هنوز جوهر امضای ۲۲۲ روزنامهنگار در پای بیانیه روزنامهنگاران در اعتراض به اخراج این صنف و وضعیت بیکاری آنان، خشک نشده است که وبلاگها و سایتها از اخراج چند تن از اعضای هیات تحریریه روزنامههای اعتماد ملی و اعتماد، دو روزنامه اصلاحطلب باقیمانده، حکایت میکنند.
این روزها اخبار انتخابات مجلس هشتم و چگونگی چینش لیستهای انتخاباتی احزاب، تمامی رسانههای جمعی از مطبوعات تا صدا و سیما را در برگرفته است اما میتوان گفت نکتهای در این میان از دید مدیران رسانهها مغفول مانده و آن نیز امنیت شغلی روزنامهنگاران و مطالبات پرداخت نشده آنان از جمله حقوقهای اول ماه، بیمه، امنیت، حمایت و پشتیبانی مدیران مسئول است.
نقش رسانهها در شکلگیری افکار عمومی و ساماندهی رایهای مردم را هیچکس نمیتواند انکار کند، اما حال که در آستانه انتخابات مجلس هشتم شاهد افزایش تعطیلی روزنامههای اصلاحطلب، اخراج روزنامهنگاران اصلاحطلب از این روزنامهها و تشدید اختلافات داخلی هستیم.
شاید این زمان را بتوان به حق فصل زرد یا فصل برفی رسانههای اصلاحطلب دانست چرا که اکنون به جرات تعداد مطبوعات اصلاحطلب را میتوان کمتر از تعداد انگشتان یک دست دانست و تعداد روزنامهنگاران بیکار به تعداد انگشتان همه بیکاران است.
با توقیف روزنامههای شرق، هممیهن، و خبرگزاری کار (ایلنا) تعداد کثیری از روزنامهنگاران بیکار به خیل عظیمی از بیکاران روزنامهنویس اضافه شدهاند و بیشتر آنان اکنون در کنج خانه خویش بدون درآمد و شغل مشغول مطالعه و گذران زندگی هستند.
مسیر محاکمه روزنامه «هممیهن» همچنان ادامه دارد و هر از چند گاهی رسانهها از احضار کرباسچی، مدیرمسئول این روزنامه خبر میدهند، اما آنچه میتوان به اطمینان گفت این است که امکان بازگشایی این روزنامه بسیار کم شده و هیات تحریریه آن که در اوایل توقیف، انتظار رفع توقیف آن را داشتند،کم کم ناامید شده و هر یک به دنبال شغل دیگری میگردند.
وضعیت خبرگزاری ایلنا نیز بهتر از روزنامه هم میهن نیست اما خبرنگاران آن همچنان انتظار بازگشایی رسانه خویش را دارند.
روزنامه «شرق» اما دیگر منتشر نخواهد شد. این جملهای است که در اوایل توقیف دوباره این روزنامه مهدی رحمانیان، مدیرمسئول آن، بارها اظهار داشت. وی گفت که دیگر انگیزه انتشار دوباره شرق را ندارد و این جملات از غروب همیشگی شرق حکایت داشت. هرچند گفته میشود مدیران این روزنامه در حال راهاندازی روزنامه «آریا» هستند.
جدا از رسانههای توقیف شده بسیاری از روزنامههای دیگر به دلایل مشکلات مالی و فشارهای ناشی از آن مجبور به تعطیلی شدند.
روزنامه «آینده نو» نزدیک به بنیاد باران یکی از اولین رسانههایی بود که سرنوشتی این چنین پیدا کرد. مسئولان آینده نو پس از چند ماه عدم پرداخت حقوق تصمیم به تعطیل کردن روزنامه گرفتند و آینده «آینده نو» این چنین رقم خورد.
حزب کارگزاران همواره در ایران به عنوان حزبی متمول شناخته شده است و تعطیلی روزنامه «کارگزاران» ارگان آن به دلیل مشکلات مالی، تعجب بسیاری از ناظران را برانگیخت. روزنامه کارگزاران که در ابتدا با کاغذ گلاسه وارد میدان مطبوعات کشور شد پس از گذشت کمتر از یکسال از پرداخت حقوق کارکنان خویش بازماند و هیات تحریریه آن چندین ماه متناوب حقوق و دستمزد خویش را دریافت نکردند. سرنوشت این مطبوعه نیز همانند آینده نو به سمت تعطیلی رفت و حزب کارگزاران هم نتوانست در چنین وضعیتی ارگان حزبی خود را برای روزهای داغ انتخاباتی نگه دارد.
جدا از این روزنامههای تعطیل شده، برخی از اخبار از وضعیت نگرانکننده روزنامه «همبستگی» حکایت میکند و به نظر میرسد که نوبت تعطیلی این روزنامه به دلیل مشکلات مالی است. هر چند که تمایل قلبی همه روزنامهنویسان بر عدم تعطیلی این روزنامه است اما شواهد و قرائن از احتمال تعطیلی همبستگی و افزایش روزنامهنگاران بیکار ایران خبر میدهند.
درحالی که ارگان دو حزب کارگزاران و همبستگی چنین وضعی دارند، احزاب مشارکت و مجاهدین انقلاب همچنان نسبت به عدم اعطای مجوز انتشار روزنامه خویش اعتراض دارند. آخرین امید آنها بازگشایی روزنامه «مشارکت» بود که با محاکمه دکتر محمدرضا خاتمی مدیرمسؤول این روزنامه و صدور حکم لغو امتیاز، این امید هم ناامید شد.
در این میان، ظاهرا تنها امکان مطبوعاتی اصلاحطلبان روزنامههای «اعتماد» و «اعتماد ملی» است. البته این دو روزنامه هم بیمساله نماندهاند.
روزنامه «اعتماد» درگیر مشکلات مالی ناشی از هزینههای بالای خود شده و به همین دلیل، گفته میشود قراردادها و فعالیتهای اقتصادی با برخی نهادها را آغاز کرده و همین امر به اعتراضات تحریریه و مسایل داخلی انجامیده است.
روزنامه «اعتمادملی» هم هر از چندگاه به گرداب اختلافافکنیهای سیاسی با دیگر اصلاحطلبان میافتد و مسایل حاشیهای، گاه آن را از رقابت اصلی با جریان اصولگرا باز میدارد.
آیا با این وضعیت و نیز عملکرد جانبدارانه صداوسیما، اصلاحطلبان امکان ارتباط مناسب با بدنه اجتماعی در جریان انتخابات آتی مجلس را خواهند داشت؟