬ و سپس همگی اعضای شورای عمومی از طریق نهادها به فعالیت های مورد نظر خود٬ از جمله علمی٬ ورزشی٬ هنری٬ سیاسی و غیره می پردازند.
در نهایت باری دیگر تشکر نهایی خود را از برای نمایندگان موقت و پشتیبانی شما دوستان از این نمایندگان مبذول داشته و تقاضا دارم تا نمایندگان موقت هرچه زودتر رسالت خود را با تشکیل انجمن اسلامی کامل سازند.
با تشکر از همه ی شما عزیزان