دگر باره شاهد استفاده‌ی مبتدیانه از دیپلماسی تهاجمی هستیم٬ که در اثر فرجام استدلال‌های عقلانی و منطقی پیش برنده بوده٬ که روی به تهاجم آورده٬ و برگزیدن این شیوه برای پیش برنده حاصلی جز خودسوزی و گریزی التقائی ندارد...
با درود بر تمامی دوستان گرامی...
گویا باری دیگر شاهد تکرار رخدادهای قدیمی و تکراری هستیم٬ دیگر گمان می‌کنم که همه‌ی ما این شیوه را شناخته باشیم٬ و از آن آگاهی لازم را داشته باشیم٬ و نباید بدین موضوع‌ها گستره‌ی افزوده دهیم٬ البته از باب طنز آن بسیار جالب بوده و لحظات مفرحی را برایمان فراهم آورد٬ ولی ادامه‌ی آن چیزی جز اتلاف زمان بر سر مسائل بیهوده نبوده و سودی را مشتمل نمی‌گردد.
تنها قصد دارم تا تحلیلی کوتاه در باب اینگونه موازین داشته باشیم٬ تا همه که از این موازین آگاهیم٬ دیگر تن به افزایش این مواضع ندهیم. امید به آنکه مقبول واقع گردد:
اینگونه جنجال‌ها و یا شیوه‌های التقائی را اصطلاحا همان دیپلماسی تهاجمی نامیم٬ که گفتاری معروف در این باب داریم که می‌گویند ((جنگ زمانی آغاز می‌شود٬ که سیاست به پایان رسیده باشد)) پس می‌توان با سیاست ورزی تا جایی که امکان دارد از جنگ دور شد. به واقع جنگ آخرین مرحله در سیاست ورزی است و با شکست دیپلماسی است که جنگ آغاز می‌شود.
اما گاهی با تعبیر ((دیپلماسی تهاجمی)) در برابر ((دیپلماسی انفعالی)) مواجه می‌شویم٬ و زمانی که سیاست بطور کامل به انتها می‌رسد و حرفی برای گفتن باقی نمی‌ماند٬ به قصد فرار به جلو از کاربرد دیپلماسی تهاجمی در مقابل قدرتمندان استفاده می‌شود٬ و با اتهام نسبت به طرف مقابل و سلب مسئولیت از خویش این فرار انجام می‌شود.
پیش برنده می‌تواند دو نوع استراتژی برای بقای خویش اتخاذ نماید: بحران زا و بحران زی.
حال شاهد استراتژی بحران زا هستیم٬ پیش برنده چون قادر نیست تا اهداف و آمال و گفته‌های خود را توجیه نماید رو به این استراتژی آورده تا خود را از بحران حاصل آمده با زایش بحرانی نوین خارج نموده و فراری به سوی جلو داشته باشد٬ و البته در این نوشتار می‌دانیم که این سیاست‌ها ناآگاهانه و به نحو بسیار آماتور گونه و مبتدیانه‌ای صورت گرفته٬ چراکه اولا قصد فرار به جلو در امتداد فرار کامل و گریز کامل از شرایط برداشته شده٬ و هدف آن است تا با این دیپلماسی به تخریبی پرداخته و گریزی حاصل شود٬ و نه اینکه شامل بقایی برای او گردد٬ بلکه تنها هدف از آن گریزی خود سوزانه بوده و نه بقایی سرخ گونه!
اما دیگر مواضع همه‌ی نگارندگان هوشیار و متعهد همکلاسی به وضوح روشن بوده و قابل رصد می‌باشد٬ و هرگز توان از تخریبی موجود نخواهد بود٬ و در واقع با این کار طرف مقابل آتشی بر خود زده و با این خود سوزی گریزی را انجام می‌دهد که تنها به خود سوزی خود منجر شده و حاصل دیگری را برایش به همراه ندارد.
امید ما به آن بود تا با تجربه‌ی این شیوه‌ها در دیگر محلکه‌ها و اثبات شکست آن‌ها دیگر مورد استفاده واقع نگردد٬ ولی چه سود که با این کار شاهد خود سوزی دیگر فردی بودیم٬ که ناشیانه بدین امر مبادرت ورزیده و جز حذف و دیگر آثار سوء این عمل حاصلی را برایش نداشت.
امید به آنکه دیگر شاهد اینگونه تهاجم‌ها نبوده و عاقلانه تن به سیاست‌ورزی منطقی دهیم٬ و نه دیپلماسی تهاجمی!!!
با آرزوی بهترین‌ها برایتان
تا درودی دگر بار بدرود...
خوشحالم که میبینم که افرادی چون تو با دیدی باز به این کوته فکری ها نگاه می کنند!
البته همانطور که اشاره کردی این گونه متن ها برای شاد شدن و خندیدن لازم است اما چهره ی نویسنده ی متن را خراب می کند!
هرچند نویسنده ی متن بر خلاف اولین بند ِ قوانین همکلاسی مشخصات خود را به طور کامل وارد نکرده است :
همه وبلاگ نویسان می بایست پس از ورود به کنترل پنل شخصی خود ، با کلیک بر روی "تنظیمات کاربر" مشخصات زیر را اصلاح یا اضافه نمایند :
نام و نام خانوادگی را به طور کامل وارد کنند
یک ایمیل برای ارتباط با بازدیدکنندگان معرفی نمایند
رشته تحصیلی خود را درج کنند
-----------------------------
شاید اگر مشخصات کامل وارد شده بود ، کمی محتاطانه تر در مورد انتشار متن برخورد می شد!
----------------------------
در هر حال ، آنچه مسلم است این است که اینگونه متن ها به لحاظ مورد نقد و یا توهین قرار دادن همکلاسی ، بیش از هر متن دیگری نمایانگر ِ آزادی بیان در همکلاسی و نوع عکس العمل شما دوستان ، مهدی و پویا ، برگ افتخاری برای همیشه است!
آنکه به حق آرامش یافت ، با اینگونه متن ها آرامش را از کف نخواهد داد ، خوشحالم که هر دوی شما متناسب با شخصیت خود به این متن پاسخ دادید!
موفق باشید!
با سپاس از تو دوست عزیز و توضیحات جامع و کاملی که مبذول داشتی...
من هم به نوبه خود برای شما آرزوی پیروزی و موفقیت دارم
با سپاس از شما دوست عزیز٬ و آرزوی بهترین‌ها برایتان...
با سلام خدمت دوست عزیزم
به قول خودت فقط باید خندید
البته من تکمیل کنم که این خنده خنده ای کاملا تلخ است که بوی واقعیت طنز میگیرد
من که حدود ۳ ساله از این خنده ها روده بر شدم
ممنون
مثل همیشه کامل بود